Met al dat poetsen, opruimen en bijschaven van mijn weblog-feed -je kan je nu eindelijk abonneren op een e-mail update-, zou je haast vergeten dat ik een quiltster in hart en nieren ben, ik ga er mee naar bed, bedenk -terwijl mijn ventje is afgerold en gelijk slaapt en ik met een adrenalinestoot door mijn lijf klaarwakker lig- hoe de volgende quilt er uit moet zien, en als ik opsta zou ik het liefst gelijk achter mijn naaimachine willen duiken. Was het maar elke dag quiltweekend.

Dinsdagavond op de bee heb ik weer wat gewerkt aan de lensquilt, die al een paar weken -wat zeg ik, een paar maanden- onaangeroerd in de tas lag. Ik heb 1 heel blokje (rechtsboven op de foto) en een begin van het blokje er onder gemaakt. Nee, niet erg veel, ik schaam me niet, want ik had Miranda naast me zitten die hele mooie quiltboeken bij zich had, vakliteratuur als het ware. Op de slideshow zie je ook een hexagonquilt in wording, ik ben er aan begonnen vlak voor Kerst 2005. Dit is een project waar ik af en toe aan werk, raar want het is wel leuk om te doen. Ik zag op een weblog van Klaske hexagonnen, en moest toen aan de mijne denken. Ik heb ze op de achterkant van de WF quilt gelegd op ons bed, zodat ik een rustige achtergrond had om ze op te leggen, ze liggen dus allemaal nog los.

En omdat ik ook woensdagmiddag moest wachten op een monteur, hield ik me bezig met opruimen, het is toch wat. Als het komende week niet over gaat, dan maak ik toch maar een afspraak met de dokter, ik ben zo uit mijn doen.

Eerst heb ik een rek tegen de muur bevestigd (natuurlijk de eerste keer op z'n kop), zodat we eindelijk ons gereedschap in het zicht en voor het grijpen konden uitstallen. Het rek hadden we nog maar een jaar in huis (alsof het moest rijpen), en al ons gereedschap lag al die tijd in een diepe la van de grijze archiefkast rechts in beeld. Heel onhandig natuurlijk, je haalde je handen open aan een zaag, beitel of tang als je een schroevendraaier wilde pakken, en dan had je nog geluk dat je hand niet doorboort werd door een andere rechtopstaande schroevendraaier. Daarna heb ik onze voorraadkast aangepakt, alles wat verlopen was er uit gemikt, en dat scheelde al 1 volle plank. Foei! De onderste 2 planken in die kast ga ik morgen vandaag bekijken, geen idee wat daar allemaal ligt. En als ik nog puf over heb, dan wil ik de hoek achter de kast uitmesten, volgens mij lijkt het erger dan het is.

En nou niet lachen, maar ik wil tussen dit alles door ook nog quilten en tussenvulling kopen in Tilburg . Ik zal me niet vervelen.