Vanmorgen liep na 5 minuten afgebeuld te worden door de fitness-coach het zweet al in mijn ogen, nog 30 minuten te gaan; de vetcellen protesteerden hevig terwijl het vuurtje steeds hoger gestookt werd.

Bij thuiskomst had ik een uur nodig om op temperatuur te komen, en toen kon ik mijn pc’tje ophalen in Breda; de boys hadden gebeld dat er een extra geheugenkaart in zat en dat-ie klaar was. In de straat waar ik moest zijn was het een nachtmerrie van voetgangers en fietsers die elkaar geen ruimte gunden, als mede een fout geparkeerde vrachtwagen en taxi die mij belemmerden tot fatsoenlijk parkeren, dus maar even onfatsoenlijk geparkeerd (half op de stoep en half voor de uitgang van een zijstraatje met alarmlichten aan), er kon nog wel een auto langs, maar dan moest het geen brede zijn. Gelukkig werd ik -ondanks de drukte ook in de winkel- gelijk geholpen en was ik met 20 minuten weer thuis, hierbij langs Etten-Leur rijdend, dus quiltshop Leur -letterlijk- rechts laten liggen (normaal laat je iets links liggen…). Ging me makkelijk af, wetend dat ik er morgenmiddag toch zal zijn om een workshop te geven. Ik hoop dat de cursisten allemaal zullen komen, er is blijkbaar een tendens van wel inschrijven, niet betalen en ook niet op komen dagen, terwijl je er wel rekening mee houdt. Nu heb ik voor morgen precies 4 cursisten, officieel het minimale aantal om het door te laten gaan, en ik duim maar dat ze ook allevier komen.

Bij thuiskomst kregen we een voorstelling van Zipje die tikkertje speelde met een muis, en ondanks de geweldige uithoudingsvermogen en optimisme van de muis won Zipje, en hier ligt hij uit te buiken op het kussen van Witje he, was dat een flits?

Vanmiddag nog een paar blokken gemaakt, waarvoor ik eerst een heleboel moest snijden,

het thuisfront is enthousiast over het resultaat, als ik er nou een hele middag aan zou werken, is-ie zo klaar, maar met dit tragere tempo krijg ik veel meer complimentjes.