Voor Tim wil ik een zwart-witte quilt maken, ik had een hele leuke patroon gevonden, die van de log-cabins door een lens bekeken, zoals Dineke aan het maken is, maar helaas was dit niks, aldus zoon. Hij werd er draaierig van. Dan maar iets soortgelijks maar dan zonder lens-effect, en na een uurtje snijden, stikken en strijken had ik al 16 blokken af. Op de foto zijn ze lang niet zo mooi zwart/wit als in het echt, nadeel van kunstlicht. Het is wel weer heerlijk om blokken te maken van het soort ‘grote stappen, snel thuis’.

This black& white quilt is for Tim’s special request, he likes black (heavy metal fans all do). In real life the colours are much brighter, more black&white. At first I wanted to make the lens-log-cabin like Dineke is making, but it made him dizzy just looking at a small picture of the quilt. A pity, ‘cause I really liked it.

Vanavond stond er een gezonde spaghetti-schotel op tafel, geheel volgens het Weight-Watchers recept gemaakt, met garnalen, doperwten, lente-ui en nog wat kruiden. We namen allemaal een hap en ik zag aan de gezichten van mijn huisgenoten, dat ze het net zo smerig vonden als ik, alleen was ik de enige die dit hardop durfde te zeggen ☺. Groot was de vreugde aan tafel dat ik gelijk zei: "Zonde om iets te eten wat ronduit smerig is, hup de container in ermee, ik zal wel wat anders klaarmaken." 3 kwartier later (waarvan 1 kwartier op internet zoeken naar inspiratie)  stond het volgende op tafel: geroerbakte Chineese kool met ui, knoflook, kerrie en witte rijst, en een lekker gebakken visje dat door de winkel al in een orientale saus was gemarineerd.

This night we had spaghetti on the menu, from the Weight Watchers book, but it tasted so yukkie; we all tried one or two bites and threw it away. This is for the first in al very very long time that even I didn’t like it. Luckily I allready had cabbage, rice and fish in the fridge for the next day, and less then an hour later we were eating again.