Tag archieven: Rose of Sharon freeserpaper applique

Zonnig blok

Een middagje tekenen, strijken en knippen, ik had heel veel zin om het blok te maken dat in het boek als block 4 staat, ontworpen door Elisabeth Phillips en Sharon Peterson, beiden uit Britisch Colombia, dat ligt in Canada. Mooi blok.

Ik had niet genoeg stof aan een stuk voor de grote bloem, maar dat loste ik zo op:

Niet happy met de kleuren blauw dook ik weer tussen de lapjes, en zie, veel beter zo, ook de bloem in de kern is vervangen:

De stengels maken ging lekker, de strookjes die ik heb gesneden spuit in niet in met stijfselspray, door het vocht zijn ze te vervormbaar, maar ik spoot de strijkplank lichtjes in, en tijdens het strijken van de strookjes kwam zo de versteviging al verdampend in de stof, slim he?

Het strijkijzer plaats ik tegen het houdertje op het puntje stof, en zo duw ik het houdertje heel langzaam opzij, terwijl het bandje er mooi gestreken van onder komt.De stijfselspray op de strijkmat houdt het bandje vast. Normaal houd ik het houdertje vast, en zorg dat het strookje stof er recht in verdwijnt (zie foto waar je in de opening kijkt), maar ik kwam met het maken van de foto een hand te kort.

Wel heb je bij veel lagen stijfselspray over elkaar heen op de plank kans op overdracht van roos, geen geval voor Head ’n shoulders, gewoon afvegen met je vinger of een kwastje, het ligt er los op.

Ik moest even wat pakken uit een bak en met het verplaatsen van deze bak viel mijn mandje om, en wat rolde hier uit?

Juist, de biaisbandmakertjes van Clover! Nu heb ik een reservesetje, nou ja, ik zal de apparaatjes van mijn moeder maar gewoon terug geven.

Ik wilde mijn Clover strijkboutje even schoonmaken, en dat was toch zoeken geblazen naar dat stiftje, 20 jaar geleden bij de Hema gekocht en nog steeds niet op, maar nu wel weg, ik vrees dat er zich een soort Bermuda driehoek in mijn kamer bevind. Wel vond ik in deze laatste zoektocht in mijn naaitrolley de siliconen vingerhoesjes terug, zo handig als je met je vingers heel dichtbij de strijkbout moet zijn, en je toch nog iets van vingerafdrukken wilt overhouden voor het aanvragen van een paspoort. En zo te zien zijn ze nog multi functioneel, met die bobbeltjes er op 🙂

Voordat ik aan het naaien sloeg, checkte ik het blok, en ontdekte een foutje; blaadjes die niet op dezelfde hoogte zaten met hun puntjes, ze zaten wel af vast gestreken, maar dat geeft niks. Heel kort het strijkijzertje er op zetten, en dan laat het blaadje zonder moeite of beschadiging los, goed neerleggen en dan weer heel kort verhitten, even afblijven tot het is afgekoeld, en dan zit alles weer vast.

Het doorquilten ging heerlijk, hier zie je het draad een beetje afgerold in het zonnetje liggen, alle kleuren van de regenboog, maar het groene overheerst.

Het maakt zelfs de saaiste blaadjes aantrekkelijk, ik zou dit best in mijn haar willen hebben, zo hier en daar een draadje, of zou dat erg gek staan?

Die rondjes in het midden van de bloem gequilt, echt, met dat andere spul had ik dit nooit gedaan, dan zou het draad elke 3e steek af zijn gebroken, of steken over geslagen, maar nu met dit HEATn-BOND Feather Lite is het een fluitje van een cent. (hier gekocht, oei, er is uitverkoop nu!)

Zo, nog even rondom doorgequilt, en klaar was Shirley weer, diepe zucht, zo mooi, ik ben bijna op de helft.

Het lapje stof rechts onder is de achterkantstof die ik voor deze blokken gebruik.

The Rose of Sharon en recepten

Helemaal in de ban ben ik, wat is het een mooi gebeuren als je de blokken ziet groeien, en bij opbouw het blok er uit ziet als een kleuter die zomaar van alles uit de kast heeft aangetrokken zonder op mama te wachten, maar met de stralende trotse grijns er boven klopt het allemaal, en zo was het ook met mijn laatste blok. Na het doorquilten klopte het! En wat een verschil maakte de bruine stipjes in de ronde bolletjes, helemaal happy!

De patronen komen uit dit boek,

maar als je niet aan het boek kan komen, kan je het ook hier gratis downloaden, mits je in het bezit ben van EQ6 of EQ7 (in E7 zitten deze blokken trouwens al). Ik kan niet checken of de link werkt, je kan dit alleen maar openen vanuit EQ6 of 7
Hier hangen ze

volgens de layout in het boek komen ze op de punt, en ziet het er zo uit

Zondag kwamen mijn vader en broer even langs om de Quiltweekendspullen van mijn moeder af te leveren,

zodat ze niet zo hoeft te sjouwen 1 maart, want hoera, nog 2 weken en dan is het Dottenqweekend weer een feit in Loon op Zand, oeh de voorpret kan beginnen! In de kleurrijke tas zitten mijn moeders show&tell quilts, in het zwarte koffertje haar handwerkspullen, en ook 3 Clover biaisbandmakertjes die ik mocht hebben, ze gebruikt ze toch niet. (zal je zien dat ik de mijne nu terug vind)

Het toetje voor de potluck wat mijn moeder elk jaar maakt voor zowel Loon op Zand als ook Nieuwkerke (klik hier voor recept) was gisteren in de maak, mijn broer stuurde deze foto door, bij thuiskomst restte hun een zware taak van kloppers en kommen uitlikken, en restjes opeten. De grote bak ging in de diepvries.

Ik had mijn vader een quiltje van mijn moeder mee terug gegeven welke ik voor haar had doorgequilt, en zaterdagavond laat had ik er toch nog een biesje om gezet,

En wat aten wij op de zondagavond? Pasta met kip en rucola salade

Voor de jongens in Tilburg -die Tim’s kookkunst enorm missen en al helemaal bij het zien van deze foto- nog even het recept:
Reken per persoon een gekruide kip karbonade, die je in de braadzak of pan gaat bakken. Voordeel van de braadzak is dat het niet kan aanbranden (mits je de oven niet heter dan 195 graden zet, en de kip er niet langer dan 50 minuten er in laat zitten), en de oven wordt niet vies, en wat in de zak zit wordt niet vies van een vieze oven. Braadzakken kan je gewoon kopen bij de supermarkt.

Ja, oké, je kan ook de gegrilde kippen kant-en-klaar kopen bij de supermarkt, dat scheelt je een klein uurtje kooktijd. Maar dan ruikt het veel minder lekker in huis en heb je het lekkere braadvocht niet. Nu duurt het klaarmaken van dit recept net zo lang als dat de pasta nodig heeft om te koken.

Als de kip klaar is kan ga je 100 gram pasta (dit is voor studenten, de normale mens heeft genoeg aan 75 gram) per persoon koken, giet je het kookvocht van de braadzak over in een kom, bij een half flesje magere kookroom en een bakje Boursin, roer dit lekker door elkaar, doe er dan een bakje doormidden gesneden kersentomaatjes (of 5 grote in stukjes gesneden gewone tomaten) bij, even roeren, en met een bord op de kom ga je dit nog 3 minuten in de magnetron verhitten, op volle kracht.
Afdekken is nodig, anders kan je de magnetron helemaal schoonmaken. Heb je geen braadvocht, dan roer je een heel flesje kookroom door de boursin en tomaten. Terwijl de pasta kookt, bedek de borden met klein gesneden sla, de rucola puur of de rucola mix, maakt niet uit, de mix is iets minder pittig /overheersend van smaak, valt beter in de smaak ook bij kinderen.
Reken op een ons sla per persoon.
Het kippenvlees trek je van de botten af, en leg deze bovenop de sla op de borden. Is de pasta gaar, giet het dan af en gooi het dan gelijk terug in de pan (vuur uitzetten!) en roer hier de room/tomaten mengsel door.

Even proeven, dan zout en peper toevoegen.

Een paar serieuze scheppen pasta gaan dan op elk bord, en dan al dan niet rijkelijk bestrooien met geraspte kaas, en smullen maar! Je kan er altijd nog een paar eetlepels verkruimelde fetakaasbrokjes doordoen, ook heerlijk! Ooooooh bij het zien van deze foto zou ik zo nog een bord lusten, maar helaas heeft Tim vannacht het laatste restje opgegeten.

Wil je wel vocht uit de braadzak, maar niet het vet, giet dan eerst af, laat het vocht in de koelkast afkoelen, en dan schep je zo het vet er af. Dit vergt wel wat meer plannen.

De koude pastaschotel klik hier is ook een heerlijk gerecht, je staat hierbij ongeveer een half uur in de keuken je het rambam te snijden aan de ingrediënten, maar het is het wel waard!

Hij gaat lekker

Vrijdag was ik begonnen aan blok 5 van The Rose of Sharon, naar het patroon uit het gelijknamige boek van Sharon Pederson. Ik vond de vorige keer al dat het doorstikken van de opgestreken onderdelen al zo lekker ging, en nu zag ik hoe het kwam; er zat de ultra lichte versie van Heat n Bond achter, dat had ik maanden geleden gedaan, en het spul had ik bij Merel’s Birdblocks gekocht (geen aandelen, maar dat kan nooit lang meer op zich laten wachten). Voor de visueel ingestelde mensen hier de foto

Nou meisjes, ideaal! Ik zal alleen in hoge nood en als ik maar met 1 laag moet werken naar de andere spullen grijpen, gelukkig had ik goed ingeslagen bij Merel, en kan ik nog wel een paar blokken vooruit.

Er werd gisteren druk getekend, stof uitgezocht, opgestreken en geknipt,

en al op de ondergrond gelegd, en voordat ik naar bed ging had ik zo mijn twijfels over de kleuren, vooral de kleine rondjes vond ik niet goed, ik had de juiste kleur niet in mijn voorraad, en stond op het punt om naar de quiltwinkel te gaan, toen ik me de textielstiften herinnerde die ik tijdens de grote opruimactie was tegen gekomen. Waar o waar had ik ze gelaten…. Nou, dat viel niet tegen, binnen een paar minuten had ik ze, en even testen met verschillende kleuren, bleek dit de winnaar, bruin. Op de gele stipjes een bruin stipje, en met de hete bout er op om te fixeren, brilliant! Zit in de genen hoor, zoiets kan je niet aanleren 😉

Enne, wat vinden jullie van mijn nieuwe strijkplankovertrek, even snel gemaakt, wacht, ik schuif de boel even opzij voor de foto

de oude was zo plakkerig, en een beetje versleten.
Eerst de stengels er op zetten, en het moest symmetrisch gebeuren, dus een tekening gemaakt van 1 vertakking, deze op de lichtbak geplakt en dan de top er op leggend kon ik de stengels er zo overheen leggen, steeds een kwart slag draaien om de volgende aftakking te doen..

Er zaten op het laatst meer spelden in de top dan in het doosje, ik was eigenlijk van plan de stengeltjes te gaan rijgen, om ongelukken te voorkomen, toen ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen, heeeel even kijken hoe het er uit ziet met die rondjes er op, en dan kan ik gelijk checken of ik ruimte genoeg heb overgelaten om ze overal tussen te zetten.

ooh mooi! Snel vaststrijken voordat het er af valt, en nog voordat ik kon zeggen “hoho, eerst rijgen!” had ik hem al gesandwiched en onder de naaimachine gelegd. Nou ja, als je dan toch eigenwijs wilt wezen, ga je gang.

tussendoor eten, woordjes leggen met Wordfeud, en weer verder

Wat knapt het er van op he, ook al zit ik nu met een zuur mondje te kijken naar die stengel daar rechts in beeld, bij de aftakking, slordig! Morgen ga ik daar even met een tornmesje in de hand naar kijken, is het slagschaduw of een uitpiepend naadje? Ik stik ze vast met Glitter, van Superior Thread, oa bij quiltshop Leur te koop, dat heb ik al vaker geschreven, maar er wordt niet opgelet, en dan krijg ik vragen in mijn postvak, diepe zucht.

Rommel en rozen

De laatste dagen was ik verdiept in lezen, films kijken en een beetje aanrommelen, en frisse neuzen halen buiten, je hebt van die dagen, en met al die sneeuw buiten was het ook mooi foto’s schieten.

Waar Zipje het liefst de hele dag op ~~zijn nest~~ Evelien’s bed lag te stinken -hij had wel een puber kunnen zijn- kon Zopje niet snel genoeg na het eten weer buiten rennen, achter de vogeltjes aan, of gewoon achter de plofjes die hij steeds hoorde vallen, sneeuwhoopjes die van de takken af smolten door de zon, die toch wel kracht had.

Het was genieten van zijn gekke capriolen, en ook die van een eekhoorntje die over de heg heen holde, af en toen door de top heen zakkend, en dan zo geinig zijn koppie boven de heg uit stak om te zien waar hij was. Helaas kreeg ik hem niet op de foto, het moment dat ik dichter bij het raam ging staan was hij pleite. Gelukkig was de toverhazelaar wel een gewillig model voor me,

en wat te denken van deze Annabel, het begon toen net een beetje te stuifsneeuwen vanuit de bomen, als diamantjes schitterde de sneeuw in de lucht.

The return of Nanny McPhee
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=oO30d6Bi47I]
met een heerlijke rol van Maggie Smith, toonde een quilt, maar helaas lagen er op de bedden geen quilts, zoals wel in haar eerste film het geval was, de film keek ik gezellig met dochterlief.

Op zoek naar mijn biaisband makertjes vorige week had ik mezelf voorgenomen die rommellaatjes eens aan te pakken, en vandaag was de dag dat het ging gebeuren, zo sprak ik mezelf streng toe bij het opstaan.

3 uur later waren 4 van de 9 laatjes weer heerlijk georganiseerd, en was mijn knopen doosje behoorlijk vol met knopen variërend van saai en nietszeggend tot uitbundig chique en fantasievol. Hier ga ik ooit nog iets leuks mee doen, ooit.

Natuurlijk heb ik de biaisband makertjes niet gevonden, wel een dun haaknaaldje die ik al heel lang kwijt was, maar nu niet meer nodig heb, uiteraard. En zo besloot ik dat ik lang genoeg had gelanterfant en weer aan de slag moest gaan met de Rose of Sharon, ik had niet voor niks gisteravond even de biaisbandmaker van Miranda geleend om de kwart inch brede stengels te kunnen maken.

Ja ik weet het, in een vorige blog legde ik nog heel wijselijk uit dat je die dingen niet nodig hebt, dat je met gemak zelf deze bandjes kan strijken. Maar dat werkt heel lastig als je uit zuinigheid korte stukjes heb gesneden, en na 3 keer bijna mijn vingertopjes te hebben verbrand -ik heb van die silicone vingercondooms van Merel gekocht, maar kon ze nergens vinden, ze liggen vast naast de biaisbandmakertjes- belde ik Miranda op. Snel opgepikt, haar DJ blokje in wording bewonderd, snel terug naar huis, snel bandjes gestreken, en gelijk weer terug gebracht, want Mir wilde er de volgende dag mee verder werken voor weer een andere werkje, en dat is zo’n vroege vogel, die zit om 5 uur alweer aan de slag, en dan lig ik nog bomen om te zagen, hoewel, sinds ik wat slanker ben, snurk ik veel minder, schijnt het.

De grote delen zitten al vast gestreken, dus ik ben er nog niet, ook zag ik net dat ik geen rode rondjes heb gemaakt, of wel gemaakt maar kwijt? Zou me niks verbazen als ik ze later vind, naast de biaisbandmakertjes en de silicone vingercondooms. Lekker slapen, en hopen dat ik morgen aan quilten toe ga komen, alles vastnaaien en doorquilten!

Bijna de 2e ronde

Vanmiddag was de bee bij mij, op verzoek kwamen mijn Rose of Sharon blokken weer even tevoorschijn, hoewel, even…. het zien doet mijn hartje wel sneller kloppen, en volgens mij had ik blok 4 al voorbereid, stofjes uitgezocht en zelfs al geknipt, mmm.

Miranda zocht (en vond) lapjes van mijn moeder uit voor bij de quilt voor haar dochter,

Julie kreeg van mij een lesje applique,

en wat is dan leuker (en sneller) dan zo’n hartje, waar half blogland bij zit te kwijlen dankzij de blog van Françoise. Ik bewerk de patroondelen op de manier als hieronder
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=BxZ-mTLZkzM]

Nog een paar dagen, en dan valt bij de deelnemers van de Quilter’s Celebration Mysterie Quilt de 2e maandopdracht op de mat! Ik ben benieuwd of het maken van de leuke snelle manier van de samengestelde driehoekjes goed is gelukt,

kijk even terug naar mijn blogje over maand 1. Wat een methode he, en als je goed oplet en het in 1 keer goed doet, gaat het ook zo snel! Bij de volgende opdracht mag het gaspedaal weer ingedrukt worden, iets meer naaiwerk dan de eerste maand, dat was een beetje inkomen, en je moet de deelnemers natuurlijk niet gelijk afschrikken he, daar is nog tijd genoeg voor. Maar het eindresultaat wordt beeldschoon, volhouden!

Nog een paar maanden, en dan is het alweer lente, met de dooi nu gaande voelt het al net echt, maar ja, even geduld. We hebben iets moois in het verschiet: 16 Maart komt Supergoof op uitnodiging van quiltwinkel de Parel naar Groede, dat ligt in Zeeuws Vlaanderen, een kustdorpje vlak bij Breskens, alwaar Rita een mooie ruimte heeft gevonden om alle dames kwijt te kunnen, ’s morgens én ’s middags, en er is nog plek. Oeh, zo leuk om te gaan, beetje kletsen, vooraf (en achteraf 😉 ) de winkel van Rita bezoeken, en bekenden zien; ik ben ook zo benieuwd naar haar laatste werkstuk, klik hier. Ik weet als ervaringsdeskundige hoe gezellig zo’n trunkshow van Supergoof is, de tijd vliegt voorbij, en wat zo leuk is, je mag aan haar quilts zitten, aanraken, aaien, ruiken, volgens mij hebben deze quilts al meer handen gevoeld dat het meisje waar Astrid Nijgh over zingt.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=DA3T65EDU0g]