Het was een heerlijke dag vandaag, na een niet zo’n lekkere nachtrust (heb iets van 2 uur geslapen denk ik) zat ik vol energie. Nee, niks opgeruimd meer, maar wel zalig gewerkt aan de Rose of Sharon. Nadat ik nog 22 rode rondjes had uitgeknipt kon ik beginnen met alles op zijn plek te leggen, en vervolgens alles vast gestreken met het Clover strijkijzertje, waarmee ik de glazen kopspeldjes kon ontwijken; probeer dat maar eens met een gewone grote strijkijzer.

Els, ik geniet nog elke keer van de handige, robuuste standaard die jouw lieve man voor mij heeft gemaakt een paar jaar geleden, gouden handen heeft hij!

Toen alles vast zat kon ik hem sandwichen (gewoon met speldjes, net zo makkelijk) en nadat zoon instructies had gekregen wat betreft het eten klaarmaken, kon ik me heerlijk op het doorquilten gaan storten. Wat werkt dat toch lekker, met goed licht aan een opgeruimd bureau.

Ik had een andere naald nodig toen de B’nina met achteruit en zijwaarts naaien -free motion- steeds steken over sloeg, vooruit stikkend was geen probleem. Dit ligt aan hoe het draad door de naald heen getrokken wordt, de weerstand door het oog is dan gewoon te groot. Ik heb toen de embroidery naald nr 80 vervangen door een topstitch-naald nr 80, en dat was dé oplossing, ook al moest ik wel rustig aan doen op de stukken waar meer dan 2 lagen op elkaar geplakt zaten.

Een opgeruimd laatje bleek ook zo zijn voordelen te hebben, het juiste pakje naalden was zo gevonden. Vraag me niet wat al die handquilt-naalden in het linker bakje doen, ik gebruik ze niet eens, laat staan 3 verschillende soorten en maten.

Het was fijn om kunnen spelen tot de brul “Eten!” door de hal ging, wat is dat toch een luxe als je gewoon aan kan schuiven, en helemaal als het allemaal nog lekker smaakt ook. We zaten nog na te tafelen, toen de oven piepte, de kruidcake die ik er anderhalf uur eerder in had geschoven was klaar, en wat rook en smaakte hij lekker. Het was even spannend of hij wel gelukt was, omdat ik per ongeluk de dubbele hoeveelheid vocht had toegevoegd, maar hij was perfect! Oké, hij was een beetje gescheurd uit de vorm gekomen, maar dat mocht de pret niet drukken.

getuige de peuterende vingers van dochterlief.

We genoten van ons toetje. Zoon besloot toen dat het tijd was om zijn mobieltje uit de rijst te vissen, waar we hem 2 dagen geleden in hadden gestopt na een onvrijwillige duik in de wc pot. Rijst is vocht absorberend, dat wist ik, en ik kende de toepassing van een paar korrels in een zoutpotje om het zout droog te houden, maar een paar weken geleden had ik in een detective serie gezien dat iemand zijn gewassen mobieltje in een pak rijst had gestopt, en dat deze het daarna gewoon deed, dus voila, een goed voorbeeld doet volgen.

Gelukkig kreeg ik nog via Facebook de tip van Lies dat ik wel de accu er uit moest halen, anders kwam er kortsluiting van, dus dat ook snel gedaan. 2 Dagen is dan wel lang om te wachten zeg, en het was heel spannend toen de accu er in ging; er ging een zucht van opluchting door de kamer toen de lichtjes aan gingen op het scherm, pfew!

Helemaal happy gingen we weer verder met onze bezigheden, de kids spelen met hun games, en ik met mijn quiltblok, en alles verliep voorspoedig, en kijk eens wat een beauty,

ik geniet nu zo van alles. Cake gelukt, eten gelukt, mobieltje heel gebleven, kinderen happy, man happy, Zipje& Zopje happy, ikke happy. One big happy family LOL