Op weg naar werk vanmorgen, het is vrij druk op de weg maar kan toch vlotjes doorrijden op de linker baan, met een opdringerig baasje achter me die het liefst over me heen wilt gaan, zo’n haast. Sorry, maar ik kan niet naar rechts, er voegen vrachtwagens en auto’s vanaf een oprit in op die baan, en opeens schiet er een auto die rechts van me achter zo’n vrachtwagen rijdt met een slakkengang van 70 km/uur voor mijn neus om de vrachtwagen in te kunnen halen. Ik wist niet dat ik het in me had, vol op mijn rem staande een ongeluk voorkomend bleek ik in het bezit te zijn van een gebarentalenkennis, niet normaal, en met een tempo waar iedere gebarentolk jaloers op zou zijn. De emoties ontsnapten ook gewoon via mijn mond in de vorm van de meest obscene woorden, ik bloosde er zelfs van. Gelukkig had het opdringerige baasje achter mij ook zitten opletten en was hij niet op mijn auto gebotst, maar het had maar een haartje gescheeld! Vanaf dat moment hield hij gepaste afstand, want met zo’n ‘gek mens’ voor je kon je maar beter geen risico’s meer nemen.

Bij Dorry aangekomen kwam ik weer tot rust, oogstrelende lapjes, klassieke muziek en een heerlijk kopje koffie. We gingen al snel aan het werk, toen Margreet binnenstapte met zoon, om stoffen uit te zoeken voor de Love Entwined.  Ze keek even rond, terwijl ik voor hun beiden een kopje koffie zette. De stoffen werden uitgekozen, de koffie gleed naar binnen, behalve bij zoon, die zette het kopje na een slokje nemend weer neer, en ik dacht dat ik er te weinig suiker of melk in had gedaan, en vroeg wat er scheelde. “Misschien een gekke vraag, maar heeft u er zout in gedaan ipv suiker?”. Het bloed steeg naar mijn hoofd, het zal toch niet, en ik keek naar de grote bus op het aanrecht in de keuken, waarvan ik dacht dat het fijne kristalsuiker bevatte. Ik keek mijn bazin vragend aan, daar zat toch suiker in? Haar non verbale reactie was overduidelijk, en terwijl ik me verontschuldigde bij de jongeman en een vers kopje koffie voor hem zette, hoorde ik lachsalvo’s uit de winkel komen, ojee, heb ik weer.

De rest van de dag hield ik me maar bij lapjes snijden en wat naaien op de Singer Featherweight, blokje maken voor de Schottelslet, leuk zoveel rood, en yes, appliqué in de vorm van twee bloemen.

Deze hoefde ik alleen maar voor te bereiden, Dorry gaat ze er zelf opnaaien, ook al draai ik er mijn hand helemaal niet voor om, en zeker niet nu ik eelt op mijn linker wijsvinger heb gekweekt tijdens het opnaaien van de zigzagrand van Love Entwined.

Ik ben bijna klaar met de maandopdracht, morgen komt de volgende opdracht alweer op de lijst;

wat  een kreukels he, wat er mee is gebeurd? Ik had ze mee genomen naar Tilburg en na een dag opgefrot in de tas te hebben gezeten was ze toe aan ontstressen, even lekker plakken tegen de designwall

En terwijl ik er tevreden naar kijk, zie ik de mooie Kittty’s Cottage hangen, die nog op een paar rietplanten zit te wachten, ooh wat erg. Lees hier meer over dit lieflijk quiltje vol met lintborduurwerk.

Ik zal ze maar snel afmaken, sandwichen en doorquilten, misschien een leuke show en tell voor het quiltweekend in Belgie over een maandje.