Daar gaan we weer

Van de ene bee naar de andere, het lijkt wel of ik niks anders te doen heb!  Vandaag was ik te gast bij Yvonne, die tegen Antwerpen aan woont;  Ik moest voor vertrek van huis vanmorgen nog twee lieve katten van mijn schoot zien te krijgen, het lukte doordat ze schrokken van mijn nies, die best wel eens mannelijk uit de hoek kan komen sinds ik in de overgang zit; de testosteron begint de overhand te krijgen, ze zaten met dikke staarten onder de tafel na deze “Whoehaa” explosie.
IMG_0524 IMG_0527
Na de lunch reden we naar de bee in Mortsel, ongeveer 10 minuten rijden van Yvonne’s huis. Ik was nooit eerder bij die bee geweest, allicht, kwam als gast binnen en werd vriendelijk ontvangen.
IMG_6119 IMG_2031
Een enkel gezicht kwam bekend voor, van de Calico jaarlijkse bee, en ook van een andere bee waar ik jaren geleden eens was geweest.
IMG_2029 IMG_2030
Quilters hebben eigenlijk geen introductie nodig anders dan: “kijk eens waar ik mee bezig ben.” , gespreksstof genoeg. Aan ‘onze’ tafel zaten 6 zussen, hoe cool is dat! We waren er iets na 1 uur en de tijd vloog om, ik heb gewerkt aan de stitcherie van my home or yours, bijna weer eentje klaar, Yvonne naaide aan haar hexagonnetjes; ze was niet de enige die in het klein denkt, Fernande laat haar DJ blokjes zien van 2 inch klein.
IMG_2032 IMG_6115
Duffy kende ik alleen van Facebook, en ze zat er ook, te werken aan iets heel vrolijks
IMG_6116 IMG_6117
en we hebben veel gekletst met de enige man in de zaal, die ook nog eens tegenover mij zat. Getrouwd, zijn vrouw had quilten niet als hobby, hij was al zo’n 6 jaar bezig en wees op zijn little quilts of love die achter in de zaal tegen de muur hingen.

Arme man tussen al die vrouwen….. Hij had gisteren zijn eerste les handpatchen gekregen, en was bezig met allemaal vierkantjes tot een lapje te maken (16-patch), en Yvonne en ik zaten op zijn handen te kijken, eerst heel discreet zo over onze brillen heen alsof we zelf aan het werk waren, maar toen we zagen hoe groot zijn steken waren, en dat hij met rare stiksteken naaide, het draad vreselijk strak aantrok alsof hij een smokwerkje maakte, en steeds een enorme knoop in zijn draad zette bij het begin, konden we niet anders dan hem “tonen hoe het óók kan”. Zijn steken werden kleiner, het draad losser, en jawel, er zat duidelijk vooruitgang in. Maar wij waren niet de enigen die hem wilden helpen, en zo kreeg hij van heel veel dames die even langs liepen advies nadat ze zijn werkje hadden geinspecteerd, haha, hij kon het wel aan, een gepensioneerde onderwijzer is denk ik wel wat gewend (om te geven in ieder geval).

Morgen ga ik naar de jaarlijkse bee in Helmond, georganiseerd door Sabine, en het is morgen extra feestje vanwege het 5 jarig bestaan, heel veel sponsors, cadeautjes, bingo, workshopjes en bekenden hallo zeggen. Voor de vorm neem ik mijn stitcheries mee, het ligt zo mooi op tafel he. Even kijken welke quilts ik meeneem voor de show&tell, het mogen er maar 3 zijn, moet lukken.

0 gedachten over “Daar gaan we weer

  1. Bernadette

    je hebt het er maar druk mee, al die bee’s bezoeken, veel plezier vandaag op de volgende bee
    groetjes
    Bernadette

  2. Anita A

    Jouw blogjes doen me denken aan de volgende spreuk: Geniet van het leven, het duurt maar even!
    Kortom, niet schuldig voelen,( vrouwen eigen!), maar heerlijk genieten van alles.

  3. Ines

    Wat een beebeest ben je toch, maar het is dan ook wel erg leuk en het fijne is, dat je ons ook laat meegenieten.

    Groetjes
    Ines

  4. Truus

    Wat leuk deze Bee en knap van die man om daar tussen te gaan zitten.En dan nog wat nieuws(voor hem) te leren met al die spiedende ogen op hem gericht.
    goed weekend en gezellige bee vandaag.
    groetjes,Truus uit Drenthe

  5. LL-Ilse

    En hier ben ik eindelijk weer. Je had het wel erg druk, met al je gebee, maar wat een gezelligheid overal. en leuk dat je weer enkele nieuwe gezichten bij namen kan plakken.
    ‘Die man’ is al jaren trouwe klant in Antwerpen, hij werkte vaak machinaal. Tof dat hij zich nu eindelijk aan het handwerk waagt.