Afgelopen dagen heb ik eindelijk weer een ufo (un finished object) afgemaakt, hij lag sinds sept.’17 als mooie top opgevouwen in de quiltkamer, met 140x 140 is het een makkie om door te quilten op de naaimachine.
Ik heb vrijdag de achterkant uit een lap gehaald die uit de uitverkoop kwambij Quiltshop Leur afgelopen Kerst, de bomenstof past mooi bij het thema van de top, die gemaakt was van een Jelly Roll van Enchanted Forrest van Lewis& Irene. De zelfkanten knipte ik er af nadat ik de stofdelen met een flauwe zigzagsteek tegen elkaar had genaaid, flauwe zigzag zodat de naad een klein beetje mee kan rekken met de stof, de naden strijk ik daarna niet open maar naar een kant.
Ik had nog genoeg heerlijk lichte en fluffy wollen vulling op de rol zitten, twee jaar geleden gekocht bij Patch & Stitch van Wendy Jansen,
en op de 2 latten methode was hij vlotjes gesandwicht, zie boven aan deze blog bij de mooie foto van Arya het woordje Tutorials staan? Als je hierop klikt zie je de 2 latten uitleg van Sharon Schamber, en nog meer handige linkjes.
jaja de oplettende kijker ziet gelijk dat ik de top verkeerd heb opgerold, de goede kant moet tegen de lat aan liggen, maar dat mocht de pret niet drukken en een paar uur later was hij doorgequilt; dit deed ik boven, want de machine stond daar en nu had ik een excuus om mijn bureau op te ruimen. Geen kat die ik hoorde klagen, er werd wel even diep gezucht dat ze hun nieuwe plekjes moesten opkloppen.
Voor het doorquilten koos ik een woodgrain (houtnerf) patroon, op oa de website van quilting is my therapy is deze te zien (mijn houtnerf ziet er weer iets anders uit); deze had ik al meerdere keren op de longarm quiltmachine in Leur gedaan (longarm is daar nu niet meer), maar nog nooit op mijn naaimachine, en dat is toch wel even anders, je hebt minder overzicht. Maar het is gelukt hoor, ik ben heel tevreden met het mooie lijnenspel. Eenmaal klaar nam ik de quilt mee naar buiten voor een snelle fotoshoot, Jon vertrouwde het niet en sloeg een paar keer naar de quilt voordat hij weer doorliep, er viel hier niks te halen qua eten
Ik had een hele mooie Aurifil Mako’ne dikte 40, kleur 3817, dit is een hele mooie kleurrijk garen, ik gebruikte een topstitch naald nr 90,
en in de spoel stopte ik Decobob van Wonderfil kleur 112, een superdun polyester garen die haast verdwijnt in de stof mits de spanningen goed zijn ingesteld.
Label printen, biesje snijden en opnaaien gebeurde zaterdag, Zopje likte zijn lippen erbij af
Arya vond de knijpertjes wel geinig en bood aan ze te verwijderen voor me, de schat. De bies opnaaien en tegenzomen deed ik met de naaimachine,
en zondagmiddag zette ik het label er met de hand op, jaja, het gaat voor eventjes -als in niet te lang achter elkaar- weer. Mooi eindresultaat
Arya wilde met haar camouflagepakje aan ook nog een keer op de foto bij de schommelbank.
Lees hier als je wilt weten hoe ik de lapjes heb besnuffeld, geaaid, genaaid en gesneden, het patroon komt van Rob Appell van Man Sewing, en ik heb het hier bekeken, op het kanaal van Missouri Star Quilt Compagny. Pas wel op, de blokken zijn allemaal zo rekbaar als elastiek, voor je het weet krijgt de quilt een fantasievorm.
Categoriearchief: Snelle quilt
Schots en scheef top klaar
Het duurde iets langer dan jullie van mij gewend zijn, maar de top is klaar! Eerst moest ik de blokken weer goed leggen nadat Zopje de boel had gearrangeerd,
dit was niet helemaal de bedoeling maar wel te verwachten. Gelukkig had ik een foto gemaakt van hoe het wel moest liggen, per rij genummerd en opgeraapt en zodanig opgestapeld weggelegd dat er geen kat meer ermee kon stoeien. Zie hier Zopje als prins op de erwt op de logeerkamer liggen als de vermoorde onschuld,
De blokken in elkaar zetten moest met beleid gedaan worden, alle buitenranden waren schuin van draad en dus super rekbaar. Loki zorgde met haar gespin vlak naast mijn naaimachine dat ik hier heel relaxt bij bleef. Aah wat een schatje is het toch.
Toen alle blokken tegen elkaar aan zaten en ik voorzichtig de naden had geperst was het tijd om er een sashing rond te zetten; vanwege de rekkende randen was het een beetje tricky. Ik heb de sashing eerst als een meterslange strook genaaid, en toen legde ik er een meetlatje op en ben steeds de blokmaat gaan afspelden zoals hij was voordat de rek intrad. Ik begon met een lengte van 9,25 inch (het blok plus 1 naadtoeslag), en daarna vier stukken van 9 inch en het laatste deel was weer 9,25 inch,
en nu kon ik de speld precies tussen twee blokken leggen en de strook op de top spelden.
En ik zag dat hier en daar het deel tussen de spelden veel langer was dan het deel van de strook waar het tegenaan moest komen
Als ik te maken krijg met rekkende stof die tegen niet rekkende stof genaaid moet worden, dan leg ik de niet rekkende stof bovenop, zodat ik minder kans heb op plooien naaien.
Ik trek in geen enkel geval aan de niet rekkende stof om de boel er onder passend te maken, doe je dit wel, dan gaat deze strook golven en dit krijg je niet weg geperst. Had ik al vermeld dat de randen erg rekkend waren? Heel erg rekkend, dit kan niet vaak genoeg gezegd worden.
Ik verdeel het teveel aan stof onder de strook en druk met mijn vingers zodat het tijdens het naaien op zijn plek blijft liggen, net als alle naadjes
En nee, geen plooien, kijk maar. Een enkele keer lijkt het blok in de naad wat te bloezen, maar na het persen is dit weg.
De stroken zitten tegen de bovenkant en onderkant, en nu meet ik de lengtes af voor de zijkanten. Het eerste en laatste deel is langer vanwege de net aangenaaide stroken, bij deze hoek klopt de maat precies, 9 inch plus 1 inch van de sashing
Afspelden en opnaaien weer, en dan alles persen, wat ben ik nu blij met mijn LauraStar strijkplank die je op afzuigen kan zetten, zodat de stof op de strijkplank vastgezogen wordt zodat de blokken goed in vorm blijven en de quilttop niet steeds van de plank glijdt bij het strijken van de randen;
normaal staat hij op blazen, en dan zweeft het strijkgoed boven de strijkplank zodat je geen plooien kan instrijken. Goed, dit was een van de weinige keren dat ik als een blij ei stond te strijken, uh persen.
Foto hieronder is vanuit een hoek genomen, waardoor hij niet haaks lijkt, hij is 140x 140 cm.
Later valt me pas op dat ik de blokken niet helemaal zo heb uitgelegd als in het filmpje, maar ik vind het zo ook mooi en doe er helemaal niks meer aan! Ook geen border zoals het voorbeeld, want hiervoor heb ik te weinig stof over, het zou een rommelige rand worden, en eerlijk gezegd vind ik deze afmeting nu ook wel prima. De vulling heb ik in huis, nu even in mijn kasten zoeken naar een achterkant en dan kan ik gaan quilten! Nee, nog geen idee hoe, dat zie ik wel als hij onder de naald ligt, hoop ik.
Hier kan je zien hoe de quilt wordt gemaakt (zie ook mijn vorige blog), houdt wel rekening met rekkende randen, gemaakt van 1 jelly roll, en voor de donkere stof heb je 125 cm nodig, maak je er ook een binding van neem dan minstens 150 cm. Ik had te krap donkere stof om de buitenste rand 1,5 inch breed te snijden, maar 1,25 inch lukte nog net, en het valt niet op.
Man Sewing Rob Appell samen met Jenny Doan van MSQC.
En scheef
Thuis viel ik in een behoorlijke dip, maar aangespoord door lieve Yvonne (Sommeke) heb ik haar uitdaging aangenomen: “Maak een quilt om te showen op het aankomend quiltweekend!”. Zo geschiede dus, zaterdag bekeek ik nog een keer dit filmpje van Three Dudes Quilting, maakte aantekeningen en voordat ik naar bed ging had ik de matjes al genaaid.
Zondag heb ik de matjes gestreken, en daarna elk matje in 3 delen gesneden; leermoment! Let op dat je minstens (dus niet smaller dan) een kwart inch naad neemt met het aan elkaar naaien van de stroken, want de blokken moeten even breed worden als de strook hoog is. Neem je een krappe kwart inch naad, dan is de mat meer ongeveer 14,25″ en kom je net ietsje tekor om er drie blokken uit te snijden. Ik ontdekte dit na het snijden van blok 1 en heb de andere allemaal op 14″ gesneden en heb met het naaien die kwart inch teveel gewoon met rekken weggewerkt.
volgend blok
en toen bleek het zwarte strookje bovenaan te kort, ook dat nog.
gelukkig had ik nog stof over
en ipv de hele strook te vervangen heb ik er gewoon een stukje aangezet nadat ik de zelfkantjes er af had geknipt
klaar! (stof krult wat op aan de rand en foto is niet helemaal recht van bovenaf genomen, waardoor het vierkant niet vierkant lijkt)
De blokken heb ik toen volgens uitleg van de quiltman op elkaar gelegd, blok bovenop is een kwart slag gedraaid tov van onderliggend blok en rondom genaaid
diagonaal doorgesneden,
en open gevouwen ziet het er dan zo uit
of zo
of zo, kortom, genoeg variaties om goed de mist in te kunnen gaan met het neerleggen voor de hele top
Ook wel een dingetje, het op elkaar leggen van de blokken, hoe goed je ook heb genaaid, gestreken en gesneden, er zijn geen twee blokken precies even groot. In mijn geval van die kwart inches wegwerken al helemaal niet, maar ik hoorde (las) anderen die het wel goed hadden gedaan ook zuchten en steunen in hun commentaar. Nou ja, ik heb gewoon gezorgd dat de boel een beetje goed uitkwam (rekken en toegeven), en eenmaal diagonaal gesneden viel het amper meer op. Mensen die mij een beetje kennen weet het, ik houd niet van rekken en trekken om iets passends te maken, het wreekt zich altijd later; ik zal wel zien.
Ik ging er daarna even lekker voor zitten, want ik moest toen alle 36 blokken open strijken, en het op de designwall plakken van de blokken hield ik al snel voor gezien toen ik in de gaten kreeg dat het niet zou gaan passen zonder gebruik van een krukje
De blokken liggen wel naar mijn zin, zo allemaal beneden op de vloer, althans, zo lagen ze voordat ik naar boven ging om even een blogje te typen.
Met de katten in en uit lopend kan het nu heel anders eruit zien. Welke kat? Kijk maar eens op de gehaakte Granny Square sprei
Loki!
Quilting is sharing deel 2
Rond dezelfde tijd als van de vraag van het miniquiltje, hoorde ik van man en zoon dat bij een collega van hun kanker was ontdekt, en het was niet meer dan normaal dat ik voor haar een troostquilt ging maken, eentje die ze mee kan nemen naar het ziekenhuis, of op de bank lekker over zich heen kan trekken als ze een dutje wilt doen. Dat stel ik me tenminste zo voor, omdat ik het ook fijn vond toen ik de ragtimequilt van Tim meekreeg toen ik het chemotraject onderging.
Tien dagen geleden haalde ik al mijn flanellen lappen tevoorschijn, resten van vorige quilts en ook nieuwe lapjes, sommige waren heel dik en sommige waren dun, meer geruwd katoen dan echt flanel, zoals de prachtige stof die voorop ligt. Mijn moeder had nog een tas vol voorgesneden en zelf geverfde flanellen lapjes over van haar twee (!) ragtimequilts die ze vorig jaar geleden had gemaakt, en die mocht ik hebben, en zo had ik genoeg stof voor een royale 1 persoons quilt! 
Klik hier voor een stap voor stap uitleg
Het op maat snijden van alle lapjes (7,5 inch) en tussenvulling (5,5 inch) deed ik in twee sessies, de stapels sandwiches groeiden al snel,
en onder het toeziend oog van Zopje ging ik de sandwiches eerst diagonaal doorstikken. 
Wat een stapels!
Een paar dagen nadat ik hierover op facebook had geschreven, kwam een dikke enveloppe binnen met daarin een speciaal voor dit werk geschikte schaar,
Marina had er nog eentje over, had ze geschreven, en ik liet deze niet aan mijn neus voorbij gaan. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten, een fysio behandeling voor een overbelaste arm is duurder. Beneden had ik ruimte om de blokjes te rangschikken, ik wist nog niet welke stoffen in als voorkant en achterkant ging gebruiken, lekker bont of wat rustiger. Eerst legde ik alle blokken uit met de bonte stofjes naar boven, en om het even te laten bezinken ging ik even in mijn luie stoel, kopje koffie en tv aan. 
DH kwam de kamer in en vroeg lachend of de katten de lapjes al hadden ontdekt. “Alleen Loki, die heeft er heel voorzichtig overheen gelopen,” zei ik, DH lachte en ik keek achterom, het leek alsof Zopje zijn gekke 5 minuten had gehad, o dear.
Ik zag het maar als een teken dat de andere kant beter als goede kant gebruikt kon worden, 
eerst alles omdraaien, toen de kleuren wat beter verdelen (waardoor aan de achterkant wel meerdere blokken met dezelfde stof tegen elkaar aan kwamen te liggen), en daarna genummerde stapeltjes maken.
Tja, en toen was ik niet te remmen, vrijdag half 2 ben ik begonnen, en om half 10 was hij klaar en zat hij al in de wasmachine, in een dichtgenaaide dekbedhoes gestopt om een verstopte waterpomp te voorkomen. Hieronder de foto’s van de rijen, zie hoeveel ruimte de naden innemen, en dan heb ik het nog bescheiden gehouden met 1 inch naad
Om gelijke naad te houden gebruikte ik dit metalen geleidertje op mijn Pfaff 
en met het tegen elkaar naaien van twee banen, zorgde ik dat de naden plat lagen op de kruispunten
Ik knipte steeds na het naaien van 2 banen de naadjes allemaal in, om een beetje afwisseling te krijgen, knipjes zitten ongeveer 1,5 cm uit elkaar, en met de fiskar schaar ging het als door boter! 
en zo groeide de quilt
en groeide
DH kwam laat thuis, toen de avond al was gevallen, en toen gingen we eten, met het oog op de katten die binnen zouden kunnen komen maakte ik maar snel stapeltjes van de resterende losse blokken
Mmmmm lekker, fish& chips
en toen het eten binnen was ben ik weer snel verder gegaan met naaien.
Voorkant :
achterkant, ook van zachte flanellen stoffen, maar dan heel bont 
Dit is na de eerste was- en droogbeurt 
en na twee keer wassen en droogbeurten in de wasdroger is hij klaar, het ergste verharen heeft hij gehad, hoewel hij de komende tijd bij gebruik nog wel veel 1,5 / 2 cm lange rafeldraadjes los zal laten. Het is een beeld van een quilt, lekker zacht, redelijk zwaar (gelukkig is de ontvanger geen fragiel poppetje), en hij ruikt ook nog eens heel bescheiden lekker fris naar bloemetjes.
Quilting is sharing, deel 1
Toen 3 weken geleden mijn in Amsterdam wonende en in de thuiszorg werkende dochter vroeg of ik een mini quiltje voor een cliënte van haar wilde maken, (ze had foto’s van mijn quilts gezien), aarzelde ik geen moment om “ja” te zeggen, een miniquiltje was net wat ik nodig had om mijn zinnen te verzetten. Het duurde alleen een week eer ik mijn ei had gelegd; wat voor patroon moest het worden, want mini is anders dan ik gewend ben, en omdat hij als tafelkleedje gebruikt ging worden, moest het niet te dik en hobbelig worden met allemaal naadjes. Het werd een eenvoudige pinwheel van reprostoffen (Aunt Grace serie),
Loki hield me gezelschap tijdens het naaien, 
het doorquilten hield ik ook zo eenvoudig mogelijk, gewoon alleen maar diagonalen, en het resultaat was een lief, schattig quiltje
die -lekker makkelijk- in een bubbeltjesenveloppe paste en afgelopen week al op de tafel van de cliënte prijkte, ze was er heel blij mee. Het moest precies op het tafeltje passen, wat gelukt is, maar misschien maak ik er nog eentje (kerstsfeer?) als ze wilt dat hij wat meer overhangt.