Eindelijk bijgekomen van het Dottenquiltweekend (zie vorige 3 blogjes), ‘k heb als een blok geslapen afgelopen nacht dankzij de Slaap Lekker thee van PickWick Wel is het zaak dat je dan ook in bed stap met de intentie om te gaan slapen, want samen met manlief nachtkastjes opmeten, daar kan geen hop of valeriaan tegenop; na afloop ligt manlief te knorren en ik lig dan met ogen als schoteltjes rond te kijken, klaarwakker en vol energie.
Maar dit alles heeft niks met de Mysterie BOM te maken, waarvan de deelnemers (die zich bij Quiltshop Leur hadden opgegeven, en afgelopen dagen deel 3 van lapjes en uitleg hebben ontvangen), al dagen halsreikend naar dit blogje hebben zitten uitkijken, hoe doet zij het?
Misschien zijn jullie er al klaar mee, met deze maand, niet met de BOM zelf hoor, doorzetten, want hij wordt zoooo mooi als hij klaar is!
De Singer komt weer tevoorschijn, nou ja, ze stond al op tafel, maar mag nu weer naar voren komen. Even een proefje stikken om te kijken of er nog restjes olie aan de naald zijn blijven plakken, en een nieuwe naald er in, want de vorige keer tikte ik een speldje aan. De naald lijkt dan wel niet bot of zo, maar owee als je op donkere stof naait, en je moet een naadje uithalen, dan zie je de gemaakte steekgaatjes heel goed, want de naald heeft dan toch net iets meer de draadjes geraakt dan normaal. Ja, ervaringsdeskundige.
Wat maken we deze maand? Weer een heleboel van die samengestelde driehoekjes die je of met foundationpapier maakt volgens deze manier, of gewoon met 2 lapjes op elkaar, stikken, strijken, en dan pas snijden en open strijken. Kijk bij maand 1 of maand 2 voor meer uitleg
Ach, een kwartiertje werk eigelijk, waar hebben we het over? Allemaal per stuk op maat snijden is even ietsje meer werk, maar wel doen hoor, wil je dat het eindresultaat er goed uit ziet.
De restjes geef je aan de vogeltjes, die zijn nu druk in de weer met nesten bouwen, en zijn hier gek op! Of je bewaard alle smalle snijselsrestjes om ze later tussen 2 lagen wateroplosbaar vlies van Avalon te stoppen, en dan ga je met de naaimachine overal overheen met mooi garen tot je denkt dat alle frutseltjes wel geraakt zijn, spoel de Avalon uit, en zo maak je je eigen stof (of een sjaaltje)!
En nu mag je weer blokjes uit zakjes samen gaan voegen, mag je met die beeldige bloemetjesstof werken, ik ben hier helemaal verliefd op, zo schattig!
Weet je het nog, de naadbreedte checken, als je 2 stukjes van 2,5 inch lang tegen elkaar aan stikt, dan houd je na het om- of open strijken van de naden een lengte van 4,5 inch over
Gelukt?
We gaan aan de slag met deze stukjes
Het bloemerige vierkantje leg je met de mooie kant omhoog, en hierop leg je het samengestelde vierkantje met de mooie kant omlaag, en je stikt zoals op de foto beginnend bij de hoek waar de naden zitten. Waarom hier? Nou, omdat je het voetje al op de hobbel kan zetten, zodat deze gelijk met de eerste steek vast zit.
Als je aan de andere kant begint, dan krijgt het voetje aan het einde van het blokje de kans om de hoek weg te duwen, en dan zit de punt niet meer in de hoek, maar er iets voorbij. Je houd dan van het bovenste lapje ook een paar mm over als je niet oppast. Tuurlijk kan je dit oplossen door op te letten, en met een puntig iets (satestokje of tornmesje) deze hobbel onder het voetje door te voeren. Doet er niet toe hoe je het doet, als het eindresultaat er maar zo uit ziet:
uh, zie ik daar nou 3 verkeerd aangezette blokjes, ze vallen echt op
ik zat geloof ik teveel met de muziek mee te zingen, snel uithalen en opnieuw maken, zo, dat is beter
In stap 3 moet je van de meegeleverde stroken van deze stof
vierkanten snijden die je weer diagonaal doormidden snijdt, en die berg je gelijk weer op in een zakje. Deze stap was zo snel gedaan door mij, dat ik vergat er een foto van te maken 🙂 Voordat je de stroken gaat versnijden, strijk (pers) je de vouwen er even uit, een vouw onder de lat kan zo een paar mm maatverschil opleveren.
En nou gaan we van de onderdelen van deze zakjes dit blok maken
jeuj wat een leukerd! Staat ook als Shoo Fly bekend, meestal met een kleiner vierkantje in het midden. Leg een smalle baan op het brede midddenstuk, en laat de naadjes in elkaar grijpen, en speld alles op zijn plaats, als je niet ervaren genoeg bent om het zonder afspelden te doen 
vouw na het naaien open om te kijken of de kruispunten van de naden ook mooi tegen elkaar liggen, en niet overlappen of juist te ver van elkaar af liggen
pers eerst op de gestikte naad zoals hij vanonder de naaimachine komt, en strijk dan voorzichtig de naad richting middendeel. En zo naai je aan elk deel uit zakje B 2 zijkanten, je maakt 5 van deze geinige blokken,
weinig he, maar niet getreurd, we zijn er nog niet, jullie mogen ook nog 64 blokjes maken uit deze zakjes
of 192 als je de queen-size gaat maken. Niet aan de hoeveelheid denken, gewoon beginnen.
Per blokje heb je dit nodig
en nu gaan we naaien, zie je hoe mooi het stikwerk begint, precies in het hoekje naast het oortje?
Dat gebeurt automatisch als de naadbreedte een kwart inch is en de maten van het driehoekje en het onderliggend vierkantje kloppen (dus hoe secuurder je werkt, hoe beter alles uit komt). Tuurlijk heb ik ook wel eens dat het niet precies uitkomt, maar ik probeer dit zoveel mogelijk te voorkomen.
en als je de ene kant van alle blokjes hebt voorzien van een driehoekje,
dan knip je ze los (als je aan kettingnaaien doet) pers je alles netjes plat, naadje richting het driehoekje, knip je het uitstekend puntje er af, ook wel het oortje genoemd
en ga je de volgende kant voorzien van een driehoekje. Ik leg de driehoekjes tijdens het naaien onderop, zodat ik zicht heb op de naden, opdat ze geen eigen leven gaan leiden. Naadjes die toch eigenwijs de andere kant op willen gaan, duw ik resoluut terug met het puntje van mijn tornmesje, die mijn zijde nooit verlaat.
Als het stiksel precies zo uitkomt -en dit is dus niet meer geluk dan wijsheid-, en je vouwt het blokje open, dan loopt de schuine lijn mooi recht, zonder trapvorming, en nu gaan we weer op z’n van Gogh’s alle oortjes afsnijden of knippen.
Na het strijken alle blokjes netjes opbergen in de juiste ziplockzak
He, jammer, dat was het weer voor deze maand, alles zit in zakjes (doen hoor, anders krijg je van die rasta-kapsels op de achterkant van de quiltblokjes),
en de tas verdwijnt weer in de kast tot de volgende maand!
Dit blogje sluit ik af met een vanmorgen vroeg gemaakte foto van een mooie witte wereld, gelukkig is de bestrating ondertussen redelijk schoon dankzij de dooi, maar geen glibberpartijen voor mij, ik blijf binnen.
en hielp ik Ingrid over haar koudwatervrees heen. Geen onderdeel van de machine lieten we ongemoeid, er werd overal in en onder gekeken, een mens moet immers eerst weten hoe iets werkt, voordat je er mee kan werken, zodat je logisch kan redeneren als er iets mis gaat. En gelukkig ging er tijdens het naaien van lapjes van alles mis (liever nu dan wanneer je er alleen voor staat), draadjes werden opgevreten door het spoelhuis, kwamen klem tussen spoel en spoelhuis te zitten, zodat het spoelhuis er helemaal uit werd gehaald om ze weer te verwijderen, wat lastig ging, waarvoor ik even hulp inriep, maar toen hulp terug belde, had ik de klus al geklaard, zoals je ziet op deze charmante foto.
