Terwijl manlief onze zoon helpt met meubels uit elkaar halen, en Jon plaats heeft genomen op mijn schoot om te voorkomen dat ik weer weg ga, schrijf ik dit blogje. Gisteren moest ik even naar Tims appartement om de pianoverhuizers binnen te laten.
Luna had ik zolang in de slaapkamer opgesloten en ze me liet met hoog en hard gemiauw weten dat ze dit niet leuk vond, ze wilde niks missen. Toen de mannen weg waren en ze weer vrij mocht rondlopen, keek ze me aan met een “En waar was dat nou goed voor, gek, niet meer doen hoor.” Het rode hansopje trok ik uit voordat ze het zelf deed, het leek nu al op een naveltruitje van de Spice Girls; het wondje van de sterilisatie zag er mooi uit
Vandaag was ik weer vroeg in hun nieuwe huis, de laatste kamer schilderen was om 14.00 gedaan, inclusief verwijderen van plakband en afdekzeil. Het was voor mij lang geleden dat ik muren en plafonds had geschilderd, vooral het voorbereidende werk viel me tegen qua tijd. Ik zag scheel van de honger, een heerlijk broodje haring met ui, apart verpakt mee van huis genomen liet zich goed smaken.
En dat alles op kousenvoeten, want er zat een beetje verf op mijn schoenzolen, dus schoenen had ik boven uitgetrokken. Brr koude vloer zei ze, verwend door vloerverwarming thuis, dus even iets van foam (achter gelaten door de sanitair boys) op de grond gelegd.
Genieten van het uitzicht; ze halen over een paar dagen nog een kitten op, en aangezien Luna haar klimtoren bijna omver kan trekken, was het tijd voor iets robuusters
Nog schoonmaken en opruimen, de tijd ging hard en opeens was het 5 uur ? Op weg naar huis in het donker en in de regen werd ik tussen Breda en Etten-Leur ingehaald door Tim die van werk kwam, hij had zijn oude auto herkend en bleef even naast me rijden, en toen ik opzij keek om te zien waarom de auto die eerst achter me met hoog licht seinde en nu naast me bleef rijden ipv in te halen, zag ik een bekend gezicht lachend naar me zwaaien. Altijd leuk.
En terwijl DH frietjes haalde, bakte ik de joekel van een tong in de roomboter, gisteren gehaald bij de visboer. Hij was zalig en meer dan genoeg voor ons tweetjes.
Na het eten ging DH naar zoon en ik naar boven, strijkwerk van het leuke soort ? om de naadtoeslag naar de 16-patch kant te strijken leg ik de 16-patch blokjes boven, pers eerst op de naad
En dan klap ik het open en pers op de naad
Jon lag op zijn stoel bij de deur, het lijkt of hij slaapt maar zodra ik een stap zet kijkt hij gelijk op
Even wat tegen de muur plakken, zie je nu waarom de naadtoeslag richting de 16-patch moest? De 16-patches zitten in het patroon onder-boven-onder enz enz. Op deze manier grijpen de naden in elkaar bij het tegen elkaar naaien.
Leuk hoor, even met lapjes spelen. De volgende keer dat ik achter de naaimachine zit is het om gordijnen in te korten, van inches naar meters.
Categoriearchief: Scrapquilts
Hapklare brokken
Om het mezelf hopelijk makkelijker te maken heb ik bijna alle 16-patch blokken tegen bijna alle flying geese blokken genaaid 
Ik heb er dus een stel los gelaten voor het geval dat. Vraag me even niet voor welk geval, maar misschien kom ik er later achter dat dit een hele slimme zet was.
Met het kettingnaaien van de 16 patches heb ik niet aan en afgehecht, want bij vierkantjes van 1,5 inch blijf je aan de gang, maar ik had de steeklengte wel wat korter mogen zetten, want de naadjes lieten hier en daar een beetje los tijdens het naaien vandaag. Tussen de gele lijnen bij het zwarte pijltje, je ziet dat het zwarte stiklijntje halverwege het kleine bruine vierkantje ophoud te bestaan. De foto was genomen na het tegen de flying geese blok aan naaien, en het stoorde me dat de randen niet netjes zaten, zie tussen blauwe lijnen. Uithalen, naadje opnieuw naaien en weer tegen het andere blok vastnaaien.
Ik moest vier variaties maken, dit valt in het niet bij de Kamasutra, maar toch moet je goed opletten, en dat deed ik niet dus was ik al snel de tel kwijt. Dus maakte ik weer stapeltjes per richting dat de gansjes moesten opvliegen.
En na een uurtje naaien onder het genot van kerst liedjes op de radio, waarbij ik niet goed word van alle Black Friday reclames, waarbij het shoppen ook nog als “gezellig” wordt beschreven. Als ik binnen een paar tellen niet kan vinden wat ik nodig heb, dan krijg ik accuut een flight or fight neiging, gelukkig is het nog altijd een wegwezen actie geweest, maar ik moet toch niet net zoals gistermiddag twee jonge vrouwen tegenkomen die zonder mondkapjes lachend en kletsend met twee winkelwagentjes door de winkel lopen. En als je er op een rustige manier wat van zegt, dan krijg je een grote bek terug, dat ze er niet aan dénken mondkapjes te dragen, omdat het niet verplicht is. “Nee, maar het is wel een dwingend advies van de premier.”
Toen ik zag dat ze bij het verlaten van de winkel de desinfecterende handgel pakten en ook op de handjes van hun kinderen (want helaas, ze hebben zich ook nog voortgeplant) zag doen, kon ik het niet laten. “Wat doen jullie nou? Dat is niet verplicht hoor.” Schijnheilige koeien. Dat laatste dacht ik, er zijn kinderen bij en dan houd ik me in. Zo.
Ik zat op weg naar huis me plots aan alle aso’s op de weg te ergeren, snijden, scheuren, bumper kleven, door rood licht rijden, en zonder knipperlicht aan hup zomaar van baan wisselen. Als ik met mijn rode Volvo had gereden, dan had ik ze gewoon een zetje gegeven, had ik me niet laten intimideren, wat jij met je golfje, hier, een deuk!
Maar ai, ik reed in de hele kleine Hyundai zonder kreuk zones, ze zouden zo met hun bumper op mijn schoot zitten, dus hield ik me gedeisd en netjes, zoals een 59 jarige grijze muts betaamt. Maar inwendig was ik een onbevreesde Amazone. Ik had nog zoveel energie (opwinding) in me bij thuiskomst, dat ik er nog een uur lang van heb kunnen profiteren in de vorm van opruimen.
We dwalen af. Terug naar het gezapige naaien van stof. Oh, en als je nu bij ons de straten op gaat heb je geluk kans zedelijk betast te worden door mannen in uniform, ik bedoel maar, zonder dat je iets aan je man hoeft uit te leggen, ze mogen zonder reden iedereen fouilleren. Ze zullen niet slaan of zo, we wonen niet in Amerika. Ja natuurlijk heb ik het over de politie, onze stad lijkt de laatste dagen in de greep van criminelen, hooligans, relschoppers. Molotovcocktails, kleine bommen en dan ook nog met stenen door ramen en naar mensen gooien, we zaten met onze oren te klapperen toen we dit hoorden, het leek wel een mini burgeroorlog. En het zijn niet alleen de jochies uit de wijk, nee, ze komende vanuit Breda en omgeving, en ook uit België. Nou klinkt dit heftig, zelfs uit België, maar dat ligt op slechts een steenworp afstand van Roosendaal. Ze zouden in principe gewoon vanuit hun eigen tuin met stenen en vuurwerk kunnen gooien. Deden ze dat maar.
Oké, dat is uit mijn systeem. En zo zien de setjes er nu uit, ongestreken nog. Ja dat gaat een dingetje worden, dat strijken, om de naadjes mooi in elkaar te laten grijpen moeten de naadtoeslagen van de ene rij naar links en van de rij er onder en boven naar rechts wijzen. Het begint er al op te lijken ?
Zo gedaan
Na al de blogjes over het maken van deze scrapquilt kan het zijn dat je een stap heb gemist, dus zet ik het maken van HSQ’s (half square triangles= twee driehoekjes tot een vierkante genaaid) en het samen stellen van de flying geese blokjes even opeen rijtje.
Jon assisteert met het recht leggen van de stof
want voor je het weet vliegt het weg, oei, zie je wel, net op tijd kunnen vangen.
Ik krijg hem niet meer terug, gelukkig heb ik het vierkantje al gesneden
Dus met het maken van HST’s begin je met twee vierkantjes, een lichte en een donkere, dit worden later twee identieke HST’s.
Hoe groot snijd je de vierkanten?
Reken op 1 inch groter dan dat de HST moet worden, officieel 7/8 inch, maar ach, dat 1/8e inchje mag er van mij dan ook nog wel aan blijven zitten en het rekent ook veel makkelijker uit.
Dus moeten ze 2,5 inch worden, dan snijd je vierkanten van 3,5 inch. Ja, de HST’s worden dan iets groter dan 2,5 inch, maar liever iets te groot dan iets te klein. Als je per ongeluk de kwart inch naadtoeslag ietsje ruimer hebt genomen, dan haal je er nog net 2,5 inch HST’s uit. En bedenk dat de dikte van de garen en de dikte van de stof ook meeweegt in hoeveel groter of kleiner de HST is.
“Hoe breed moeten de naden zijn?”, is een veelgehoorde vraag, maar eigenlijk hoor je te vragen naar de breedte van de naadtoeslag, want de naad is waar de delen stof samen komen door stiksel. Naadtoeslag is de extra stof die nodig is om de delen aan elkaar te kunnen naaien.
Deze vraag verraad eigenlijk de met de naald en draad naaiende quilters, die een mal op de stof leggen, hier omheen tekenen (of stempelen) en dan buiten de tekenlijntjes de stof met naadtoeslag uitknippen om vervolgens op de tekenlijntjes met de hand gaan naaien. Is niks mis mee, alleen is het een crime om na deze vorm van meditatief onthaasting vervolgens de naaimachine op tafel te zetten om dan deze stukken aan elkaar te naaien. Om gillend gek van te worden.
Als in een patroon (voor de naaimachine) wordt geschreven: snijd vierkantjes van 2,5 inch, dan zit de naadtoeslag erbij in en wordt als 0,25 inch gerekend. En altijd even na het maken van het eerste naadje openvouwen/strijken en nameten of het klopt.
Denk nou niet: “Ik heb alleen maar een cm meetlatje, ik reken het wel om.”, dit kan goed gaan met simpele grote blokken, maar niet als je van meerdere vormen en afmetingen tot een geheel moet komen. En hoe kleiner de onderdelen van het patroon zijn, hoe belangrijker het is om precies te werken. Inch meetlat aanschaffen dus en niet zo eigenwijs of koppig doen. In dit blogje leg ik de markeringen op de inch liniaal uit
Ik begon met vierkanten van 4 inch, vraag me niet waarom. Hier liggen de twee lichte vierkantjes bovenop de twee donkere vierkantjes, met een diagonale lijn precies in het midden getekend met friction pen, kan ook met Pigma micron stiftje. Normaal (wat is normaal) teken ik niet, maar vouw het vierkantje diagonaal en duw de vouwlijn aan, en dit is dan mijn middenlijn. Bij kleine blokjes gebruik ik de lijntjes bij de steekplaat.
Ik naai met een kwart inch voetje links van het lijntje, als het lapje krap aan is, dan ga je iets ditchter tegen de middellijn aan naaien, maar niet krapper dan 1/8”, want je wilt niet dat de naden los rafelen of uitscheuren.
Het volgende setje van twee vierkantjes op elkaar er gelijk achteraan
En dan omkeren en aan de andere kant van het lijntje naaien
Klaar
Doorknippen op tekenlijntje
Eerst persen (zonder heen en weer duwen van de strijkbout) zodat de naaigaren kan krimpen (probeer maar uit, draadje uit een naad trekken die wel en niet geperst is. Het trekt moeilijker uit na het persen.
Ik heb hier de donkere kanten in het zicht gelegd, omdat de naadtoeslagen onder de donkere delen moeten liggen. Je wilt niet dat de donkere naadtoeslagen later door de lichte stof heen schijnen.
Duw voorzichtig doch dwingend de donkere stof over de middellijn heen, zorg dat de gemaakte vouw strak over de stiklijn heen gaat.
Klaar om op maat gesneden te worden,
Veel te groot, beetje zonde van de stof. Normaal houd ik hooguit 1/8 inch over. Eerst de ene kant haaks snijden
En dan omdraaien en op maat snijden, 2,5 inch
en dan ga ik ze zo tegen elkaar naaien, ze liggen hier nog los 
Maar als ik ze met de goede kanten op elkaar leg, wijzen de naadtoeslagen dezelfde kant op, en dat naait niet fijn, kans op verschuiving van de delen ligt op de loer
De bovenop liggend naadtoeslag (hier met de schaar even opzij gehouden) gaat op deze manier onder het naai voetje,
en na het naaien ziet het er dan zo uit
Je ziet dat de naadtoeslagen die naar de donkere delen zijn gestreken een knik maken waar ze vastgenaaid zijn, als je dit zo laat, dus gewoon platstrijkt, dan kan dit voor bobbels in je werk zorgen, wat ook hinderlijk kan zijn met machinaal doorquilten. Dus knip ik de naadtoeslag in tot vlak voor het stiksel, en dan kan ik het mooi plat persen zonder een bobbel te krijgen, met de middelste naadtoeslagen in tegenovergestelde richting. De een wijst op de foto naar boven en de ander naar beneden
Op deze manier stoten de naden tegen elkaar als je deze twee delen met de goede kanten op elkaar legt, hier zijn ze al genaaid
En omgeslagen en geperst, klaar
Hij zou hier passen, ware het niet dat dezelfde kleuren diagonaal zitten, mocht ik ze willen gebruiken dan zou ik de laatst gemaakte naad uithalen en ze tegen andere flying geese blokjes naaien
Blokjes klaar
Beetje langdradig blogje misschien, hahaha hoezo misschien. Ik merkte in mijn mailbox dat beginnende machine patchers mijn blog zijn gaan lezen, en dat maakt de docent in mij wakker.
Zo leuk om al die schattige stofjes te zien
Hup op elkaar met de richeltjes van de naden stotend tegen elkaar aan
Naaien maar, niks mis met op z’n plek houden met de vinger ware het niet dat ik er niet mee onder het naaivoetje kan komen. Kan wel maar doet zeer. Ander nadeel van de vinger gebruiken is dat je te hard kan drukken waardoor je de doorvoer remt waardoor je stof kan laten rekken. Nou zal het in dit geval meevallen, maar bij stof randen die schuin van draad zijn gesneden is dit wel heel link.
Ik gebruik dus liever mijn tornmesje om het kruispuntje plat en zonder verschuiven door te voeren
En te zorgen dat het mooi plat blijft liggen
Ik naai de blokken aan elkaar zonder tevoren setjes te maken, anders krijg je van die mooi afgestemde kleuren voor zover dit kan met al deze scraps. Alleen bij de laatste twintig heb ik even bekeken of de combinaties een beetje goed waren. En dan opeens ben je zonder spoelgaren aan het naaien, balen. Deze Pfaff geeft geen seintje als de spoel bijna leeg is, de oudere doet dat wel en daar raak je snel aan gewend
Met een vol spoeltje weer verder zonder de bovendraad af te knippen, ik zet het voetje boven de plek waar het mis ging, haal hier de onderdraad omhoog (naald laten zakken en weer ophoog, en dan trek ik aan de bovendraad)
Er het voetje boven de plek zetten waar je later verder wilt gaan met naaien, maar niet laten zakken want dan klemmen de spanningplaatjes het bovendraad vast
Trek de bovendraad terug naar boven en rol deze op de klos zodat de lus naast het voetje is verdwenen,
Lus van bovendraad is weg
en na een aanhechting waarbij ik de lichte onderdraad vast houd om knopen te voorkomen, ga ik weer verder
Nog zoiets, als je denkt dat de punt van het tornmesje zijn werk goed doet maar je begint toch te verslappen en naadtoeslag stroopt op tegen het voetje
Dan is het fijn als de naaldstand automatisch omlaag is bij het loslaten van het gas, voetje omhoog en weer zakken,
en nu is de hobbel onder het voetje weg
Over verslappen gesproken, damn, dit is me dus meerdere keren overkomen
Open geslagen zie je beter wat ik verkeerd heb gedaan
Uithalen en opnieuw naaien en nu wel goed, en omdat ik het uithalen zat ben leg ik de resterende blokjes klaar voor het grijpen zonder na te moeten denken
Jon komt even kijken hoe het erbij staat, hij begint onderhand honger te krijgen
Even bijkleuren
Lekker warm aan de buik
Ben je bijna klaar?
Gaat niet echt snel he
Eindelijk af
Jon was ondertussen erbij gaan liggen
Zei je wat?
We gingen naar beneden, eten in het bakje van Jon doen en zelf een kopje koffie halen, en ging snel verder. Ik liet de blokjes per drie aan elkaar zitten, past precies op mijn strijkplankje (ja ik ken die vierkante wollen -vervilte- strijk matten, maar deze koste me niks en doet het prima voor dit werk)
En dan strijk ik ze zodanig dat ik de minste hoge bobbel van naadtoeslagen krijg, dus niet zoals het linker blokje, maar zoals het rechter, de weg van de minste weerstand.
En zo zien tachtig blokjes er uit
De grote klus van alles tot een quilttop naaien kan beginnen ? en nee, geen idee hoe groot hij gaat worden.
Laatste s(z)etje
Loki kijkt of ik het goed doe, want bij deze lading flying geese moeten de middennaadjes de andere kant opgestreken worden, zodat ze weer mooi stoten tegen de vorige lading.
Ik werk stapeltje voor stapeltje af, er past een stapeltje van tien blokjes op het strijkplankje (stukje dikke triplex met molton bedekt en een katoenen hoesje overtrokken) Dit zijn de blokjes waar de lichte driehoeken tegen elkaar zitten, ik zorg dat deze naar rechts onder wijzen, want de middennaadjes moeten mijn kant op wijzen, dus als het bovenste deel ook mijn kant opgestreken wordt zit het goed.
Eerst pers ik met stoom de blokjes zoals ze opgevouwen liggen
En zonder ze te verschuiven strijk ik eerst het bovenliggende deel van de onderste rij open en laat de strijkbout even stomen op de naadjes
En dan de bovenste rij
Op deze manier wijzen de middennaadjes van deze serie dezelfde kant op.
En met een muziekje op en Loki die de deur bewaakt
schiet het lekker op, volgende stap: per twee tegen elkaar naaien
Loki heeft amper haar hielen gelicht of Jon neemt plaats onder de zonnebank
Voordat ik verder ga, ga ik eerst buiten aan de slag, de canna’s afknippen en vorstvrij wegzetten, blad van de bestrating en grasveld vegen, en de tuinslangen leeg laten lopen. Oh, en mest strooien rond de hoge Leijlandi haag, het zou gaan regenen vanavond, hopelijk gaat het niet al te erg stinken.