Hapklare brokken

Om het mezelf hopelijk makkelijker te maken heb ik bijna alle 16-patch blokken tegen bijna alle flying geese blokken genaaid 6CF05A75-78BA-4540-A43A-271675CE8DA8
Ik heb er dus een stel los gelaten voor het geval dat. Vraag me even niet voor welk geval, maar misschien kom ik er later achter dat dit een hele slimme zet was.
Met het kettingnaaien van de 16 patches heb ik niet aan en afgehecht, want bij vierkantjes van 1,5 inch blijf je aan de gang, maar ik had de steeklengte wel wat korter mogen zetten, want de naadjes lieten hier en daar een beetje los tijdens het naaien vandaag. Tussen de gele lijnen bij het zwarte pijltje, je ziet dat het zwarte stiklijntje halverwege het kleine bruine vierkantje ophoud te bestaan. De foto was genomen na het tegen de flying geese blok aan naaien, en het stoorde me dat de randen niet netjes zaten, zie tussen blauwe lijnen. Uithalen, naadje opnieuw naaien en weer tegen het andere blok vastnaaien.
9EAAECF1-D842-4D9B-A339-F8C327176B1C
Ik moest vier variaties maken, dit valt in het niet bij de Kamasutra, maar toch moet je goed opletten, en dat deed ik niet dus was ik al snel de tel kwijt. Dus maakte ik weer stapeltjes per richting dat de gansjes moesten opvliegen.
6CF05A75-78BA-4540-A43A-271675CE8DA8
En na een uurtje naaien onder het genot van kerst liedjes op de radio, waarbij ik niet goed word van alle Black Friday reclames, waarbij het shoppen ook nog als “gezellig” wordt beschreven. Als ik binnen een paar tellen niet kan vinden wat ik nodig heb, dan krijg ik accuut een flight or fight neiging, gelukkig is het nog altijd een wegwezen actie geweest, maar ik moet toch niet net zoals gistermiddag twee jonge vrouwen tegenkomen die zonder mondkapjes lachend en kletsend met twee winkelwagentjes door de winkel lopen. En als je er op een rustige manier wat van zegt, dan krijg je een grote bek terug, dat ze er niet aan dénken mondkapjes te dragen, omdat het niet verplicht is. “Nee, maar het is wel een dwingend advies van de premier.”

Toen ik zag dat ze bij het verlaten van de winkel de desinfecterende handgel pakten en ook op de handjes van hun kinderen (want helaas, ze hebben zich ook nog voortgeplant) zag doen, kon ik het niet laten. “Wat doen jullie nou? Dat is niet verplicht hoor.” Schijnheilige koeien. Dat laatste dacht ik, er zijn kinderen bij en dan houd ik me in. Zo.
Ik zat op weg naar huis me plots aan alle aso’s op de weg te ergeren, snijden, scheuren, bumper kleven, door rood licht rijden, en zonder knipperlicht aan hup zomaar van baan wisselen. Als ik met mijn rode Volvo had gereden, dan had ik ze gewoon een zetje gegeven, had ik me niet laten intimideren, wat jij met je golfje, hier, een deuk!
Maar ai, ik reed in de hele kleine Hyundai zonder kreuk zones, ze zouden zo met hun bumper op mijn schoot zitten, dus hield ik me gedeisd en netjes, zoals een 59 jarige grijze muts betaamt. Maar inwendig was ik een onbevreesde Amazone. Ik had nog zoveel energie (opwinding) in me bij thuiskomst, dat ik er nog een uur lang van heb kunnen profiteren in de vorm van opruimen. 

We dwalen af. Terug naar het gezapige naaien van stof. Oh, en als je nu bij ons de straten op gaat heb je geluk kans zedelijk betast te worden door mannen in uniform, ik bedoel maar, zonder dat je iets aan je man hoeft uit te leggen, ze mogen zonder reden iedereen fouilleren. Ze zullen niet slaan of zo, we wonen niet in Amerika. Ja natuurlijk heb ik het over de politie, onze stad lijkt de laatste dagen in de greep van criminelen, hooligans, relschoppers. Molotovcocktails, kleine bommen en dan ook nog met stenen door ramen en naar mensen gooien, we zaten met onze oren te klapperen toen we dit hoorden, het leek wel een mini burgeroorlog. En het zijn niet alleen de jochies uit de wijk, nee, ze komende vanuit Breda en omgeving, en ook uit België. Nou klinkt dit heftig, zelfs uit België, maar dat ligt op slechts een steenworp afstand van Roosendaal. Ze zouden in principe gewoon vanuit hun eigen tuin met stenen en vuurwerk kunnen gooien. Deden ze dat maar.

Oké, dat is uit mijn systeem. En zo zien de setjes er nu uit, ongestreken nog. Ja dat gaat een dingetje worden, dat strijken, om de naadjes mooi in elkaar te laten grijpen moeten de naadtoeslagen van de ene rij naar links en van de rij er onder en boven naar rechts wijzen. Het begint er al op te lijken ?
5C4D70D0-0D15-4853-AFF8-6DA2FFFDD831

3 gedachten over “Hapklare brokken

  1. Truus

    Flink opgeschoten en bij het strijken kun jij je frustratie kwijt!
    Wat een toestand daar bij jullie! Blij dat het hier rustiger is!
    Maar zelfs hier maak je rare dingen mee hoor. Moest bij de huisarts een verwijsbrief ophalen, dus erheen. Het is een apotheekhoudende huisarts en de apotheek zit naast de assistente aan dezelfde balie. Bij binnenkomst staat zo’n ontsmettings standaard en ga je een deur door om bij apotheek/huisarts te komen.
    Daar stonden mensen te wachten op hun medicijnen met mondkapjes maar afstand is daar moeilijk!!! Daar moest ik tussendoor voor de assistente. Apothekersassistente hadden mondkapjes, maar huisarts assistente niet…
    Kreeg ik nog verwijsbrief voor verkeerde ziekenhuis mee….
    Goed weekend, Truus uit Drenthe

  2. Yvonne aka sommeke

    Is het corona dat er voor zorgt dat mensen alle verstand en rede verliezen? ?
    Blijf maar zo veel mogelijk thuis en verzet je zinnen achter de naaimachine. Dat wordt weer een mooie scrap!

Reacties zijn gesloten.