De eerste rij van de laatste rand aan de antieke quilt, naar een patroon van Guute, zit er op,
ik ben nu bezig met de kartonnetjes er uit te wippen, op de eerste en de laatste na, deze zitten ook niet tot het uiterste randje vast aan de groene sashing, omdat ik er nog niet helemaal uit ben met de hoeken, hoe het uit gaat komen; vandaar ook dat er witte hexjes ontbreken bij de eerste en laatste bloem. We zullen wel zien als het zo ver is. Heerlijk werkje zo bij de tv, CSI en daarna Bones, genieten! Zipje vond er alleen niet veel aan dat mijn schoot bezet was, want dat is ’s avonds genieten voor hem.

Ik werk dus vanaf de achterkant met appliqueren, ik kan dan netter de binnenhoekjes vastzetten, eenmaal zo aangeleerd is het met zoals zo veel dingen dan dat het je zo eigen wordt, dat je er handig in wordt, en ook dat het snel gaat. En ik houd wel van snel.
Neem nou het eten, en dan heb ik het niet over het werkwoord, maar over het klaarmaken, nou ja, dat is ook een werkwoord. We hebben vanavond de lekkerste pizza aller tijden gegeten, daar kan geen Domino’s of New Yorkers tegen op, vonden we alle drie, toen we zaten te smikkelen.

Men neme een rol pizzadeeg uit de koeling van de supermarkt, elk zichzelf respecterend super heeft ze tegenwoordig, en 1 rol is ruim genoeg voor 3 grote hongerlappen. In de verpakking die ik kocht, zat ook al een potje met pastasaus. Deeg ingesmeerd hiermee, en toen ging de vulling er op; voor dochter en mij had ik paddenstoelenmix genomen, die ik eerst kort had gebakken op heet vuur; een rode ui in plakjes voor de hele plaat, paprika in reepjes voor mij alleen, een biefstukje in stukjes voor mijn ventje, Mozzarella in stukjes voor iedereen, alleen voor mijn deel van de plaat gewoon veel minder; basilicum blaadjes, vers van de plant, lekker royaal overal gestrooid, slagersachtenham in reepjes en salami in stukken overal  verdeeld, alleen voor mij veel minder, ja, 2 plakjes van elk was het matje; beetje peper uit de molen; 2 eetlepels 30+ kaas voor mijn deel, en volvette jonge kaas voor de rest, en toen in de oven op 220.

Toen het klaar was, na 10 minuten bakken, bleek er teveel vocht vrij te zijn gekomen, waardoor de boel eerder kookte dan bakte, dus met wat acrobatische toeren heb ik de pizza met bakvel op een rooster geschoven, en deze boven een bakplaat nog 10 minuten laten droog bakken, en toen was het smikkelen geblazen, smikkelen én blazen, want heet!!
En super super lekker! We hebben 2x opgeschept, zodat de 2e portie bijna net zo warm was als de eerste. Mijn portie was 13 punten waard, nou, dat valt toch reuze mee. De troep in de oven van al het gedrup en gespetter op de bakplaat en ernaast viel niet echt mee, maar goed, dat hoort er nu eenmaal bij, je bent meestal langer bezig met opruimen en schoonmaken, dan met het eten, en nou bedoel ik wel het werkwoord.

Via WhatsApp las ik dat mijn uithuizige spruiten ook heerlijk hadden gegeten: in Amsterdam stond voor Miso soep met Chinese groenten, kip en omelet op tafel, en in Tilburg pasta met boontjes en tonijn, ook allemaal lekker! Ben wel blij dat ze goed voor zichzelf kunnen zorgen, dat het niet alle dagen frietjes en diepvriespizza is.