Op een quilt hoort een label, tenminste, als je de quilt ooit ergens in een winkel of tentoonstellingsruimte wilt ophangen, en het is ook handig voor jezelf als je wilt weten wanneer je de quilt hebt gemaakt. Voor de gezellige ‘Stitch a little, talk a lot’ quilt die in Mei op de tentoonstelling in Etten-Leur komt te hangen heb ik een foto van de quiltdames verkleind en gewoon op witte popeline geprint, (popeline heeft een hele fijne dichte weving net als batik, en hierdoor komt de tekst en foto scherp afgedrukt). De stof had ik op maat geknipt op freeserpaper gestreken, en dit ging zo de printer in na een schietgebedje.  Het ging hierna tien tellen onder de hete strijkbout ter fixatie. Deze quilt zal niet vaak gewassen worden, dus ben ik niet zo bang van verblekende tekst of foto.

Ik had al eerder al alle gegevens op de achterkant geschreven met een micron pigmapen, het label is voor de duidelijkheid.

Nog even de speldenkussentjes gevuld, nee, het ligt niet aan je ogen, de foto is wazig.

de oogjes van de kat heb ik met mettler machinaalborduurgaren geborduurd, en klaar is deze quilt

Voor de ‘My Home or Yours’ quilt zat bij het patroon een label op papier getekend, dus snel overgetrokken op stof, en nadat het huisje erop zat met needleturn appliqué, jawel, wilde ik voordat ik de tekenlijntjes ging borduren toch ook maar de tekst er opzetten. Spellingsfout in de naam van Lynette werd gecorrigeerd, beetje slordig maar daar zou ik me met een krul wel uit hebben kunnen borduren. Maar toen ik daarna My Homo schreef en van de o een e maakte en zag hoe rommelig dit er uit zag, 

had ik hier zo de pee in dat ik niet eens wilde proberen dit te verbloemen met een krul in de o. 🙁 Volgende keer eerst alles op stof schrijven, en dan pas appliqueren, of een uitwisbare pen gebruiken.
Terwijl de quilt gewassen en gedroogd werd (hier ligt hij kleddernat na een korte bonte 30 graden was met 600 toeren centrifugeren op de grond in een kamertje met de deur dicht te drogen)

heb ik maar een simpele label geprint, en het er op genaaid. Natuurlijk kon ik ook hier mezelf weer betrappen op een fout  slordigheid, want ik kwam er pas achter dat ik hem op zijn kop had vastgenaaid toen hij vast zat. Een label met hindernissen zullen we maar zeggen.