Zaterdag was vooral bijkomen, series bekeken

en boodschapjes gedaan, en een beetje aanrommelen in de tuin. En genoten van de heerlijk ruikende Viburnum

De tuin begint steeds meer tot leven te komen, de bramen en frambozen schieten de lucht in, ze staan stevig in de metalen spiralen

En zondag gingen we uit eten,

niks fancy hoor, maar we hebben gesmuld en genoten van er even uit zijn, even in de auto met z’n tweeën zonder dat het ziekenhuis de bestemming was. En bij thuiskomst was het heerlijk ontspannen filmpje kijken, al hakend uiteraard

Maandag tegen de middag kreeg manlief een telefoontje van het bestralingscentrum, hij werd om twee uur verwacht voor een gesprek met de radiotherapeutisch-oncoloog. Ik belde snel het rioolbedrijf, de monteur zou tussen 12 en 2 komen, en ze wist niet om hoe laat het precies zou worden, want soms lopen werken uit; gelukkig was ik op tijd om de afspraak af te zeggen. Ook de pedicure kreeg een appje van mij om de afspraak van 4 uur af te zeggen, ze weet van de hoed en de rand en appte gelijk terug.
Om mijn zenuwen een beetje onder controle te krijgen haakte ik tot het tijd was om de deur uit te gaan. “Gaat het?”

Jawel, ik schoot alleen een beetje in de stress omdat ik andere plannen had (net als mijn lief die veel werk had willen verzetten) en zag vele beren op het pad.
Gelukkig was het een goed gesprek, vele vragen en zorgen werden besproken, en zo waren de meeste beren alweer van het padje af.

Vooral afname van geheugen was een bijwerking waar we meer over wilde weten. De radiotherapeutisch-oncoloog was hier heel optimistisch over, wetend dat bij DH met een hoog IQ en tot heden ook intellectueel flink bezig is, de kans hierop veel kleiner is dan bij iemand met een IQ onder de 100 die op zijn lauweren rustend weinig grijze cellen hard laat werken. Hoofdpijn, misselijkheid en concentratieproblemen kunnen wel optreden tijdens en enkele weken na de bestralingen, maar zijn van voorbijgaande aard.

Tien bestralingen van het hoofd, en 3 of 5 bestralingen van de kleine tumor in de long die eerder niet was bestraald, halverwege volgende week te beginnen. Na het gesprek kregen we van een radiotherapeutisch laborant voorlichting over het bestralingstraject, hoe het maken van een hoofdmasker in z’n werk ging en hoe lang alles gaat duren.

Ik bleef in de wachtruimte achter toen DH mee moest om CT-scan te laten maken van hoofd en thorax, daarna werd het masker gemaakt en na even nog wachten konden we naar huis. Ik was al die tijd bezig met een puzzel van van Haasteren, een feestzaal met dansende mensen, en was al een heel eind gekomen met de randstukjes toen manlief klaar was en we naar huis konden, even nog wat post wegbrengen en tegen half 5 parkeerde ik de auto op de oprit. Het voelde of we een eeuwigheid weg waren geweest.

Bij thuiskomst de wasmachine snel aangezet, aan de koffie gezeten, lekker gekookt en ook lekker gegeten, en uiteraard weer gehaakt, want ik wilde zo snel mogelijk met de border beginnen, wat ook gebeurde vlak voor het slapen gaan. Oh dat gaat me beter af dan ik had gedacht, mooi het hoekje om dankzij de heldere uitleg van Attic24

Heel fijn wetend wanneer het circus weer begint, even een week echt rust aan het hoofd. Misschien heb ik nu ook rust om Frida af te maken, want dat is er niet meer van gekomen.