Eerst even voor wie het wel en wee van mijn lief volgt melden dat de uitslag van de MRI scan van gisteren prima was, er waren geen tumoren te zien in lever en pancreas 🎉 dus wordt het volgende traject (bestralingen van het hoofd om mogelijk aanwezige zwervende tumorcellen uit te schakelen)  binnenkort gestart, volgende week weten we meer. Om het te vieren liepen we begin van de avond samen door het winkelcentrum met mondkapjes op, de winkel van Jamin trok mijn lief als een magneet naar zich toe. Het voelde weer een beetje als normaal, ook al was het voor een koopavond erg rustig, waar ik niet rouwig om was.

Woensdag besloot ik de oprit schoon te maken, onkruid, mos en bloesem blaadjes maakte het tot een vieze boel

Gewapend met voegenkrabber en bezem vulde de afvalbak zich al snel en knapte het er lekker van op

He, lekker, klaar. Het groene op de stenen kreeg ik er niet allemaal af, hopelijk doet de zon dit later voor me.

Ik had nog een beetje puf en maakte ook aan de straatkant van de tuin langs de opstaande borderrand alles onkruidvrij, ik was net klaar met alles opvegen en wilde aan het pad beginnen, toen het begon te plenzen.

Even werkoverleg, wie gaat waar in de weg liggen assisteren

Na de hevige stortbuien van woensdag op donderdag bleek een afvoer van het dak verstopt te zitten met blad en andere ongein.

Ik durfde het niet aan om zoals jaren geleden via een krukje in de kamer en een keukentrapje buiten onder het raam zo door het raamkozijn te stappen. Het waaide hard en al die nattigheid zou glad kunnen zijn onder de voeten.
Wat als er nu iets met mij gebeurde, hoe moet het dan met mijn lief, schiet bij veel van dit soort licht acrobatische ondernemingen door mijn hoofd. Samen met Jon duwde ik met de bezem op een vier meter lange steel de bladeren opzij,

en pompte toen water in de afvoer tot ik zag dat er een klein blaadje naar binnen werd gezogen.

Het duurde een paar uur eer het water zover was gezakt dat de afvoer weer goed te zien was, dus maakte ik een afspraak met dezelfde rioolreinigingsbedrijf uit Breda (dg-riooltechniek) die vorig jaar bij ons de afvoer van de HR ketel had open gemaakt en omdat het uur nog niet vol was ook nog de afvoer in de keuken schoonmaakte. De receptioniste had al meer dan honderd telefoontjes gekregen en haar pen leeg geschreven, ze hadden pas na het weekend plaats. Als er toch voor die tijd lekkage optreed, dan mocht ik de regenpijp kapot slaan met een hamer, zodat het water toch weg kon lopen. Dit advies kreeg iedereen zei ze, het repareren was een koud kunstje voor de monteur. 

De Sereh nam ik even onder handen, de over de vloer slepende bladeren waaronder en tussen de katten graag spelen heb ik gekortwiekt en de dode blaadjes er uitgeknipt.

Fay verwarmde mijn schoot onder het genot van mooie plaatjes kijken

De haren midden op haar rug lopen naar elkaar toe en vaak staan ze als een hanekam omhoog

En af en toe schoot ze half omhoog om toch ook niks te missen van het buitenleven, de eksters waren flink aan het bekvechten. 

Toen ik ‘s avonds zat te haken en merkte dat het draad niet meegaf, zag ik dat ze in de tas was gaan liggen, iemand moet de bollen wol toch in de gaten houden?
Na het bezoek aan de longarts had ik ondanks de goede uitslag nergens zin in, zo naar.  Ik probeerde het van me af te schudden door YouTube-filmpjes van hogedrukreinigingsbedrijven te bekijken, een Australische riool reinigingsman genaamd Penetrator (zeer bevredigend om te zien hoeveel boomwortels er uit een afvoerbuis getrokken/gespoten worden), en naar Blade Mate Lawn Care gekeken en geluisterd, en toen ik nog steeds zo’n shit gevoel had, ben ik gaan kleuren.

De gordijnen van Frida heb ik een tikkie donkerder gemaakt

Misschien dat ik morgen de vloer kleur, en dan moet ik ook eens kijken waar ik de grote bak met kantjes en bandjes heb gelaten.