Gisteravond keek ik voor het slapen gaan even hoeveel hexagonen ik aan de laatste rij nog moest zetten, want voor mijn gevoel was ik er al; nadat ik er afgelopen week elke avond even aan had gezeten; werken tijdens tv luisteren/kijken. Jiiiihaaaa! Ik ben er!!

Vanmiddag heb ik ze even in de keuken op de grond gelegd, wat een joekel!

Ik ga vanavond op de bee nog enkele witte hexjes op de kopse kanten zetten, zodat het een ‘rechte’ rand wordt, en dan….. jaaa, waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan; ik ga de rijden op een groene sashing appliqueren. veel werk, maar ik heb er al teveel werk ingestopt om het nu af te raffelen. De zigzagrandjes van de rij hexagonen zijn ook zo leuk, ze zijn een mini versie van de grote zigzagrand waar ze naast komen te liggen, zie je? Aaaah, hoe gelukzalig kan een mens zich voelen!

Om verder te gaan met het volgende project, waarvan ik al een blok heb gemaakt om te laten zien hoe goed het zwarte batik erbij past, opgestuurd door ons mam, geen zelfgeverfde, maar wel zelfgekochte, dus dat telt ook vind ik. O, even wachten, even een scrabble woordje neerleggen,  Margreet en Nanda hebben wat gelegd, eventjes gluren… Een vette 😉 aan Sommeke, die zich nu even flink verslikt in de thee.

Goed, het volgende, helemaal happy.

ik kwam net 1 flying geese blokje tekort om het rechtsonder aan te leggen; even snel het gat opgevuld met 2 sawtoothblokjes, die als afval van de flying geese af zijn gekomen. Eens kijken of ik voldoende ‘afval creëer om het als extra border te kunnen gebruiken. Morgen ga ik hier verder gas geven, eerst snijden.

Gistermorgen stond ik in de startblokken om naar fitness te gaan, toen het gedrag van Zipje me verontruste; hij gaf geen kopjes, kwam wel op schoot, maar hield zich te krampachtig, en toen ik hem aaide wist ik genoeg. Meneer had onder de sparren liggen rollen, denk ik, of lekker tegen een paar boomstammen aan staan scharren, hij zat onder de hars! Zijkanten lijf, hier en daar op zijn buik en poten, en een beetje rond zijn kop. Aaaarh! Wasbenzine was geen optie, te ongezond, dus dat zou uitknippen worden; een karwei om met hulp te doen, en dus was het wachten tot Suzanne thuis kwam.

Op tafel plat in de houtgreep leggend op een handdoek, en Suzanne kon gaan knippen. het zat vooral in de puntjes, maar met zo’n volle vacht zijn dat heel veel puntjes. Zipje gromde continue tweestemmig (luid en vals), en blies dat het een lieve lust was, en zijn oogjes spoten vuur, maar toen het achter de rug was, en hij met plakjes rosbief verwend werd, was alles vergeven en gaf hij kopjes en spinde weer als vanouds.

Niet meer doen hoor Zipje, anders moet de tondeuse er over. Eind goed, al goed.