Voor de 26e verjaardag van Tim wilde ik een quilt maken om aan de muur te kunnen hangen; zijn liefde voor piano muziek was mijn inspiratie, en in mijn WIM fotomapje (Wil Ik Maken) kwam ik een prachtige quilt tegen, ik had hem al opgeslagen in 2012! Op deze foto rust copyrights, dus ga ik deze niet plaatsen.

Na veel zoeken kwam ik de maakster tegen, Karlee Porter, en na nog verder zoeken zag ik dat ze tevens de ontwerpster was en zo vond ik het patroon van Shimmering Symphony, zoals deze quilt heet  (klik hier). Ik was een gelukkig mens, tot ik het gekochte patroon afdrukte en de A4-tjes als een puzzel tegen elkaar wilde plakken, er klopte iets niet, lijnen sloten niet aan als ik de vellen tegen elkaar aan legde, en een paar delen (rechts) waren veel te groot.


Loki snapte er ook niks van. Ik had geen tijd om uit te zoeken wat er mis ging, over 10 dagen moest de quilt klaar zijn! De copyshop was mijn redding, ik had bij het patroon ook de tekening op een A4 formaat gekregen, en al gauw -nou ja, het duurde even eer de man het voor elkaar kreeg- reed ik weer naar huis met het patroon op A1 formaat, een stuk kleiner dan het gekochte formaat.

Met zo’n tafel heb je geen lichtbak nodig, ik trok het met de blauwe verdwijnstift over op witte poplin,

nog wel een hele klus.

De volgende dag had ik van 10.00 tot 22.00 uur een feestdag in Heerle (waarover ik later nog blog) en woensdagochtend was de Tea Party Bee (ook deze volgt in een blog), en woensdagmiddag kon ik eindelijk vulling halen en rood PolySheen garen van Mettler, want ik had wel een klosje hiervan maar wilde niet zonder komen te zitten, stel je voor!

17 Mei ging ik in al mijn enthousiasme en wil om op tijd klaar te zijn veel te lang achter elkaar door (3 uur zijn zo voorbij als het rood voor je ogen ziet), waardoor ik last van mijn handen kreeg, dus lastte ik twee dagen volledige rust in, en quilte daarna niet langer dan een uur achter elkaar, ik wisselde het af met huishoudelijk werk, tuinwerk en gewoon even tv kijken.

Het was een kwestie van lijntjes zo vloeiend mogelijk volgen en daarna inkleuren met garen, en ja, op sommige plaatsen zoals de gitaar voelde het behoorlijk plankerig. Maar het werd een wandquilt en geen zachte knuffelige beddenquilt.

Om deze krullen mooi door te laten lopen in het cirkeltje was wel even zweten, ik ben helemaal niet wiskundig aangelegd, en heb veel gespiekt hier op de website van Karlee Porter. Ik hield mezelf voor dat de originele tekening niet naast de quilt zou hangen, en de blauwe lijntjes gingen ook nog weg, dus geen probleem.
Ik zag tegen de pianotoetsen op, dacht dat het een eeuw zou duren en heel belastend zou zijn voor mijn lijf, maar het ging erg lekker

en na een uur was ik al klaar hiermee!

Wel moest ik later nog alle omlijningen nog wat dikker aanzetten als finishing touch.
21 Mei was ik al zover

De lijnen van de piano, toonladder en gitaar en vioolsnaren

en zilver rondjes maakte ik van het gewonnen Mettler garen (een paar maanden geleden), twee keer over dezelfde lijnen gaan werden ze vanzelf wat duidelijker zichtbaar. Ik werkte wel met het BSR voetje maar had de BSR functie (stekenregulator) zelf uitgezet, ik werd niet goed van het rode flikkerlichtje op het spierwitte stof.
toen ik hiermee klaar was, was er niet veel meer over van het klosje.

Om de zilveren lijnen nog meer te laten oppoppen,

gebruikte ik twee klossen van AngelKing, en stopte twee draden in de TopStitch 90 naald met de bovenspanning op 0, en naaide ik stapvoets, niet 1x een draadbreuk gehad! Let wel op hoe de draden van de klos afkomen, nooit van de bovenkant af, want dan gaan ze krullen en knopen of juist ontrafelen. 

Bij de rode en zwarte contourlijnen heb ik ook twee draden in de naald gebruikt, maar hierbij moest ik wel de bovenspanning op 3 zetten om te voorkomen dat er kleine lusjes boven op de quilt kwamen, kwestie van uitproberen.
En dit alles onder toezicht van Loki en Arya die af en toe toch niet durfden te kijken

de 22e was het quiltwerk klaar

maar omdat de blauwe stiftlijnen na het wegvegen terug waren gekomen, moest de quilt even in de was, en had ik de 23e bijna niks te doen, behalve een biesje snijden

en toen de quilt ’s middags eindelijk droog was (platliggend op handdoek laten drogen) kon ik hem op maat snijden (doodeng)

18x 27 inch is hij geworden,

de bies er op, geen kristallen zoals Karlee heeft gedaan, ik vond het nu al bling bling genoeg voor mijn zoon. De bies komt op de foto erg hard over, dit is niet in het echt gelukkig.

Vandaag het label gemaakt (handgeschreven) en erop genaaid,

dat Loki me in de gaten hield werkte niet echt mee, ze was niet van plan vrijwillig op te stappen.

Behalve het label schreef ik ook de info op de ophangsleuf, ook de naam van de ontwerpster staat er op, ere wie ere toekomt.

We waren vandaag uitgenodigd bij de jarige job om te eten, ik nam het toetje mee,

een oreotaart, en na het eten pakte Tim zijn cadeautjes uit. Hij had al een donkerbruin vermoeden wat er in het pak zat, want hij had bij ons in de woonkamer de muziekstof zien liggen en toen had Suzanne gezegd dat deze stof niks met zijn verjaardag had te maken. Uiteraard werd ook van de achterkant een foto gemaakt om na te kunnen kijken welk muziekstuk dit was

En hier hangt hij dan, Tim staat er een stukje van af, de quilt lijkt zo nog kleiner dan het al is.

We (DH en ik) genieten dat hij er zo blij mee is.

Klik op deze foto

om in het album te komen om meer foto’s te kunnen bekijken.
 
In het volgende blogje ga ik over de ophangsleuf en de voor mij nieuwe manier van bevestiging vertellen.