Het was lang geleden dat ik spruitjes had klaargemaakt, opeens had ik er zin in, en al helemaal na het zien van dit (klik hier) recept. Schoonmaken was een gezellige onderneming met de keuringsdienst die elk spruitje controleerde, Loki schoof via een stoel aan tafel.
Jon zat al langer op tafel de krant te lezen en ging er eens goed voor zitten met behoud van distantie, hij vond het maar rare dingen, stel je voor dat ze er opeens uit zouden springen!
Maar toen hij zag dat Loki niet bang was durfde hij ook dichterbij te komen
Het zou hem niks verbazen als ze opeens snaveltjes en pootjes zouden krijgen.
Even voelen en tellen
Kijk toch uit Loki, zometeen bijten ze
Door het tikje tegen een spruitje dobberden ze allemaal wat heen en weer
En zo zaten ze dan, en elke keer als ik een spruitje in de pan gooide, keken ze met grote ogen toe
Loki checkte regelmatig het waterniveau,
Even ruiken
Een spruitje wordt aangetikt
Kijken maakt dorstig
Oeh, jammie
Jon trekt zijn wenkbrauwen op, wat doe je nou?
Het water is verrukkelijk
Jon kan het niet langer meer aanzien
Te erg voor woorden, wat een huishouden.
Een half uur later zitten we te smikkelen van de in kaassaus badende en gegratineerde spruitjes.
We scheppen twee keer op, zo zalig!