Dat is ook een manier om nog lekker lang na te genieten van een quiltweekend, je wacht gewoon bijna twee weken met het schrijven van het volgende blogje. In die tijd is Tim (24 jarige zoon) het huis uit en woont niet ver hier vandaan in een leuk koopappartement, en daar waar bij DH de eenzaamheid al na een dag uit zijn ogen droop bij het op zijn eigen wonen, zoonlief geniet volop van de rust en vrijheid in het koken voor zichzelf. Hierover meer in een andere blog, eerst nog nagenieten van het quiltweekend 🙂

Zaterdagochtend lag er een presentje bij het bord, een cadeautje van Carina die de kokoskoekjes zelf had gebakken en ook het groene appeltje met een kruidnagel onderaan had ze zelf gemaakt, we hebben er weer een leuk speldenkussentje erbij!  Na het ontbijt deelde Katrien een schattig potje met doopsuikertjes uit, wat een verwennerij 🙂

en hadden we het heel goed de rest van de ochtend
met dank aan -ik meen- Ingrid vT voor deze leuke foto hierboven

Het was zaterdag ondanks de vanaf de zee binnen drijvende bewolking prachtig weer aan de Belgische kust, we hebben zaterdag lekker in het zonnetje gezeten, een terrasje bij het hotel gepakt vlak voor de lunch,

even relaxen en de oren laten bijkomen, want 24 dames kletsen en lachen wat af. Toen we buiten zaten waren we niet de enige, ik nam de foto vlak voordat we naar binnen gingen, de rest was hem al gepeerd, rammelende buikjes en de lokkende roep van de zalige keuken.  Na het eten spoedde we ons allemaal weer naar de zaal het quiltatelier, nou, niet allemaal, een paar dames ging even plat op bed, andere dames gingen de zee van dichterbij bekijken, de zaal was ongeveer voor 2/3e gevuld, het showen van WIP’s later op de middag was erg bedreigend voor het zitvlees, ik kwam amper toe aan het naaien van mijn eigen quiltblokjes,  Hier showt Berna haar DJ

mooi he

Hilde lijkt op zoek naar iets in haar affe Nearly Insane top

leuk hoe ze het tekort van de border heeft opgevangen door er blokjes tussen te zetten

Denise showt haar top van de vorig jaar door haar gewonnen

loterij blokjes, bovenste foto is dus van vorig jaar

subliem hoe ze de border heeft gemaakt, samen met quiltvriendinnen bedacht en prachtig uitgevoerd door haar

Anne en Anne stonden ook opeens gebogen boven een quilt,

Het gevaar lopend dat ik nu iets heel stoms zeg, gooi ik er gewoon de bewering uit dat dit de Irish Circle quilt is.

Klopt het niet dan hoor ik het ongetwijfeld, en terecht.Ik vind de rand zo mooi gemaakt

de rest ook hoor Anne.

Het typen gaat nu met hindernissen, Loki is zo blij me te zien, ze is naast mijn bureautje gaan liggen op haar quiltje, vraagt steeds kirrend kriebeltjes van mijn vingers op haar koppie.

Doe ik het niet gelijk,

dan probeert ze mijn hand naar haar toe te halen over het toetsenbord heen, alles krijgt kopjes en met haar nageltjes weet ze mijn broek heel goed te bespelen, aaaargh, mijn enige broek zonder haakjes er in….. zucht, te laat.

De vloer werd steeds bonter, deze blokken verschenen steeds heel sneaky, vandaar dat ik niet één foto van de maakster heb. Katrien zijde gij et?

Ondertussen naaide ik aan mijn blokjes dat het een lieve lust was,  en mijn moeder borduurde het bloed uit haar vingertopjes, amper tijd nemend voor een natje en droogje werden we gered door de roep “aan tafel!” Na de aansterking van zalig eten konden we onze borstjes natmaken, nou ja, borstjes…., de aanwezigen waren behept met alles tussen de A en dubbel H en misschien nog meer, dus er kwam nogal wat vocht aan te pas om deze allemaal goed nat te maken voor de Show&tell, hierover meer in een volgende blog.