Dit beeld hadden we zondag willen zien, Suzanne achter de bar tijdens het carnavalsweekend, gelukkig hebben we deze foto.
Donderdag zaten we vier uur in Vlissingen voor het maken van een ct-scan, een bestralingsmasker en als laatste een precisie MRI-scan, wat voor manlief betekende dat hij bijna een uur lang op de rug moest liggen, hij was na afloop gesloopt. Ik hield me bezig met borduren, ik had een paar dagen achterstand
en was op het einde weer bij
Het was een vermoeiende dag, half tien de deur uit en half vier weer thuis, en we prezen ons gelukkig dat we voor de komende bestralingen niet naar Vlissingen moeten (50 minuten rijden van Roosendaal af), maar gewoon op steenworp afstand van ons huis terecht kunnen.
We kregen de uitslag vrijdag vlak voor de middag, er was naast de twee bekende tumoren nog een kleintje gevonden aan de achterkant tegen de schedel aan, en ze kunnen ze alledrie heel goed met een keer bestralen aanpakken, elke dag eentje.
Wat een opluchting, manlief appte me met het nieuws, ik stapte net uit de slagerij, en belde hem gelijk. De tranen kwamen, zo blij was ik dat het er niet een heleboel waren. Bij meer dan vier-vijf zou het een totale hersenbestraling worden met alle bijwerkingen en mogelijk blijvende beschadigingen van dien. Maar nu dus gericht behandelen met amper bijwerkingen, misschien later littekenweefselvorming dat voor klachten kan gaan zorgen, maar dat zien we dan wel.
Tim, Yvonne en Sophie kwamen voor de lunch, Sophietje vond het rammelpoppetje wel interessant, ik had hem uit de la gehaald waarin ik babyspullen van vroeger bewaar.
Ze wilt vooral rechtop zitten; als je haar in je armen achterover leunend houdt, begint haar hoofdje rood aan te lopen van inspanningen om rechtop te komen, zo schattig 🥰
En terwijl de jonge ouders zich elders in de stad vermaakten, hadden wij het ook naar ons zin als oppassers 😍 Jon vond het ook wel leuk, en Sophie moest lachen elke keer als hij met zijn staart over haar heen zwaaide.
Ze had bij binnenkomst al gelijk haar jurkje ondergespuugd, en bij constatering dat ze met haar volgende shirtje de rest van de dag moest doen, ging het slabbetje niet meer af. Na de fles en wat afleiding bij het raam van vogeltjes (ze heeft last van op komst zijnde tandjes) kon ik een patroon uit stof knippen
Toen ik merkte dat ze moe werd, bracht ik haar naar bedje op onze slaapkamer, en viel ze bijna direct in slaap. Ik dook een deur verder de naaikamer in en maakte dit jurkje voor haar.
Herinneringen van vroeger komen naar boven, naaien terwijl de kinderen slapen. Gelukkig was dit een snel modelletje zonder sluitingen, uurtje werk, en terwijl ze lekker doorsliep maakte ik ook nog twee slabbetjes en sloeg er drukknopen in, en ook hier sliep het dametje lekker doorheen, ideaal.
Hallo Shirley.
Wat zenuwslopend allemaal. Maar jullie gaan er weer voor !
Het is fijn om jouw man te zien genieten met zijn kleindochter op schoot.
En wat een leuk jurkje met die vogeltjesstof. Enig!!!
Jouw borduurwerkje is trouwens ook heel leuk!
Wij waren de afgelopen dagen in HATTEM en daar ben ik in de meest mooie quiltwinkel geweest die ik ooit heb gezien! Als je eens in de buurt bent!?
Bij ons is het ook spannend geweest. Eind november heeft mijn man een klein herseninfarct gehad.
Hij heeft geluk gehad want hij is weer de oude, niets aan overgehouden.
Wel moet hij per dag een aantal pillen slikken om een nieuwe te voorkomen.
Wij kijken naar de toekomst en genieten van elke dag.
Liefs aan jullie allemaal, Ria.
Goed nieuws voor je echtgenoot en ook voor jou. Geniet ! Vooral van de kleine Sophie, zo’n schattig poppetje !
Jeanine
Geweldig goed nieuws qua bestralingen Shirley– wat een opluchting dat het niet zoveel behandelingen nodig zijn deze keer.
Wat een dotje is Sophietje toch en wat veel haar! Kleindochter heeft nog steeds heel weinig en dan ook nog eens rossig dus lijkt het nog minder. Ze heeft net haar 1e twee tandjes door en is nu een half jaar oud….het gaat zo hard.
Geniet van deze zonnige zondag
Knuffel en groetjes, Truus uit Drenthe
Zeker goed nieuws voor Perry, dat kunnen jullie wel gebruiken.
Fijn dat jullie Sophie vaak kunnen knuffelen.
Groetjes.
Wat een goed nieuws. Wat is het elke keer toch spannend. Wat leuk dat popje. Onze dochter heeft er ook zo één, Rammeltje 33 jaar oud. Wat een lief jurkje heb je gemaakt. Heb je patronen of gaat het uit de vrije hand? Genieten zo’n meisje. Groet, Nelli
Gelukkig geen zware bestralingen, ik weet nog hoe uitgeput wij waren na 35 bestralingen, bijna niet te doen, ik duim dat het hierna bergopwaarts gaat voor jullie.
Wat een heerlijk moppie is jullie Sophietje, een betere afleiding bestaat er niet.
Dikke knuffel.
Ines
Wat een geweldig nieuws voor jullie. Gefeliciteerd.
Ben een tijd niet op FB geweest, maar jullie hebben weer een flinke hobbel achter de rug. Fijn dat ‘narigheid’ toch een positieve kant heeft.
En Sofietje is genieten voor opa!
Oma doet het op haar eigen manier:)
Sterkte
Wat weer een spanning. Gelukkig ziet het er goed uit. Maar een serie bestralingen is zwaar. Maar de kleine is een leuke afwisseling. Veel sterkte.