Vaderdag was -na een nacht van woelen en wakker worden van de hevige regenbuien- genieten van de aanloop. Het zonnetje brak tegen de middag door en het was in een mum van tijd weer drukkend warm buiten op het terras, we bleven dus binnen met ramen en schuifpui tegenover elkaar open op een dikke kier en met de ventilator aan. We zaten met hansklokkapsels aan de tafels te lunchen.
Lekker natafelen, bakje koffie, puntje vlaai, en toen werden we wat stiller, we kregen massaal bezoek van de man met de hamer.

Toen iedereen huiswaarts ging en DH Evelien naar het station bracht, dutte ik een beetje in, Jon lag naast me op de bank te pitten en Sherlock? Die lag onder ons bed, hij had Evelien ‘s morgens naar beneden horen komen en schoot toen onze slaapkamer in. Hij kwam weer pas tevoorschijn toen het eind van de middag stil was in huis.

Een uur na vertrek belde Evelien ons aangedaan op, een zakkenroller had in Rotterdam haar portemonnee uit haar tas gejat, ze was hier achter gekomen toen ze van perron moest wisselen. Ze rende weer terug naar het eerdere perron en zag een oude vrouw bukken om haar portemonnee van de grond op te rapen. Leeg uiteraard. Gelukkig bewaarde ze haar pasjes elders, maar het geld (iets meer dan €100,-) was ze kwijt. De politie ging de bewakingsbeelden bekijken, hopelijk was de dader herkenbaar in beeld. Ik heb zo met haar te doen, ze was de hele middag al bleek van vermoeidheid, en dan krijg je dit voor je kiezen. Het geld was zo overgemaakt, maar de schrik kan je helaas niet even verhelpen.

Sherlock was heel dapper gisteravond, hij was op weg naar de schuifpui op zoek naar Jon toen hij DH op de bank zag zitten; hij bleef staan en keek aandachtig naar de Happy Socks aan de voeten van DH. Mijn lief zei wat tegen hem, en hij deed een paar stapjes richting de bank, je zag hem moed verzamelen om op de bank te springen, maar hij schrok van iets en liep toen weer naar de schuifpui.

Oh dat gaat goed komen, het zal me niks verbazen dat na nog een paar avonden van bank hangen Sherlock op schoot zit bij mijn ventje.

We hoorden even later herrie uit de keuken komen, bleken de twee boefjes achter elkaar aan in en uit de kartonnen doos te springen, en even later renden ze elkaar uitdagend achterna door de kamer. Oh ze spelen samen 🎉🎉😻

Weer wat later kwam Jon van buiten uit aanlopen (DH en ik wisselden de portiers functie af) en plofte naast Sherlock neer op de koele tegelvloer, in afwachting op het eten serveren in de garage.

Ze renden weer voor me uit de keuken in en even later zaten ze gebroederlijk naast elkaar te eten in de garage. “Welterusten jongens, en lief zijn hè.”

Plannen voor vandaag: aan de Great Barrier Reef werken, de was doen, terras ontdoen van onkruid als het stopt met regenen, kleren voor de uitvaart van mijn schoonzus klaarleggen zodat ik die stress niet heb de rest van de week, en bedenken wat we vandaag gaan eten.