Zondagmorgen was de kerstboom een beetje gedraaid en lag de treeskirt die ik vlak voor het slapen gaan netjes had gelegd kop over kloten, de kleintjes hadden zich duidelijk weer goed vermaakt. Jon en Sherlock gingen nadat ik alles weer netjes had gelegd even kijken. Sherlock sloofde zich uit om de aandacht van Jon te trekken, maar hij had geen zin in spelen.
We hebben ‘s middags nadat we zagen hoe Max wereldkampioen was geworden samen de kerstboom opgetuigd, de treeskirt heb ik over een doos gelegd in de hoop dat ze hier gaan spelen en niet onder de boom aan de lampjes en ballen gaan trekken. Loki deed dat graag, zat ze met verbeten snoetje keihard aan een lampje te trekken, maar toen hadden we dikke grote bomen en die kreeg ze niet omvergetrokken. De wieltjes onder de boom heb ik met ducktape omwikkeld zodat het rollen van de baan is.

Ik heb alufolie om het plankje onder de boom gewikkeld, of dit lang blijft zitten is nog de vraag.
Sherlock bekeek de boom eerst met argwaan, en daarna ging hij ervoor

Zaterdag en zondag heb ik nog wat gekleurd en natgemaakt, en Sherlock zat lag en bij en keek er naar,

en hield in de gaten waar ik was gebleven

Zo deftig

En toen hij zag dat ik het snapte ging hij in de relaxstand

Oh, die foto moest over, hij wilde er goed voor gaan liggen

Daarna nam Jon zijn taak over, zo’n grote vogel is niks voor kleine katjes

Veel donkere kleuren tegen het zwart aan

Toen ik met de planten begon hield Jon het voor gezien

De doornen takken waren ook te zien in het blok met het versierde kruis, leuk

Nog kleine roze bloemen rechts, en dan ben ik klaar

En dan kan ik het voorzichtig nat gaan maken

Het rode en oranje mag een beetje in elkaar overlopen, ik trek de natte oranje kleur voorzichtig naar het nog natte rode toe

Sherlock komt kijken of het een beetje lukt, ziet dan het oranje gekleurde water en likt er zijn lippen bij af. “Nee nee”, bromt Jon, ”afblijven, daar krijg je groen haar en kromme poten van.”

Mooi al zeg ik het zelf

Gauw verder, maar opeens is het 2 uur middernacht, oeps, ben er bijna

Gisteren ging ik snel verder

Hij is op de zwarte lijntjes na klaar, Louvre heeft ze al

Hier kan ik me de komende dagen op storten als ik even wil ontsnappen aan het zenuwslopende wachten op de uitslag vrijdag. Vandaag krijgt mijn lief nog een onderzoek waar ze via de luchtpijp naar binnen gaan om biopten af te nemen van tumorweefsel en lymfeklierweefsel. Je voelt je zo machteloos hè, zo aan de zijlijn staand, ik weet hoe het is om in zijn schoenen te staan, en maak het nu ook vanaf de andere kant mee.

We gaan niet bij de pakken neerzitten, we hebben samen naast de voordeur kerstverlichting rond een dikke conifeer gewikkeld (foto komt nog), en achter heb ik zelf nog wat opgehangen.

Nog vele donkere dagen op komst, maar bij ons brand het licht