Dit is het proeflapje met de Canan‘dAche neocolor 2 krijtjes eenmaal droog. Ik had groffe zoutkorrels over het natte deel gestrooid, dit geeft het effect van de lichtere vlekjes. Op het groen, geel en roze deel is er niet veel van te zien, misschien was de stof te droog.

Wat me wel opviel was dat het lastig was om fijne delen met de krijtjes te kleuren, en Marloes wist me te vertellen dat er in de krijtjes minder pigmenten zitten dan in de Inktense potloden, dus heb ik besloten vooral met Inktense te werken, want Frida Kahlo gebruikte ook pittige kleuren, en dan kan ik de krijtjes gebruiken op grotere vlakken waar het wat zachter moet zijn.

Sherlock geniet van het ochtendzonnetje, ik heb twee voetenbankjes tegen elkaar aangeschoven met een quilt er op om zo een fijn slaapplekje voor Jon te maken die er ook gelijk gebruik van maakte, maar toen hij even naar boven ging, pikte Sherlock zijn plekje in. Lekker voorverwarmd, hij strekte zich uit en legde met een genotzalige kreun zijn kopje neer.

In de voortuin staat dit inmiddels één meter hoge struikje in vuur en vlam, het is de Euonymus planipes oftewel de Kardinaalsmuts, hij kan tot 4 meter hoog en lekker breed worden.

en de kleine besjes zijn ook prachtig rood

Het was een mooie dag, de bestelde pitjeskatoen kwam vlak na de middag binnen, en een snelle waterdruppeltest bevestigde wat de verkoper gisteren over de telefoon vertelde, maar ik wilde het toch even zelf ook testen. 

Daarna ging ik op de fiets even naar de fietsenmaker want de koplamp deed het niet nadat ik het kapje er vanaf had gestoten in de fietsenstalling, het lampje was verdwenen en er ontbrak een beugeltje, dus dat werd een hele nieuwe koplamp aanschaffen. Nee ik kon er niet op wachten, ze hadden het heel erg druk, maar als ik mijn fiets achterliet dan was hij morgenmiddag klaar. Of ik een leenfiets wilde, vroeg de jongeman achter de kassa nadat hij mijn gegevens had ingevoerd. Nee, ik hoefde geen leenfiets, “ik loop wel naar huis, ‘t is maar 2,5 km.”. Ik had eerder al eens een leenfiets gebruikt, zwaar trappen, zachte banden en te kleine frame, ik had hier geen zin in. Uurtje later was ik thuis, het had sneller gekund als ik geen Pokemon had gespeeld.

We aten een heerlijke paprikasoep Ik gebruikte een klein potje witte bonen in tomatensaus , vergat de achterham en prei, maar had nog wel bieslook en maakte van gehakt gekruid met Za’atar soepballetjes.  Smullen!
Jon en Sherlock lagen de hele tijd achter mijn voeten in de keuken in de hoop dat er wat lekkers naar beneden zou vallen, Jon gaf mijn benen regelmatig kopjes alsof dat zou helpen, en ik had bijna zijn nageltjes afgesneden toen hij ze opeens over de rand van het aanrecht en snijplank sloeg. Jongen toch, kijk uit.

Ik liet hem ruiken aan een stukje knoflook en hij ging een illusie armer maar hoopvol dat het toch goed ging komen als hij maar lief bleef kijken weer naast me zitten. Ze huppelden vrolijk achter me aan toen ik de tuin in liep om bieslook te knippen,  en volgden me niet naar binnen, beweging rond de vijver was veel spannender en misschien was dat wel eetbaar.