En nu weer normaal doen, ja.

Zondag was een Moederdag om niet snel te vergeten, ook de maag werd niet ontzien en de weegschaal durfde ik vanmorgen niet eens aan te kijken, laat staan er op stappen. Voordat we naar mijn ouders gingen riepen de kinderen dat er taart was, en hij was net zo lekker als dat-ie er uit zag, gelukkig.Photobucket Op weg naar Hoek luisterden we naar muziek van de kinderen, ze hadden 2 cd'tjes gegeven van Muse die in de speler moesten, want zij hadden al die jaren zonder te zeuren ook naar onze muziek geluisterd in de auto. Het was afwisselende muziek van vrij rustig tot heftig (de clip hierboven is rustig), maar ik vond het best leuke muziek, in tegenstelling tot Perry die met opgekrulde tenen achter het stuur zat, en de gedachte dat hij gemeen terug gepakt werd na al die jaren, moet hem door het hoofd zijn geschoten.

Mijn moeder begroette ons met de woorden "Ik weet het nog maar een kwartier dat jullie gingen komen!", en ik keek verbaasd; we hadden nog nooit een moederdag over geslagen, alleen deze keer was het gewoon niet ter sprake gekomen over de telefoon. Op de computer in de woonkamer stond mijn weblog in beeld, en klonk Unchained Melody, vandaar dat ze het wist. Heerlijke taart, lekker bakje koffie en cadeautje uitgepakt (moeder kreeg een patchworktas-pakket, waar ik eerder al eens enkel het patroon van had gekocht), liet mijn moeder zien waar ze nu aan bezig was, UFO's afwerken staat bovenaan in haar agenda. Mooi, met al die Japanse printjes. Ze gaat het met rood afbiezen, het meeste quiltwerk is al gedaan (langs de figuurtjes), en dit doet ze met de hand, omdat ze er jaren geleden met de hand aan begonnen was.

Terug in Roosendaal gingen we gelijk door naar 'dOuwe Markt, een lunchroom waar je heerlijke Hamburger d'ouwe markt kan eten, maar helaas was-ie dicht. Dus toen zijn we naar de Belofte gegaan, een klein restaurantje op de hoek vlak bij, een mens moet toch wat he. We hebben heerlijk gegeten, bij het voorgerecht heb ik nog wel een foto gemaakt, maar toen het hoofdgerecht kwam, was ik zo verrukt dat ik die hele digi was vergeten, pas toen ik te restjes kreeft van tussen mijn tanden zat te peuteren met m'n tong, dacht ik er weer aan, vandaar het slagveld op mijn bord. En dito met het schaaltje waarop chocolaatjes en koekjes hadden gelegen, je denkt ïk neem enkel koffie, beter voor de lijn", en dan zetten ze zo'n schaal zaligheden vlak voor je neus. Maar ach, het is moederdag, dus laat maar komen, al die goddelijke caloriebommen, zorgen zijn voor morgen.

0 gedachten over “En nu weer normaal doen, ja.

  1. Elly L

    Lang leve dat je moeder ook je weblog leest. Soms zegt mijn vader (80) iets tegen mij, dan blijkt achteraf dat hij het op mijn weblog heeft gelezen.
    Tja en die caloriebommen……..
    groetjes Elly

  2. conny ten berge

    Mmmm, het is nog niet eens koffietijd en ik heb nu al zin in taart, hoe zou dat nu komen ;o)