Van Yvonne kreeg ik deze Happy101-Award, en de catch is dat als ik deze aanneem, ik 10 dingen moet opnoemen die ik leuk vind. Ooh, maar 10?

1. Mindblowing seks met mijn ventje. De kop is er af, ik bedoel maar. Ik denk dat er nu een paar mensen gaan afhaken ☺
2. In bad zitten en dan windjes laten, heerlijk! Vooral als je die bubbeltjes zo langs je billen via je rug omhoog voelt borrelen, alleen daarom al zou je flink aan de uien gaan, een paar uur voor het badderen.
3. Op blote voeten lopen, de hele dag, ook als je de tuin in moet, zonder dat je kouwe kakkies krijgt.
4. Naar de film Abba gaan, en uit volle borst meezingen met de kinderen naast je die steeds "Ssssst mama, niet zo hahard." sissen.
5. Naar een spannende detective kijken, en op het laatst bevestigd krijgen hetgeen ik vanaf het begin al door had, nl. wie de dader is.
6. Als ik een experimenteel gerecht heb gemaakt en de tafelgenoten scheppen voor een 2e keer op.
7. Een quilt maken die met liefde gebruikt wordt, en die na een tijd slijtage vertoont.
8. Een windje laten in bed, en dan voorzichtig mijn neus onder het dekbed steken om te constateren dat-ie echt zo erg stinkt.
9. In de stromende regen lopen en drijfnat worden, en dan lachend naar de mensen kijken die boos kijkend klagen omdat ze nat worden.
10. En nog eentje: met de auto keihard door een dikke plas rijden en het water dan met een boog over de stoep laten spuiten. Dit doe ik uiteraard niet als er mensen lopen/fietsen, hoewel ik voor sommige mensen wel een uitzondering wil maken.

Ik wil puntje 9 even uitlichten; toen ik na bijna een half jaar chemokuren voor het eerst weer alleen wat boodschapjes had gedaan en uit de supermarkt kwam, zag ik een heleboel mensen die met hun boodschappen bij de ingang onder de overkapping stonden te wachten tot het op zou houden met regenen. Het regende niet zachtjes, het plensde zoals een zomerse bui dat kan, met een oorverdovend geraas; het water spatte van de straat tot kniehoogte terug op, een paraplu had geen nut. Ik liep met een "pardon, pardon" langs de rij wachtenden en stapte zo vanonder de overkapping de regen in. Iemand riep wat naar me, en ik keek achterom en zei lachend: "Het is maar water hoor, je gaat er echt niet dood van." Het drijfnat worden voelde zo puur, ik vond het zalig dat ik dit kon voelen! Toen ik bij mijn auto stond zag ik dat er meer mensen de sprong hadden gewaagd, mens durf te leven.