emoties

Gisteravond een emotioneel weerzien met de juffen van Suzanne tijdens het 10-minutengesprek (de ene juf ken ik al 8 jaar). Ik was zo blij dat ik dit toch weer kon meemaken; een paar weken geleden was ik nog bang dat ik nooit meer de schoolvorderingen van mijn kinderen met de docenten zou kunnen meemaken en nu zat ik er toch maar weer.
De juf vertelde dat toen Suzanne de in klas met het kringgesprek vertelde dat ik geen kanker meer had, iedereen spontaan en hard ging klappen en dat ze stond te stralen. Na dit verhaal had ik weer een tissue nodig.

Heel rustig aan gedaan tot vanmiddag, omdat ik energie wilde sparen om naar Heerle te rijden, naar het Stoffenhoekje om Janny en Els weer te begroeten. Een wederom emotioneel weerzien, en toen Els mij met licht vochtige ogen aankeek hield ik het niet meer droog. Ook omdat ik weet dat Els ook zware tijden meemaakt met haar gezondheid. Nou ja, na haar oren en daarna Janny d’r oren water te hebben gegeven hebben we lekker thee gedronken met chocolade erbij (is goed voor een mens) en gekletst. Ook mijn sunny side up geshowed, die nog steeds niet is doorgequilt. Tuurlijk heb ik lapjes gescoord, niet te veel hoor, maar alvast voor de volgende quilt.

Opeens was het 4 uur geweest en moest ik me nog haasten om op tijd thuis te zijn; Tim wordt woensdags altijd rond kwart over 5 opgepikt voor atletiek en er moest nog gekookt worden.
Om half 5 was ik thuis en om kwart voor 5 stond het eten op tafel, en dat noem ik eens vlot. Heel makkelijk: Chinese roerbakgroenten met vlees in blokjes en wat kruiden erbij en gekookte noedels. Superlekker deze keer weer.

De schuttingmannen waren net klaar om naar huis te gaan voor we aan tafel gingen en komen morgen gelukkig weer terug. Even showen wat ze hebben gedaan, de schuttingen zien er mooi uit.
De schutting langs de zijkant (23 meter) is helemaal klaar en aan de achterkant de 3 schermen ook op de afdek latten na.


Morgen gaan ze aan de andere zijkant beginnen, ze hebben al wat sloopwerk gedaan

de tuin ziet er als een slagveld uit, maar dat gaat helemaal goed komen is me verzekerd. Waar je een stuk kale heg ziet komt geen schuttingdeel te staan, links daarvan wel met ook een mooie deur. De schuttingman denkt dat de heg hier wel weer dicht gaat groeien, en zo niet dan komt hij na de zomer er wel een extra deel tegenaan zetten om het af te schermen.

De oude schuttingdelen incl. palen zijn door de oude tuinman op gehaald. Dit bespaart de schuttingmannen weer een ritje vuilstort.
Morgenochtend even naar het lab bloed prikken en dan een uur later langs de oncoloog de CTscan bespreken en kijken of er nog vragen zijn. En dan vrijdag de 5e chemokuur. Ik heb een lekkere handcreme gekocht voor mijn kamergenote die er dan voor het laatst is; ze klaagt altijd over hele droge handen en deze creme is super, zal ze vast fijn vinden.

0 gedachten over “emoties

  1. Katrien

    Dag Shirley,
    kan me voorstellen dat je blij was om terug naar een klasgesprek te gaan.
    En je tuin die komt wel in orde hoor,het ziet er allesinds mooi uit met de nieuwe schuttingen.
    Goeie moed voor je 5de chemo van vrijdag,ga je terug de hexjes meenemen?
    dikke knuffel Katrien

  2. Yvonne

    Ha, weer fijne momenten, in de klas, tussen de lapjes met andere lapjesmadammekes en dan een tuin die helemaal in orde komt…
    Laat de zon maar komen! 8)
    Liefs van
    Yvonne

  3. dineke

    Hou Shirley, die schutting komt zo te zien mooi in orde. Maar ik dacht even wat zit daar nu voor rare gans voor?Bleek bij verder scrollen Witje te zijn. Hoezo gezichtsbedrog.