Complimentjes, wie krijgt ze niet graag? Ik wel, maar soms lijkt het wel of mensen het verleerd zijn om ze te geven, of is men al zo gewend aan mekaar dat ze denken: “weet ze al, ik zeg niks.”? En complimentjes ontvangen is blijkbaar ook een kunst. Als ik een wildvreemde vrouw in het passeren (druk, dus ik liep er al een tijdje achter) in de Bijenkorf vertel dat ze een lekker luchtje op heeft, kijkt ze me aan alsof ik haar voor de gek aan het houden ben, en loopt ze met een onzekere blik in haar ogen richting de lekkere luchtjes afdeling, “even wat opspuiten, want ik stink vast”…… Ik geef een kennis een compliment over haar mooie jas, en gelijk krijg ik te horen hoe duur hij was, en waar ze hem heeft gekocht. Als ik dat had willen weten, had ik daar wel om gevraagd. Zeg gewoon “dank je, vind ik ook”, en wees blij dat een ander jouw smaak weet te waarderen.
Eén keer wist iemand mijn compliment wel te waarderen, maar toen stond ik met schaamrood op mijn kaken: jaren geleden ging ik naar theater met mijn wederhelft, en in de pauze gingen we naar de foyer om drinken te halen. Het was er bij de bar afgeladen druk, met lange brede rijen; en ik volgde mijn lief terwijl we door de massa mee naar voren werden gezogen, als haringen in een ton stonden we tegen elkaar aan gedrukt op het laatst, en ik kneep hem zijn kont en zei dat hij een lekker kontje had… hij draaide zich grijnzend om,”dank je” zeggend, en toen bleek dat hij niet was wie ik dacht dat het was. Roder dan rood bood ik mijn excuses aan, maar hij vond het niet erg, zei hij, en ik wist niet hoe snel ik daar weg moest wezen! Mijn wederhelft stond nietsvermoedend verder naar voren, ik was gewoon achter het verkeerde colbertje aan gelopen.
Onderstaand recept van broccoli quiche kreeg ook veel complimenten, en terrecht, warm of koud, hij is heerlijk!
men neme: een halve kilo broccoli, 2 ons ham in dikke plakken (zelf in kleine blokjes snijden), 250 Gr. Geraspte jong belegen kaas, flesje magere kookroom, klein bakje crème fraiche, 4 eieren, volle (met hoopje, niet afgestreken) theelepel milde mosterd, zout, peper en bladerdeeg.
even je blog weer bijgelezen! Meid wat heb je een leuke dingen op de planning! Mysterie met stoffen van Black Brid Design is altijd goed! Een gezellige Bee gehad en een leuke quiltster die om de hoek woont! Kan niet meer stuk zou ik zeggen! Fijn weekend!
Ja het is en blijft moeilijk om een compliment te aanvaarden! je krijgt ze zo weinig tegenwoordig en als je ze dan krijgt, dan word je onzeker!
Leuk verhaal, kontje knijper, en jij maar zeggen per ongeluk!
Grapje
Een fijn weekeinden groetjes Joke
Je hebt helemaal gelijk hoor! Een compliment geven is belangrijk, maar ontvangen net zo! Het werkt aan 2 kanten en het kan je zó goed doen. Ook als het per ongeluk bij een verkeerde terecht komt, haha. Soms groet je iemand waarvan je denkt hem/haar te kennen en dan, oeps, de verkeerde. Maar Chago zegt altijd: een groet is nooit weg. En zo is het. Fijn weekend.
Wij hebben het op werk eens een kleine cursus gehad, complimenten geven aan je collega’s. De sfeer is toen met sprongen vooruit gegaan, want tegenwoordig doen we het bewust of onbewust elkaar prijzen! Leuk verhaal van je blunder 😉
Je recept heb ik opgeslagen, dank je wel daaroor.
Fijn weekend,
Ineke
Tja een complimentje is nooit weg, maar heb er ook lang over moeten doen om ze een beetje leuk te ontvangen…
maar in een kontje knijpen is veel veiliger om dat thuis te doen, is de kans dat je een wildvreemd kontje knijpt veel kleiner 😉 maar dat was weer niet spannend genoeg voor je natuurlijk. 😉