Categoriearchief: Tutorials

Tea Party.2

Voor de volgende rand van de Tea Party quilt had ik al 4 blokken gemaakt,

in elkaar genaaid zag het er zo uit

en ik baalde dat er aan het eerste blok een hele krappe naadtoeslag op zat. Het blok moest 15,5 inch meten en het was krap 15,25. Dus bij de volgende zou ik extra goed mijn best doen, en ook al was het toen ietsje beter, 3 van de 4 blokken waren nu wel goed te doen, ik vond het er niet mooi uitzien, beetje rommelig en trekkerig met al die naadjes op de achtergrondstof.

Dus heb ik het op een andere manier gedaan, de eerste is klaar en ik ben nu wel tevreden. Ga er maar even voor zitten als je wilt weten hoe ik het heb gedaan.

Men neme Freeserpaper, die van Reynolds in de blauwe verpakking, de plastic coated (bij ons in NL in de quiltwinkel verkopen ze alleen maar deze, dus dat zit goed) en je scheurt 2 stukken van 45 cm af, en dan nog twee strookjes van pakweg 5 cm. De ellende is namelijk dat het blok die je moet maken groter is dan de breedte van Freeserpaper en om fijn te kunnen werken moet de mal die je gaat maken nog iets groter zijn dan het blok voor meer stabiliteit, dus je moet met wat creatief geklooi het papier groter maken. Strijk deze vellen eerst op schoon katoen om voor te krimpen, ik maak ze nat met stijfselspray (nou ja, nat, gewoon lichtjes insprayen, niet doorweken), zodat ze niet alleen voorkrimpen maar ook wat steviger worden. Strijk op een harde ondergrond, dus niet een lekker zachte strijkplank. Eenmaal afgekoeld trek je het papier van de harde strijkplank/stof af. Nu strijk je twee grootste stukken op elkaar om een dikkere laag te krijgen, en met de kleinere stukken tussen/onder de randen van de kortste kant vaststrijkend maak je het vel tot een vierkant.

Teken nu een cirkel op het papier, ik heb toevallig een handige liniaal hiervoor, maar je kan dit ook maken met een strook stevige dikke papier of paternoplaat, teken hierop een lijntje en ze eet stipje waar de prikker in moet en prik een gaatje voor de het puntje van de pen op de gewenste afstand. Op deze manier kan je de straal van de cirkel precies zo groot maken als je wilt.

op bovenstaande foto zie je dat ik aan de onderkant nog een strook freeserpaper heb geplakt mbv strijken
Het middelpunt van de cirkel zit gefixeerd met een prikkertje in mijn strijkmatje, je kan ook een snijmat gebruiken om in te prikken.

Knip nu voorzichtig en heel gelijkmatig zonder hoekjes of uitschieters de cirkel uit het papier. Pak een stuk gestreken stof dat je ietsje groter dan het uiteindelijk blokformaat heb gesneden (moet 15,5″ worden, ik heb 16,5″ stof genomen), en leg dit onder het freeserpaper, de glimmende kant van het papier ligt op de verkeerde kant van de stof. Strijk het papier vast op de stof, vooral tegen de cirkel moet het goed vast zitten, en knip nu een cirkel stof uit met op het zicht een kwart inch naad; liever iets grotere naadtoeslag dan een krappe.

Maak nu elke cm een inknipje in de stof tot bijna tegen het papier aan, pak een beetje stijfselvloeistof (ik gebruik Mary Ellens Best Press) en een wattenstaafje en maak de inknipjes tegen het papier aan een beetje nat.

Niet te natmaken, net een dun streepje trekken, want het papier mag niet doorweekt worden omdat het dan niet meer stevig in vorm blijft. Vandaar ook dat ik eerst een stukje nat maak en dan de inknipjes over het papier heen strijk met de grote strijkbout. Als je eerst de hele rand natmaakt en dan pas strijkt, dan heeft het vocht de tijd om het papier nat (en slap) te maken.

Het lijkt een heel gedoe zo, maar het gaat vrij snel; je moet wel opletten dat de stukjes stof mooi glad over het papier gaan en de rand van het papier mooi volgen. Klaar

draai maar om. Het papier moet blijven zitten.

Nu komt het potje lijm tevoorschijn (met het handige doseer naaldje) en het stofje wat in het midden van de cirkel moet komen, ik ga eerst de bovenkant van het schoteltje vastlijmen op de lichte ondergrondstof met onder geslagen naad, ik heb met een speldje aangegeven waar het moet komen maar ben vergeten hier een foto te maken, jullie zien dus gelijk een foto van het plakproces. Het groene schoteltje heb ik eerder al losgetornd uit het “mislukte” blok.

De onderkant van het schoteltje heeft geen onder geslagen naad, je ziet hier duidelijk de stikselgaatjes en de vouw, ik druppel kleine dotjes lijm op de naadtoeslag, een stukje van de stikselgaatjes af, want ik wil niet later door de gedroogde lijm naaien.

en leg dan voorzichtig de gele cirkel er op, het midden van het schoteltje had ik nog voor het lijmen met een kleine vouw gemarkeerd, net als het midden van de onderrand van de cirkel. Ik gebruikte de voormalige stikselgaatjes op het groene schoteltje om het goed te mikken,

en liet het een paar minuten drogen, zodat ik zonder het plakwerk te verschuiven het geheel met de goede kant naar beneden te leggen om vervolgens de rest van de gele cirkel vast te lijmen. Ook nu leg ik de druppeltjes lijm niet precies op de vouwlijn maar er een klein stukje vanaf om niet later door de gedroogde lijm te moeten naaien.

Elke keer als ik een stukje had gedaan legde ik de lange liniaal er op om de stof op zijn plek te houden voordat ik weer een stukje ging indruppelen met lijm

Toen ik rond was drukte ik de geplakte rand even goed aan en legde het strijkmatje er op, zodat ik zonder zorgen de keuken in kon duiken om het naaldje schoon te maken.

Er zat bij aankoop een speciaal plastic pinnetje bij om het naaldje door te kunnen prikken en open te kunnen houden, maar die ben ik kwijt geraakt, gelukkig werkt een stukje nylon draad (van 0,5 mm) ook prima.

Even doorraggen in een glas water en daarna even onder de kraan, en goed laten drogen.
Volgende stap is het papier wegtrekken van de stof, doe dit wel voorzichtig, want je kunt het papier nog minstens 4 keer gebruiken voor de volgende blokken. Het kan gebeuren dat een druppeltje lijm door het stof heen op het papier zit vastgeplakt, krabbel dan voorzichtig met je nagel de stof los van het papier. Lukt dit niet, maak alleen dit stukje stof met spettertje water kleiner dan een druppeltje nat, dan word de lijm zacht en laat het zich makkelijk lostrekken.
We zijn er bijna,

het ziet er nu al mooi uit verzuchte ze gelukzalig.

Je hebt nu een paar opties: met de hand onzichtbaar appliqueren, met de hand of naaimachine met een festonsteek of een andere steek vastnaaien, of met de naaimachine in de naad onzichtbaar vastnaaien. Ik ga voor de laatste optie. Leg het blok met de mooie kant omhoog en sla de bovenste gele laag naar links.

Je gaat nu in de vouwlijn naaien, dus ik heb geen extra lichtje erbij gezet, want anders zie ik het vouwlijntje niet meer zo goed,

naai op een rustig tempo, zorg dat je de ronding mooi houdt, til af en toe het voetje op met de naald in de stof, zodat je een mogelijke plooi glad kan trekken. En blijf in het vouwlijntje naaien.

vanaf de achterkant gezien: ja het schoteltje bestaat uit twee delen, het kopje dat er op komt te staan wordt met de bodem in de naad tussen deze twee delen geschoven, ik moet later dus een heel klein stukje naad van het schoteltje lostornen.

Het blok moet nu enkel nog op maat gesneden worden van 15,5 inch en het overtollige van de lichte stof buiten de cirkel moet ook nog weggeknipt worden; ik ben blij met het resultaat ) op de foto’s lijken ze niet vierkant, maar dat is gezichtsbedrog)

Veel mooier zonder al die naadjes vind ik persoonlijk. Natuurlijk is het wel zo dat later als het kopje en de bloemen in het lichte middeldeel zitten dit de aandacht dan de naadjes wel weghaalt, net als met doorquilten.

Label m/o

Hebben jullie dat nou ook, dat je niet weet of het “de” of “het” is, gevoelsmatig klinkt “het label” goed, maar dan zie je hier en daar dat het ook met “de” wordt geschreven? Ik heb het hier opgezocht en kwam tot de ontdekking dat beiden goed zijn, vandaar m/o in de titel.

Zo, dat heb ik ook uit mijn systeem, over tot de orde van de dag: Ineke was geïnteresseerd in de labels die te zien waren in mijn voorlaatste blogje, of ik wilde vertellen hoe ik die maakte. Natuurlijk wil ik dat, en mijn uitleg deel ik graag ook met jullie, want het komend jaar zullen er vast weer de nodige quilts gemaakt worden.

Zo doe ik het:
Ik neem een gewoon stuk (uitgespoelde en gestreken) poplin stof die ik heel goed op freeserpaper strijk, het papier met stof daarna op A4 formaat afsnijd en dit dan door de printer voer. Bedenk dat freeserpaper krimpt door het strijken, ik strijk daarom eerst een velletje op mijn schone strijkplank, trek het er af zodra het is afgekoeld, en strijk het daarna pas op de poplin.

Voordat je gaat printen maak je een lay-out voor de label in bv Word of Adobe; maak de tekst op naar wens, voeg evt een foto of fantasierandje toe, druk als proef af op een gewoon A4tje. Maak groter/kleiner, zorg dat er genoeg ruimte rond de tekst zit voor een eventuele zoom, eenmaal afgedrukt. Wil je vier labels afdrukken op één vel, maar passen ze net niet, dan kan je in het afdrukmenu voor “liggend” kiezen, ze draaien dan een kwartslag.

Maak een proefafdruk, en kijk (voor het geval je het niet weet) aan welke kant van het papier er afgedrukt wordt, ik zet een kruisje op de bovenkant van het papier zoals ik het in de invoerbak zie liggen, en dan zie ik na het printen of er wel of niet aan die kant is geprint en hoe ik het velletje moet neerleggen, stof omhoog of stof omlaag.

Na het printen moet je dit eerst laten drogen en dan heet strijken om te fixeren, minstens 10 seconden, met bakpapier op de stof. Heb je een prent gebruikt met kleuren, spoel dan de stof uit onder de warme kraan na het strijken zodat je later niet voor nare verrassingen komt te staan.

De ene keer zet ik het met een zoompje vast op de achterkant van de quilt, maar ik heb het er ook wel eens bij tijdgebrek opgestreken met de zwaarste vorm van strijkvlies, van Heat N Bond, die je er na het opstrijken niet meer af kan peuteren, tenzij je de label weer verhit. Bij onderstaande voorbeeld heb ik de label gewoon met een onder geslagen naad erop genaaid met de hand.

Soms komt het vel vlekkerig van de inkt uit de printer, dan is het duidelijk niet goed gegaan. Diep zuchten en nogmaals proberen.
Omdat ik niet weet hoeveel wasbeurten de inkt zal blijven zitten, gebruik ik deze manier op poplin printen alleen voor wandquilts, die was ik hooguit eens in de 2 jaar, als het niet nog minder is.

Wil ik zekerheid dat de label na vele malen wassen nog steeds leesbaar is, dan gebruik ik graag Photo Fabric, te koop bij diverse quiltwinkels, of hier http://www.hergarden.nl/ Dit is voorbewerkte stof die zorgt dat de inkt beter/blijvend opgenomen wordt in de vezels. Ik neem altijd de cotton poplin, die vind ik het mooiste, het gladst, de twill heeft diagonaal weeflijntjes zoals je bv bij jeansstof ziet die de afdruk wat minder glad maakt. 5 vellen lijkt niet veel, maar op 1 A4tje print ik 3 of 4 labels in één keer als er een plaatje bij zit, en een stuk of 8 als het alleen tekst is, dus dan valt het niet tegen.
Hier is een leuke uitleg van HobbyHandig

Er zijn vele wegen die naar een quiltlabel leiden, er zijn ook kant en klare labels te koop waarbij je alleen nog maar de info erop hoeft te schrijven met een zuurvrije stift of -pen, ik heb in een uitverkoop twee boeken met opstrijkbare tekeningen gekocht, leuk ter inspiratie, maar als ik zover ben dat ik een label moet maken, vergeet ik dat ik het heb en print dan simpele tekst al dan niet met een foto. Het nadeel van deze opstrijkbare labels is dat de tekst Engelstalig is, dit kan je natuurlijk oplossen door het er uit te knippen voordat je gaat strijken, dan heb je wel de tekening maar niet de woorden.

of deze

Leuk is wel dat je de tekeningen met textielstiften of met vetkrijtjes (bv van Crayola) kan inkleuren, je bent zo lekker creatief bezig en het scheelt printinkt. Je kan ook de tekst er ook op borduren, of gewoon overtrekken met een pen en zo laten.

Bij de foto hieronder gebruikte ik een blanco label van een quiltwinkel (kan je ook maken van een wit lapje met een leuk printstofje uit voorraad) .
Print de tekst op papier, strijk achterop het stukje stof freezerpaper (dat schrijft makkelijker, anders is de stof stroperig onder de stift), leg dit op een lichtbak met de stof hierop, en kan zo de woorden overtrekken met een Micron Pigma pen. Na afloop fixeer je de inkt nog even met de hete strijkbout.

De tekst wel goed nakijken voordat je gaat schrijven, in bovenstaand geval ging het met het eerste woord al mis, ik was de l vergeten 🙁

Mijn handschrift vind ik niet netjes genoeg om het uit de vrije hand op de stof te schrijven, ik doe dit alleen bij quilts die ik aan mijn kinderen geef. Nog iets wat ik bijna altijd doe: schrijf ergens op de achterkantstof van de quilt ook nog jouw gegevens, datum en naam van quilt, en evt voor wie de quilt is, ik doe dit meestal op de plaats waar de label komt.

Babystapjes

Ik ben aan een nieuwe quilt begonnen, na het maken van blokken voor de loterijquilt voor de bee

begon het erg te kriebelen; ik gebruik stoffen die ik voor mijn verjaardag heb gekregen van Evelien (in ’13 &’14 ) gekocht bij Birdblocks, en stof door mijn moeder geverfd voor de rand, het gaat een babyquiltje worden. (Het snijden van de stoffen heb ik ook in babytempo gedaan)

Ik kreeg een vraag hoe ik het deed met het naaien van de blokken, of ik niet in de war raakte met de kleuren. Ik maak gewoon een mini versie van waar welk stofje komt op mijn designwall, en toen ik tevreden was plakte ik kleine stukjes op papier,

en heb alle gesneden lapjes op deze volgorde gestapeld en genummerd.
Mocht ik het nou mee naar de bee willen nemen, dan zou ik elk stapeltje apart in een zakje stoppen, en de layout meenemen. Of ik naai op de bee alleen maar de hoeken, en stop ze dan steeds weer terug in eigen zakje.
Ik heb eerst de randblokjes gemaakt, vond het zo handig hoe Janny het had gedaan met de loterijquilt 🙂

Een andere vraag was hoe ik deze blokjes bij de hoeken netjes kreeg.
Begin door de stof die je wilt gebruiken goed te strijken, vouwen en rimpels eruit, evt met versteviger (Mary Ellen’s Best Press is heel fijn), strijk de stof niet te hardhandig, hij mag niet uitrekken. Uiteraard zijn er nu in mijn gebruikte en gesneden stoffen vouwen te zien, een typische “do as I say, not as I do” geval.

Hoe ik het verder wel doe: ik check eerst of de gesneden blokjes kloppen van afmeting, dus dat ze echt (in mijn geval) 10x 10 of 5x 5 cm zijn. Met het snijden kan je hier al mee de fout in gaan, door het lijntje van de 5 cm naast de rand van de stof te leggen ipv precies op de rand van de stof. Je snijdt dan geen 5 cm brede strook maar een heel klein beetje smaller.
Goed:
Fout: Kijk hier voor foto en uitleg in het Engels:
http://quiltville.blogspot.nl/2012/02/making-cut.html
Ik werk trouwens niet graag in centimeters, omdat mijn naaivoetje een kwart inch voetje is, en je na het naaien op rare eindgetallen uitkomt, maar soms kan het niet anders, of (en dat was nu het geval) ben je in een vlaag van verstandsverbijstering al klaar met snijden en vraag je je af waarom je in vredesnaam de centimeterlat heb gebruikt!
Met het opnaaien van het kleine vierkante blokje op de hoek van het andere lapje plak ik het met de lijmpen op de hoek even vast (heb problemen met spelden) zodat het niet kan verschuiven,

Zien jullie dat (middelste) dunne zwarte lijntje op mijn naaimachine? Dat loopt loodrecht op de de naald af en geeft de middenlijn aan van het vierkante lapje, als de naald in de punt van het lapje staat en de andere punt van het lapje precies op het lijntje blijft tijdens het naaien. Op deze manier hoef ik geen lijntjes te tekenen op mijn lapjes. Maar nu is het kleine vierkantje van dikke stof en moet ik de naad een tikje smaller naaien, dus heb ik de naaldstand 1 tikje naar rechts gezet maar houd wel gewoon het zwarte lijntje aan als richtlijn.

Op deze manier naai ik tegen de middenlijn aan vanaf de buitenpunt gezien, dus ik naai niet precies in het midden diagonaal door. Als je wel precies in het midden diagonaal naait, en je vouwt het hoekje om, dan heb je hele grote kans dat het driehoekje dat je omvouwt nét niet groot genoeg is om het blok weer vierkant te maken. Dit komt door de dikte van het garen en de stof in de naai/vouwlijn. Hoe dunner de stof en het garen is, hoe minder stofverlies er is in de vouw.

Naai naast het stiklijntje, haal dan het vorige (linker) stiksel uit, en klaar ben je

Door net naast het lijntje te naaien is het driehoekje nu wel groot genoeg om een exacte vierkant te krijgen. En nooit de punt tegenhouden tijdens het begeleiden van de stof, het is rekbaar en dan ga je rare vormen krijgen. Je moet het losjes vasthouden (met vinger, satestokje, tornmesje of pincet, en het transport van de naaimachine zijn werk laten doen. Boventransport (in de vorm van een voetje of ingebouwd) is een aanrader met patchwork.
Afknippen en naad van punt weg omstrijken

En dan kan je met het omstrijken van het driehoekje ook nog de mist in gaan, doordat je te hard duwt tegen de naad aan, waardoor het vierkantje vervormt (de vouwlijn is op de schuin van draad, dus rekbaar). Alles met beleid.
En dan naai je de blokjes twee aan twee aan elkaar zoals hier, wel eerst kijken hoe de anders gekleurde hoeken moeten liggen.

en dan naai je de twee helften met de naden stotend tegen elkaar aan.

Let op dat je niet gaat afzwaaien met de stiklijn, dus je naadbreedte blijft de hele rit even breed, zowel in het begin, bij de grote hobbel van de naden bij elkaar, als ook op het einde. Vooral op het einde gebeurt het dat de naad te smal of te breed wordt, gewoon omdat je het stofje niet kan begeleiden zodra het vlakbij en onder het voetje beland. Je kan met een pincet een heel eind komen, en je kan door rustig te naaien met je linkerhand het stof de goede kant op te sturen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik meet nadat ik 1 blokje heb genaaid altijd of de eindmaat van het blokje klopt, en zo niet, dan pas ik de naadbreedte aan, tikje breder of smaller, en trek dan pas het foute naadje uit (gewoon het bovendraad of onderdraad er uit trekken, net welke het makkelijkste gaat.

Nog een tip: naai de blokken allemaal op dezelfde naaimachine.
Wat ziet het er nu al leuk uit!
Quilting is sharing!

Handig om te weten

Sinds ik les krijg in longarmquilting bij Quiltshop Leur (ik ga niet voor mezelf werken maar in dienst van Leur), verslind ik tips van professionele longarmquilters over de hele wereld, en onderstaande tip las ik op facebookpagina van Kelly Cline (hier haar blog) en is zo waar en scheelt zoveel frustratie later! Ook voor handpatchers!

Hier komt hij, zet je schrap 🙂

Als de quilttop klaar is, en de buitenste rand bestaat uit samengestelde blokken, zet dan de hele buitennaad rondom vast met stiksel, dit kan met de naaimachine of met de hand; doe dit wel binnen een kwart inch afstand van de buitenrand zodat dit stikwerk later onder de bies komt en je het niet meer hoeft uit te halen. Als je het met de hand doet, zet je gewoon twee steekjes daar waar de lapjes elkaar raken onder rechte lijn (dus met de nagel de naad even strak doortrekken), en dan naai je door naar het volgende naadje, weer dubbele steek, enz enz.
Hiermee zet je het naaiwerk van de eindnaadjes vast, je kan dit ook doen nadat je de top heb gestreken om eerst de naadjes mooi te laten vallen, zo weet je zeker dat ze in de door jouw gekozen richting blijven liggen tijdens het sandwichen.
Komen die featherweights die mooi staan te wezen toch nog van pas 🙂
Nu kan je de top jaar na jaar oppakken om te showen zonder dat het stikwerk loslaat, en ook als er doorgequilt gaat worden; het zijn niet alleen de naadjes die onder spanning komen te staan tijdens het opspannen van de quilt op de longarm 🙂

Zo, en nou ga ik op zoek naar affe tops (of heel veel blokken waar ik snel een top kan maken) waarop ik kan oefenen, je zou zeggen dat ik toch wel wat had liggen? Hmmm, dit valt vies tegen, of is het een kwestie van beter zoeken? 🙂

Hulpjes

Als je kramp krijgt in je hand tijdens het vastzetten van speldjes, dan moet je kijken of het anders kan, dus dat deed ik dan ook, want ik wilde toch wat aan het huisje werken. Met de Sewline lijmpen lukte me dat, en het ging snel 🙂 ik hou van snel.

(Ik naai op theezakjespapier, eerst op een A4 geplakt en toen met de printer het patroon afgedrukt, ideaal want het kan blijven zitten zonder dat het voor extra bulk zorgt. )

Met een paar stipjes lijm op de rand van het stofje waarop het volgende onderdeel tegenaan genaaid moet worden, niet op het naailijn, want dan kan het taai worden met stikken

omdraaien en op het lijntje naaien

en ik zie dat ik hierbij wel beter mijn best had kunnen doen bij het lichtblauwe ruitje. Zeker bij zulke kleine huisjes telt elke millimeter. Maar goed, ik heb een excuus (nu nog wel), maar de volgende keer word het uithalen! Tip met vastgelijmde onderdelen: maak met een wattenstaafje of een penseeltje het lijmplekje een beetje nat, dat laat het zonder moeite los. Ook hiervoor heeft Sewline een applicator, voor als je liever sjiek wilt doen, ook handig om de wateroplosbare tekenlijntjes weg te toveren. Mmm, doe mij maar een wattenstaafje en een eierdopje water (of koffievrije tuf)

Met de goede kant naar boven vouw je het onderdeel om, om te kijken of het goed is gegaan en alles dekt, met de nagel duw je voorzichtig zonder de boel uit te rekken het naadje om, en nou komt het: klap het net vastgenaaide lapje weer om, zet op de naad en naast de lijntjes op het papier een paar stipjes lijm, en klap het nu weer om, even aanduwen en het zit vast!

Geen speldjes nodig, it’s a mirracle!

en dan kan het volgende deel er op, eerst plaksel aanbrengen, jemig wat een klodder

Het ziet er nu niet uit met die woeste buitenranden, dus omdraaien en precies op het buitenste lijntje afknippen. Normaal doe ik dit met snijmes langs een liniaal, maar dat is een beetje te hoog gegrepen voor mij. Het lijkt scheef op de foto, maar de stofjes had ik niet platgestreken

Het schoorsteengedeelte heb ik ook zo gedaan, alleen niet opletten en op de voorkant van het papier geplakt, gelukkig maakte het voor dit onderdeel niets uit.

Nu even pauzeren voordat ik de grote delen samen ga voegen, misschien vanmiddag, misschien ook niet.