Hoe vaak ik dit niet gezegd of gedacht heb, als de mannen iets nieuws in huis haalden en maar een dotje deden, om er achter te komen dat ze er niet uitkwamen. Joh, die handleiding eerst doornemen, zou dat helpen? En ik dacht, dat ik slimmer was, jaja, nog wel eens.
Woensdagavond was de Cats Meow klaar, rode bies zat er op (hierboven zie je me recht af snijden in de kader van “kijk, zo doe ik het”, en nog dubben, rood of groen), ophangsleuf en zelfs een label erop gezet, en hup in de wasmachine.
Toen ik hem uit de wasmachine haalde dacht ik eerst dat de kleuren heftig verbleekt waren, maar bij nader inspectie bleek het de tussenvulling te zijn, die er als een dikke waas overheen lag. Want dat gebeurt er als je op routine en vanzelfsprekendheden handelt, je gooit een affe quilt in de wasmachine terwijl de vulling hier duidelijk niet voor gemaakt is.
Wat was ik boos op mezelf, het stond duidelijk op de verpakking, al hadden ze dit wat mij betreft wel in het rood mogen printen, met koeieletters. Not be washed or dried by machine. En ik was diep terleurgesteld, want ik was zo blij met het resultaat vóór het wassen.
Hier zie je duidelijk de pluizen, daar waar ze amper zitten, is de ophangsleuf.
Uithalen, ontpluizen en opnieuw doorquilten, er zit niks anders op. Oja, weggooien is ook een optie, las ik op facebook, en Suzanne vind het wel wat hebben, lekker aaibaar, en misschien is het wel wat om als kattenquilt te gebruiken, ware het niet dat het vreselijk afgeeft op een zwarte vacht, zo fluisterde Zopje Suzanne toe tijdens het showen, waarbij hij lekker op haar tenen ging staan
Nu hij droog is, en er uitziet -en hangt- als een oude vervilte poetsdoek, ga ik kijken hoe ik het ’t beste kan aanpakken, eerst plukken en dan draden loshalen, of eerst draden loshalen en dan plukken? Lekker buiten aan de slag, dan heb ik binnen geen rommel er van.
Vanmorgen ben ik naar Zwijndrecht gereden, naar de gloednieuwe en hele ruime quiltwinkel van Aztec Rose, en voor wie onderstaande slideshow niet ziet: slideshow
in de hoop dat ik de rest van de rol terug kon geven, in ruil voor een wel machine wasbare vulling; gelukkig deed Karen er niet moeilijk over (ik had de vulling er keurig recht afgesneden) , ik kreeg zelfs een beetje korting op het pakket, na aftrek van wat ik van de vorige niet had gebruikt natuurlijk. Ook scoorde ik een (6 euro per meter) achterkant voor de Girls Day Out, mooi he. Geen batik, ook al is de voorkant hier wel van gemaakt en had Karen hier heel veel van in de uitverkoop, omdat dit te stug is met doorquilten, vind ik.
Ik heb nu de vulling die ze zelf ook gebruiken voor hun wandquilts, maar ik ga éérst een proefquiltje van 20x 20cm afgebiesd in de wasmachine en droger gooien, kijken hoe hij er uit komt, voordat ik mijn Girls Day Out er aan ga wagen, want daar lag ik wakker van, wat als dit was gebeurd met de GDO of met de antieke, nou, dan was ik echt gaan gillen! Bij deze ‘kleine’ Cats Meow denk ik “easy come, easy go”, want ik heb er alles bij elkaar een week werk aan gehad.
Ik denk aan lieve quiltdames die ik ken, die momenteel in gevecht zijn tegen kanker, en dan is een vervilte quilt toch het minste van je zorgen, nee, ik mag niet klagen. Zuchten, ja,nou, vooruit, heel eventjes, en niet al te dramatisch alsjeblieft; maar klagen, nee.
volgende keer maar doekjes tellen, net als bij een operatie, dat er evenveel uit komen dat dat er in gaan.
