Goeiemorgen, lekker geslapen? Hier iets minder, zorgen om zoon en vriendin vanwege Coronabesmetting, spannend, maar de laatste berichten waren hoopvol.
Net vanonder de douche even op de foto om mijn 8 maanden ongehinderd en wild groeiende bos haren te laten zien (van onderen is het niet de moeite waard om te showen, het is daar net zo grijs maar veel minder uitbundig dan boven, ) Wat zal ik blij zijn als ik over 8 dagen in de kappers stoel plaats mag nemen.
Ah Yvonne (Sommeke) ziet het hexagonplakkertje op mijn gsm hoes, ja deze had Merel van Birdblocks járen geleden bij zich op het Belgische quiltweekend, en hij veegt nog steeds mijn iPad beeldscherm schoon ?
Vrijdagochtend en ik ga lekker in de tuin aan de gang, de vlinderstruiken moeten serieus ingekort worden, de ene achter de vijver had een flinke pruik, en na het afknippen van de takken
zaagde ik de stam af tot 30 cm boven de grond, want hij groeide veel te scheef. Komt wel weer goed. Niet snoeien is erger dan flink terug snoeien.
Jon houdt alles goed in de gaten
‘s Middags ging ik een beetje kleuren en kliederen, Jon had geholpen met het printen van deel 4
En na het overtrekken
kon ik los gaan
Leuk hoe mooi het veranderd na het natmaken van de pigmenten
Zaterdagmiddag dook in in de voortuin, waar in de grinttuin onder de Japanse kers de anemonen bloeien
Ik was daar om de bolacacia naast de oprit te snoeien, dit moet, nou ja, kán je het beste om het jaar doen. Vorig jaar heb ik deze ook al gekortwiekt, dus ik kon het dit jaar overslaan, maar de meeste takken zijn dan zo dik dat het hard werken is. Niet dat ik vies ben van hard werken, maar een beetje minder hard mag ook wel. En de oprit van de buren was leeg, dus ik kon daar lekker aan de gang gaan zonder bang te zijn dat ik een auto beschadig.
Het was lekker weer, er liepen veel buurtgenoten langs, een enkele stopte even om een praatje te maken, gezellig.
Een onbekend echtpaar van middelbare leeftijd liep langs en de man begroette me vriendelijk, zijn zeer zuur kijkende wederhelft aan zijn arm liep stevig door, hem meetrekkend. Misschien had hij wijzend naar mij zojuist tegen haar gezegd: ”Kijk, zij kan het toch ook, en ze is ook de jongste niet meer?” Misschien had hij dat laatste beter weg kunnen laten, bedacht hij zich vast.
Dik anderhalf uur later inclusief opruimen was deze klus geklaard. De Japanse kers krijgt al een roze gloed, hij begint langzaam aan te bloeien
Verder met de Pampusgras in de voortuin, hier ging alles tussen het snoeien door in de blauwe zakken, twee zakken vol
de rotsheide Pieris Japonica trekt bijen aan, ik ben blij met elke bij die ik zie
Ik snoeide de lampenpoetsers pollen in de voortuin en ruimde daarna alles op, maar toen ik de poort dicht deed klemden enkele takken van de winterjasmijn er tussen, dus hup pakte ik het snoeimes weer op. Het was hier wel oppassen voor de kamperfoelie die tot aan de top groeit en aan de voet de Japanse kweepeer met zijn venijnige doorns en mooie rode bloemen die nu open gingen. Ik was al halverwege toen ik deze foto nam,
En toen ik klaar was, was het al donker aan het worden, dus die foto komt later. Lekker bankhangen en uitbollen, we waren er aan toe.
Vandaag gaan de handschoenen weer aan, nog meer siergras dat afgeknipt moet worden, struiken die flink terug geknipt kunnen worden, en de “pergola” bij de schommelbank ga ik afbreken voordat hij het zelf doet, in de achtertuin zal ik zegevieren met Jon in mijn kielzog.
