Bijna bij.

Vrijdag (2/9) was de uitvaart van broer van DH,  René
4CF43ADB-C92C-4AB6-95AC-08FF953F40DC
manlief was gevraagd om te helpen met het sluiten van de kist, een uur voor de uitvaart, en reed daarna met zijn broer naar het crematorium waar de uitvaart was, terwijl ik Evelien van de trein oppikte. Het was stress in mijn hoofd, ik maakte me zorgen over mijn ventje die deze dag minstens vier uur op de been zou zijn en hier zeker een terugslag van ging krijgen. In de ontvangstruimte stond hij bij de familie, ik gaf hem een eiwitrijk energiedrankje en een flesje water om wat bij te tanken, het was er druk en ik had een deja vu gevoel; een jaar geleden stonden we hier voor de uitvaart van DH’s zus, dat krijg je als er zo’n groot leeftijdsverschil zit tussen de oudste en de twee jongste (DH is de een na jongste van de acht).
Suzanne was er ook al met haar vriend, maar Tim kon er niet bij zijn, met zijn meisie weer in het ziekenhuis was het niet verstandig om een uur rijden van haar weg te zijn. 

Het was een mooie dienst, we kwamen door de toespraken van oud collega’s en vrienden meer te weten over René, ontroerend en lief. Na afloop kregen we in de koffieruimte drinken en eten aan een tafeltje, en toen gingen we naar huis waar mijn lief het moment dat zijn hoofd het kussen raakte in slaap viel.
We brachten Evelien naar het station nadat we in de stad hadden gegeten, gelukkig smaakte het eten goed bij mijn lief ondanks zijn vermoeidheid, het begint heel langzaam te verbeteren, ook al kan het nog geen stoefen lijden.

Zoals verwacht had hij het hele weekend nodig om bij te komen,  en maandagmiddag gingen we eerst naar het huis van zoon en bijna-schoondochter alwaar ik de stofzuiger door het huis gooide, met twee langharige katten is dit geen overbodige luxe, terwijl manlief in de tuin zat. De tuinman was net bij hun langgewenst en had alle bomen (lei plantagen en catalpa’s) gesnoeid en de tuin al winterklaar gemaakt, de achterbuuf  zal vast heel blij zijn dat haar straatje schoon zal blijven deze herfst, ze had het mij gevraagd toen ik er twee weken eerder de kiwi stond te snoeien, denkend dat ik de tuinman was. 😬
Rond vijf uur kwamen we aan in het ziekenhuis, de entree heeft een mooie tegelvloer en ik moest gelijk aan Sommeke (Yvonne vH) denken, gek op hexagonnen. Pfff wat mis ik ze, hoe vaak ik niet denk: “even aan Yvonne laten zien (zoals die tegelvloer)”, of “wat zou Yvonne hiervan vinden”. 😢
479979AA-C41B-44B7-B34C-64FDD9FC8764
De lief van onze zoon was de week tevoren dus opgenomen met de vermelding dat ze minstens een week in het ziekenhuis moest blijven vanwege zwangerschapsvergiftiging, gisteren hoorden ze dat ze tot na de bevalling in het ziekenhuis moet blijven, spannend hoor, nog eventjes geduld en dan zien we de kleine kruimel ☺️ 

Ze zag er stralend uit, ontspannen en goedlachs. Tim kan tegen betaling lekker mee eten, kan op haar kamer slapen en gaat na het douchen en ontbijt weer naar huis (of de zaak) om te werken. Gelukkig is zijn baas heel coulant, uiteraard wetend wat er gaande is. We gingen weg toen het avondeten gebracht werd. 

We wilden op weg naar huis bij een van der Valk restaurant eten, maar helaas kon je daar vanwege personeelsgebrek alleen maar na reservering terecht, hoorden we toen we binnen waren, dat viel wel tegen, hier hadden we niet op gerekend.  Dus werd het na een ritje door stortregens een lekker ordinair frietje van MacD met kroket en kipnuggets aan onze gezellig ronde keukentafel. Gelukkig hadden we de dag er voor GVA op en stond dit ook voor de dinsdag op het menu. GVA =groenten, vlees en aardappels, en met vlees moet je denken aan kleine porties, dit is zo sinds manlief ziek werd.

En terwijl ik dit type (heb dit blogje gisteravond geschreven en klaargezet voor vandaag) is het aan het bliksemen, onweren en regenen dat het een lieve lust is. Maandagavond was er acht mm gevallen in een paar uur tijd, dat zal nu vast niet anders zijn, hoop ik.

4 gedachten over “Bijna bij.

  1. Truus

    Het wel een hectische tijd waar jullie nu inzitten. En dat DH dit dan zo goed al aankan zo kort na de chemo’s is geweldig en fijn dat het eten weer begint te smaken.
    Spannend de komende tijd met bijna schoondochter!!!
    Gelukkig is die tijd hier voorbij sinds 2 weken en doet kleindochter het heel goed.
    Heb afgelopen zondag een klein tevreden popje in mijn armen mogen houden en genoten van haar.
    Jullie veel sterkte, Truus uit Drenthe

  2. Ineke

    Wat heftig voor je DH, de uitvaart van zijn broer. Knap dat hij het toch heeft volgehouden.
    Spannende dagen, afwachten tot de komst van jullie kleinkind, wat leuk!
    Groetjes, Ineke

  3. Monique

    Jullie zijn nogal intens aan het leven hè? Geboorte, dood…….blijdschap, verdriet……tuinieren, aarden……wil je alleen niet steeds met die stofzuigers door huizen gooien? Daar schrikken de poezen van hoor.
    Ik kijk de serie Op zoek naar Frida Kahlo met die steeds aandoenlijker Jeroen Krabbe, die zich weer lekker aanstelt. En moet dan aan jou denken. Aan die mooie quilt die ligt te WOPPEN, ik hoop dat je komende wintermaanden weer lekker kan knutselen.
    Geniet van dat kleine humpiedumpie oma, lekker snotteren en fontanelsnuffelen, als het de wereld in rolt…

  4. Ines

    Wat een drukte, overlijden en geboorte staan op dit soort momenten heel dichtbij.
    Sterkte beide en hopelijk valt de zwangerschapsvergiftiging mee.

Reacties zijn gesloten.