Foei wat koud is het, de katten gaan voor een snelle plas of frisse neus even naar buiten, maar zoeken daarna weer lekker een warm plekje op, en niks fijner dan knus tegen mekaar aan scharren

Ook ijzig koud was het ‘s middags op de maandagmarkt, ik moest er enkel zijn voor wat boordstofjes en drukkertjes, gelukkig stond de grote wagen van Pim er en liep ik na een geslaagde missie tevreden op weg naar de auto, toen ik de bloemist zijn waren hoorde aanprijzen, iets over vijf euro voor vijf bossen. Huh? Dat moest ik toch even nader onderzoeken.

Ik zag dames met dikke bossen in de armen langslopen, en bij zijn kraam stonden nog een paar klanten te wachten tot de bloemist meerdere bossen bloemen in een papier wikkelde.  Je kon niet kiezen welke bloemen je wilde hebben, voor €5,- kreeg ik een dik pak bloemen in de handen gedrukt. Het woog flink door en ik was blij de bos in de auto te kunnen leggen, en eenmaal thuis was ik wel even zoet met het in de vazen zetten, jemig wat een hoeveelheid!

Twee bossen lelies, drie bosjes freesias, een bosje anjers, een bosje asters en een bosje kangoeroepootje gingen in de grote vaas

Drie bosjes rozen (iets van acht takjes per bosje) gingen in een kleine vaas

En de laatste vier bosjes anjers pasten in weer een andere vaas, samen met twee verdwaalde freesiatakjes, bij deze bos ontbrak me de puf en een paar takjes groen om er iets moois van te maken, veel zin in koffie.

Dit is twee dagen later, de kamer ruikt naar een bloemenkraam, zo lekker

Jon kwam er bij staan, hij wilde ook op de foto

Gelukkig laten de katten de bloemen met rust, ze vinden het citroengras bij de tv kast veel lekkerder.

Op zoek naar witte kerstverlichting voor in onze boom want alleen bonte lampjes is wat kaal, zag ik dit kaartje hangen. Fijn te weten, ook al is dit adv de energieprijzen van september.

Ik heb ook nog een goede daad gedaan door dit niet te kopen voor de katten, kom op zeg, het moet toch niet gekker worden?

Na wat schuiven met de boom ging het nieuwe snoer er snel in, veel beter zo.

Met dit tempo hangen de ballen er nog wel voor de kerst in, of zullen we dit overlaten voor de visite? Op zich best een leuk idee, maar om nou al die tijd zonder ballen in de boom te zitten is ook wel saai. Dus hingen we hem vol, propvol, zoals we gewend zijn, al die herinneringen aan de ballen, wie hem had uitgezocht, waar hij was gekocht, van de meesten weten we het nog, zo leuk.

En dat vinden de katten ook, er is nog geen bal gesneuveld maar dat zal niet lang duren als het aan Fay ligt. Het is dat ze afgeleid werd door een smikkelende Sherlock in de keuken, anders was het haar vast al gelukt.

Voor een vriendin ben ik een cadeautje aan het maken, het is bijna klaar, dankzij mijn assistent Sherlock die voordoet hoe ik mijn handen moet houden

en Jon houdt de tijd in de gaten: “Zou je niet eens stoppen, het is al donker”,

Hier een actiefoto, mijn handen heb ik in zelfgefabriceerde “wantjes” van anti-slip gestoken, dit maakt het doorquilten minder belastend voor de handen, je hebt heel goed grip op de stof, en als je een draadje moet afknippen of zo, kan je een hand er makkelijk uitschuiven en blijft het wantje gewoon liggen. En ook is het ideaal om de haren van mijn lieftallige assistenten van de stof af te vegen. Na zaterdag laat ik zien wat het is geworden, het moet nog even geheim blijven. 🤭