Zie Sherlock lekker uit zijn dak gaan, dit was gisteren

En hier heeft hij een stoffen kerstornament te pakken, zo schattig hoe hij het in zijn tandloos bekje pakt en er mee gaat lopen. Dit doen ze ook met muisjes, ze pakken het op en leggen het neer daar waar ze er makkelijker mee kunnen spelen zonder dat het beestje zich gelijk kan verstoppen.

Hij verdwijnt onder en achter mijn stoel en het is een geschuifel, gesteun en geknor van jewelste, hij amuseert zich kostelijk, en Jon volgt het vanaf veilige hoogte, want stel je voor dat het ontsnapt, dan kan hij het vangen voor Sherlock

Tussendoor moest er uitgerust worden, en waar beter dan op mijn benen

De sjaal is op lengte, afgehecht en ligt nu te wachten op drie grote knopen; ik zal zo in mijn knopendoos kijken of ik nog iets heb liggen.

Vannacht hebben Puk en Fay -die zich gisteravond maar heel kort in de woonkamer lieten zien- zich behoorlijk uitgeleefd door trappen op en af te rennen, ik hoorde ze achter elkaar aan galopperen. Vlak voordat mijn wekker afging hoorde ik getrippel en toen niks, Fay zat op de grond naast mijn voeteinde deftig rechtop naar me te kijken. Ze weet al dat ik na het douchen eerst op hun kamer op de bakken ga, ze hoort me immers elke morgen flink graven, dus ja, plasje in de ene bak, poepje in de andere. Wel fijn dat ik het gelijk ook opruim, zodat ze niet op een vieze bak moeten gaan. En als ik klaar ben op de bakken, dan krijgt ze in haar mandje iets lekkers, ik merk dat ze zich er steeds meer op verheugt, ze zit elke morgen ietsje dichter bij de opening van haar mandje. En Puk zat vanmorgen achter de toren onder de warme verwarming. Kom vooral niet dichterbij, want dat vind hij nog te spannend.

Nadat ik de voerbakjes heb gevuld en de inhoud van de liquid stick er overheen heb geknepen (Fay krijgt meestal een kwart van de stick) en de kamer uitloop, staat Fay op de uitkijk. “Kom maar tevoorschijn Puk”.

De balletjes in de woonkamer lagen vanmorgen op andere plekken, en nog steeds geen kerstballen die op de grond liggen, en ook geen abnormale hoeveelheid dennennaalden. Ze blijven dus mooi uit de boom.
Jon zit op deze grijze koude ochtend op de uitkijk, Sherlock is wel buiten, die heeft niet zoveel zitvlees nog.

De planten doen het heel goed, de achterste twee potten zijn stekjes, ze zijn als een gek aan het groeien

Ik ben gisteren en eergisteren begonnen met het quilten van de toekan, van de Frida Kahlo BOM van Helen Godden , ik heb wel al wat moeten uithalen, lijntjes die niet zo vloeiend liepen als ik had gewild, verkeerde kant oplopende lijntjes, nou ja, ik merk duidelijk dat het me meer moeite kost om me te focussen. Maar uiteindelijk zal het wel goed komen.

Zo ziet de achterkant er uit, ik trek bijna altijd met starten en stoppen de draadjes naar de achterkant om daar af te knippen. Zolang deze korte draadjes niet achter lichte stof liggen, dan mogen ze zo lang blijven, en anders werk ik ze onder de donkere delen weg. Op deze achterkant komt uiteindelijk nog een laag tussenvulling en achterkantstof, dus dit ga je niet meer zien.

Soms heb ik van die korte draadjes bovenop
die ik dan door het lusje (van tandenflossdraad) steek en zo door het gaatje van de naald kan trekken
om naar de achterkant doorgetrokken te kunnen worde, dHet floss kan je uiteraard vervangen door zo’n metalen Wilhelmina draaddoorhaler, maar die raak ik steeds kwijt.

Jon zat al die tijd op de naaikamer smakkend en piepend naar de vogeltjes te kijken, zijn staart hevig heen en weer zwaaiend

Toen hij geluiden vanuit de keuken hoorde komen schoot hij naar beneden, Sherlock loste hem gelijk af

Iemand moet die vogels toch in de gaten blijven houden

Aan deze mag hij niet zitten, alleen de hangkat mag het

Deze komt vandaag wellicht af, mits ik niet teveel missers heb; drie blaadjes, een bloem en wat stukjes doornen takken, het valt mee. Muziekje aan, katten binnen aaibereik, dan moet het goed komen. Vrijdag komt het volgende deel weer uit, en ik wil toch proberen om het tempo bij te houden.

Mijn boosterprik staat gepland voor de 29e, ik maakte gelijk de afspraak toen mijn bouwjaar werd opgeroepen, eerder dan de 29e kon toen helaas niet. Balen. Gelukkig heeft mijn lief hem wel gekregen tussen de onderzoeken door, ik moet nu gewoon nog voorzichtiger zijn dan ik al was.

PS. Na een telefoontje van een quiltster die mij adviseerde de GGD telefonisch te benaderen ipv online, omdat zij op die manier wel een paar uur na bellen een afspraak had, ben ik aan het bellen geslagen. Lang wachten eer ik erdoor kwam, maar uiteindelijk is er een plekje voor me gevonden op eerste kerstdag in Breda. Vier dagen winst, dankjewel Henny.😘