Heel nauwgezet had ik de bies op de Girls Day Out quilt van mijn moeder gespeld, gestikt en tegengezoomd, een diepe zucht van opluchting, bijna klaar, rest me nu enkel nog de ophangsleuf tegenzomen en de takkertjes er uit halen, a breeze. Ik riep tegen Evelien, die tv zat te kijken: "De bies zit er op, kijk!", en met een worp legde ik de quilt uit op de grond, om gelijk met mijn handen voor mijn ogen:"Aaaaargh neeeee!", te roepen. De quilt lag plat tot aan de buitenste border, de bies golfde zo hevig dat menig midgetgolf-fanaat er zijn vingers bij af zou likken. En ik had het gevoel dat ik misselijk werd. Hoe kon dit mij nou gebeuren, en waarom? Vol afgrijzen keek ik er na en probeerde hardop te analyseren, wat had ik deze keer anders dan anders gedaan? Het enige wat ik me kon bedenken was, dat ik normaal voor het afbiezen de quilt onder de natte lappen leg, en zo laat opdrogen. Hij ligt dan als een plankje en ik kan hem dan mooi recht en haaks afsnijden. Niet gedaan deze keer, omdat ik niet zeker wist of de garens en stoffen kleurvast waren, en ik wilde absoluut geen uitlopende kleuren. Ik kon 2 dingen doen: de bies er strakker opzetten, maar dan had ik kans op een opbollende quilt. Of ik kon de natte lappen aldus nog gaan gebruiken, en ik koos voor deze optie. Wel heb ik de natte handdoeken enkel op de border gelegd, en niet in het kwetsbare middendeel.
maar ik ben nooit zo goed geweest met natuurkunde en vergat de wet van de communicerende vaten. Het water bleef natuurlijk niet onder de handdoeken liggen, maar werd door de droge lapjes opgezogen. Ik had in het midden een grote droge handdoek gelegd tegen neerdwarrelend stof (hij ligt hier onder de trap), en toen ik een uur later even er onder keek hoe het met de patient ging, zag ik -weer een gil gevend- dat de quilt tot 10 cm naar het midden toe ook klam aanvoelde, en het borduurwerk aan het uitlopen was. De wet van Murphy? Ik heb de handdoeken toen nog een stukje terug geslagen, en heb een colour catcher doekje op de bloedende wond gelegd, wie weet helpt het. Ik was te ontzet om aan een foto maken te denken voor de klamme lappen er aan te pas kwamen, dus geen before and after shotje.
Ik voelde me klote (was ik een man dan had ik mijn hand uit mijn broek kunnen halen, problem solved), en wat doet een vrouw in deze geestestoestand? Juist, shoppen. En wat is nog leuker dan in je eentje te gaan shoppen? Weer goed, samen met de dochters shoppen. De jongste had een schooltas nodig, en beide meisjes hadden een wit shirt oid nodig voor de roodharige dag in Breda, waar we zondag naar toe gaan.
mooi he, ze hebben er al heel veel zin in!
Oh dit is wel de grootste angst die je kunt hebben met je quilt. Maar nu een nieuwe dag en geen wet van Murphy en het komt helemaal goed.
groetjes Elly
Ooohhhh, wat erg! Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelde, vooral ook omdat het de quilt van je moeder is. Eigen quilt is ook erg, maar die van haar……pffff! Hoe is het nu?? Ik hoop zo dat het colour catcher doekje zijn werk heeft gedaan. Dat met die biezen komt vast wel goed (misschien eventjes de strijkbout erop, op de biezen dan hè) en als het dan nog bobbelt, doe je bij het ophangen van de quilt aan de achterkant allemaal stukjes schilderstape en “plak” je zo de quilt strak tegen de muur. Geen mens die er iets van ziet. Vaak is het zo dat, hoe meer je eraan gaat zitten “klooien”, des te erger het wordt.
Ik wens je heel veel “wijsheid” en goeie tips van quiltvriendinnen toe en natuurlijk een goed weekend!
Groetjes,
Inge
Oh, wat erg Shirley. Ik hoop voor je dat de schade niet al te erg wordt/is. Het zou toch zonder zijn van de quilt, want hij is zo mooi.
Leuk, een roodharige dag in Breda. Nooit van gehoord trouwens.
Oei……hoe is het nu met de quilt? Hopelijk valt het allemaal mee.
Wat leuk, een roodharigen dag, veel plezier
Hi Shirley,
alsnog wassen/spoelen met colorcatchers en als dat niet voldoende is ook nog oxipoeder (en colorcatchers) erbij. Je borduurgaren eerst testen is natuurlijk ook een optie, DMC staat erom bekend dat niet alle kleuren kleurvast zijn, de garens van Presencia zijn dat bijvoorbeeld wél.
Het komt vast nog wel goed!
Groetjes, Merel
O Shirley, dat is wel heel erg schrikken, vooral omdat hij van je moeder is. Ik hoop en zal heel hard voor jullie duimen dat het eind goed, al goed is. Veel sterkte.
Ooooh Shirley….wat erg!!! Ik hoop echt dat het allemaal goed komt met de quilt!
Leuk…roodharige dag. Jammer dat ik morgen al iets anders heb staan. Anders was ik ook even gaan kijken.
ooo, meid wat een ellende! ik hoop dat het nog weer goed komt! wat leuk een roodharige dag, had er nog nooit van gehoord! groetjes
Oooh nééééé! Is het goed gekomen? Golft de bies nog? Stevig draadje door de achterkant van de bies trekken en wat “rimpelen”. Heb ik laatst ook gedaan en het hielp! 😉
Benieuwd hoe de roodharigen-dag was!
AAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH, wat een nachtmerrie….ik zou hem het wasmachine ingooien met wat colercatchers en heel hard met zijn allen duimen opdat het goed gaat komen! Hoe is je moeder eronder? Ik weet wel het zijn maar lapjes, maar voor haar met der niet willende handen is zoiets niet zo snel opnieuw gemaakt….Sterkte allemaal