Om de trampoline een beetje te beschermen tegen nageltjes bedekte ik het met een troosquilt die ik van de Quiltkletsers groep kreeg in 2006, toen ik zelf volop in het chemotraject zat. Jon kon het wel waarderen en nam gelijk plaats, om zich heen kijkend of hij er wel goed op lag

In no time rook Sherlock de quilt en kwam er gezellig bij liggen, Jon maakte zich zo lang mogelijk, alsof hij wilde zeggen: “Tot hier en niet verder makker”.

Nadat Sherlock klaar was met wassen begon hij Jon’s kopje te wassen, en even leek het erop dat Jon dit wel kon waarderen, ik pakte mijn mobieltje erbij om er een filmpje van te maken, maar dat ging Jon toch een stap te ver. Hij gromde naar Sherlock dat hij er onmiddellijk mee moest kappen, en wees naar mij. Sherlock had hem gelijk door, rolde op zijn zij en deed net of hij sliep.

Wat later had Jon de trampoline weer voor zichzelf, alleen was de rust slechts van korte duur

Dat de kleintjes in de garage gebruik maken van de kattenbakken wisten we al lang, maar nu slepen ze allerlei speeltjes de hal en woonkamer in die daar liggen, zoals dit staartloos muisje waarvan het plastic lijfje plat is getrapt door moi, maar gelukkig zit het rammeltje er nog in. En nee Sherlock, je mag niet meespelen

Gisteren liet Fay zich heerlijk aaien door DH, ze spinde en gaf zijn hand kopjes toen hij stopte met aaien, zo lief

Ik had op het kinnetje van Fay zwarte dingetjes gezien, bij zowel Jon als Sherlock had ik een paar dagen geleden een teek verwijderd en was bang dat Fay er ook een paar op haar kin had zitten, het zal toch niet? Toen ze zich lekker liet aaien door mij liet ze inspectie van haar kin toe. En ik kon ze zelfs wat steviger in de greep houden om het beter te kunnen bekijken zonder dat ze tegenstribbelende 🎉 De zwarte dingetjes bleken korstjes te zijn, niet verwonderlijk gezien de heftige worstelpartijen die ze met haar broertje heeft en waarbij ze liggend in standje 69 allebei keihard met de achterpootjes op mekaars kopje trappelen. Een korstje kwam los, ik maakte een foto en liet de rest voor wat het was. Over een paar dagen zal ik het nogmaals checken.

De citroen geur van de kamperfoelie ruik je door de hele tuin, zo zalig. Waar een klein bloempje groot in kan zijn

De struik is al behoorlijk groot en staat vol met deze kleine bloempjes

Het haakwerk gaat op het gemakje, snel een foto maken voordat de Jon er lucht van krijgt en er op gaat liggen

Blij met de kleuren, en ook heel blij dat ik steeds na twee banen de draadjes wegwerk, zodat als ik klaar ben met de randjes, ik er ook echt klaar mee ben.

En kijk eens wat mooi in de voortuin naast de oprit, zoveel loof van lente bollen maar ook van de anemoontjes die beginnen te bloeien

en kijk eens wat een mooie bos krokussen

Vandaag weer een dag vol met plannen, ben benieuwd wat er uit mijn handen gaat komen. Van het sandwichen en quilten van de Frida Kahlo panelen is nog niks gekomen, ik was gisteren niet vooruit te branden. Er is een nieuw paneel gelanceerd, het middenblok met Frida zelf, en oeh het is zo mooi, misschien kan ik jullie in het volgende blogje al iets hiervan laten zien. Ik weet wel dat ik haar gezicht eerst op een oefenlapje ga proberen, heb geen idee hoe het zal gaan met de kleuren. Best spannend.