Zoonlief hield vrijdagavond een -verlaat- verjaardagsfeestje, ze gingen steengrillen en hij had de tafel al keurig gedekt, toen tegen 7 uur de eerste knullen binnen kwamen, en wij met z’n drietjes buitenshuis gingen eten. Ik zag het niet zitten om met 10 pubers aan 1 tafel te gaan zitten, de dagen zijn al vermoeiend genoeg met deze hitte.
Toen we thuis kwamen zaten de gasten buiten stoer aan de bier en baco’s, maar gezamenlijk ruimden ze -na aansporing van Tim- toch de kamer op. Je zag duidelijk wie wel en wie niet thuis de handjes uit de mouwen moest steken; de een bracht enkel z’n bestek, terwijl de ander met dienblad aan het werk ging. Of had de alcohol -en na later bleek- ook de jointpijp hierop invloed op gehad?
Na middernacht brachten ze met z’n allen 1 knul naar huis die duidelijk niet tegen alcohol kon -hij had echt niet zoveel op- en daarna gingen ze nog enkele kroegjes af, aldus het telefoontje van zoon om kwart voor 1. Voordat ik kon zeggen dat hij om 2 uur thuis moest zijn, hing hij al op, met een hoop uitgelaten lawaai van gasten op de achtergrond.
Ik ben opgebleven tot 3 uur en toen ik alle opgenomen detectives had bekeken ben ik toch maar het bed ingedoken, maar kon echt niet slapen; zo vaak gaat hij niet uit, en zeker niet zonder geld of id-kaart. Tegen 4 uur kwam hij aankakken, op z’n gemakje stond hij aan het aanrecht het ene glas water na het andere weg te kappen toen ik beneden kwam om het alarm aan te zetten; "Dorst, want ik had geen geld bij me", en hup, daar ging weer een glas water. Met een "Ben blij dat je thuis bent, maar als je moet spugen ruim je het zelf op" ging ik naar bed.
Het maakt echt niets uit wat zorgen betreft, of je dochters of zonen hebt; als ze uitgaan maak je om beide soorten even veel zorgen. Hoe goed je de opvoeding ook heb gedaan, als ze verkeerde mensen tegen komen is het maar afwachten hoe het afloopt.
‘k Kom je alleen maar sterkte toewensen!
Pffff, gelukkig is tie goed opgevoed! En zit duidelijk lekker in zijn vel. En kon je eindelijk rustig gaan slapen. Wat is dat toch met ons moeders….