Kocht ik vorig jaar een wisteria vol bloemknoppen om de garantie te hebben op een elk jaar bloeiende plant,

en bloeien deed hij toen uitbundig

wat schets nu mijn verbazing?

Dit voorjaar niet één bloemknop op de plaatsen waar ze vorig jaar zaten  ?  Ik snapte er niks van, controleerde alle takken op de belofte van een bloemknop, maar nee hoor, niet eentje. Lang leve internet, Jon en ik vonden daar het antwoord

het is net zo logisch als jammer, jammer in de zin dat ik het graag eerder had willen weten. De planten worden opgekweekt en blijven in kleine potten staan, en denken: “Nou, als dit alles is dat we krijgen, zullen we maar voor zaad zorgen,” en gaan bloemen maken. Ik koop deze mooi bloeiende plant, denk er goed aan te doen om er een fijne kuil voor te graven, te vullen met het beste van het beste, geef het water als de grond heel droog wordt, en kijk tevreden toe als ik zie dat de plant begint te groeien. En te groeien, en te groeien.

De plant ziet de noodzaak van bloemen produceren niet meer in en heeft ook geen zin in al die polonaise aan zijn takken, en wilt alleen maar kilometers maken.

Wil ik bloemen zien, dan moet ik dit jaar de plant gaan pesten door takken te knippen en met een spade de wortels doorsnijden aan het eind van de zomer. Heel misschien krijgt die dan wel het gevoel dat de limiet is bereikt en bloemknoppen wilt aanmaken. Ik zit er zelfs aan te denken om rond de kluit van deze plant een geul te graven en dit te vullen met arme grond of dicht te storten met beton, misschien dat dit helpt.
In ons vorig huis bloeide de wisteria gelijk jaar na jaar nadat ik hem als bloeiend jong ding in de grond had gezet.

Meer geluk dan wijsheid, ik had het tegen de gevel (en fundering) van het huis geplant, had slechts twee tegels uit de bestrating gehaald en had het niet al te grote gat gevuld met potgrond. De rest van de grond rondom en er onder was gewoon scherp zand.

Voor de plant voelde het aan het eind van de zomer al alsof hij niet meer kon groeien, omringt door voedingsarme grond.
Weer wat geleerd, het is verder een mooie plant, dus ik geniet van wat is, en wacht geduldig af.

Gelukkig staat de clematis aan de andere kant van de schommelbank wel vol in knop

en zijn de eerste bloemen al open.