Tijdens het uithalen van de quilt op woensdagmorgen

hoorde ik een gek piepje van de wasmachine, eentje die hij -gelukkig- niet vaak maakt, en toen ik een kijkje nam in de bijkeuken kreeg ik deze vraag naar mijn hoofd geslingerd:

Ja, hallo, hoe moet ik dat nou weten? Omdat ik toch wel iets moest doen, maakte ik het filter los van de pomp, tenminste, dat wilde ik doen, na het aftappen van het hete water (kookwas)

maar de knop liet zich niet een volle kwartslag draaien, en dus moest ik er hulp bij inschakelen, die me terug zou bellen om een afspraak te maken, wat hij pas een dag later deed, om te vertellen dat hij de volgende morgen (dus vrijdag) pas kon komen; hij vertelde het op een toon alsof ik van geluk mocht spreken, dat hij zo snel kon komen. De wasmachine is geen Miele, dus ben ik benieuwd wat voor ’n ventje er gaat komen.

Niet dat ik tijd heb om erbij te staan en toe te kijken, want ik ben dan heerlijk bezig met het doorquilten!

Na het verwijderen van alle tussenvullingpluizen, wat me een halve plakrol aan plakpapier koste, heb ik de quilt gestreken, op latten gewikkeld en na ene uur quilten was ik al halverwege, met een mooie King Tut garen van lime groen/oranje/geel.

Het begint er weer op te lijken! Ik heb een hele mooie achterkantstof gevonden, achteraf bedacht ik me dat ik deze maanden geleden al had klaargelegd voor de Girls Day Out, maar daar heb ik dus een andere voor gekocht bij Aztec Rose, dus geen man over boord.