Terwijl de huizenquilt in de woonkamer op de grond ligt uit te rusten, (ik denk dat ik er enkel een witte bies om zet en hem tegen de muur ga hangen) en de alarminstallatie monteur er met zijn lompe schoenen met extra profiel dwars overheen loopt (“o, sorry, ik dacht dat het een kleedje was”), zet ik een plaat op (nostalgie)
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=SbyAZQ45uww]
en pak ik een vorig project op, dat nog in afwachting was van sashing en border. Drie uur later, want tussendoor heb ik ook nog de monteur geassisteerd, is de klus geklaard, monteur de deur uit, en kan de quilttop van Girls Day Out (ontwerp van van Libby Richardson), op de foto, wat niet meevalt, het vervormd omdat ik er te dicht op sta.

Hij lijkt wel als een tonnetje met die bolling aan de zijkanten, en zo is hij in het echt echt niet, no way! Afmeting, zie tegels, die zijn -allemaal in koor, want ik heb het al vaker geschreven-: 40x 40 cm! Ik leg hem in de hal op de grond en huppel (want hij is zo mooi tralala) naar boven, terwijl de dames van a Gardeners Journal quilt genieten van het uitzicht

ah, zo veel beter, van bovenaf over de balustrade naar beneden hangend met gevaar voor eigen leven, maar voor een mooie shot heb ik veel over,

euj, Suzanne, laat dat eens 🙂 (photobombing, daar is Zopje ook heel goed in)

En terwijl de stoom nog steeds van de rode lapjes af komt, ligt de volgende quilt alweer op tafel om doorgequilt te worden; dit is geen quilt van mij, maar van mijn moeder; het was jaren geleden een BOM van Guute, a Flower in my Heart en helemaal gemaakt van zelfgeverfde stoffen, ze had hem vorig jaar klaar, en ligt sindsdien geduldig te wachten op quiltsteekjes

oh de achterkant is toch haast te mooi om achterop te zitten? Ik quilt hem eerst langs alle applicaties en borduurtjes door, gewoon er vlak naast met de vrije hand stikken in meerkleurig licht grijs, en dan zie ik wel wat hij verder nog kan gebruiken. De schulprand is al gedaan, en ook dit blok, het ziet er nu al erg mooi uit.

Mijn doel? Morgenavond is hij helemaal doorgequilt, zodat ik hem vrijdag mee kan nemen voor de jaarlijkse show&tell in Antwerpen, van het Calicohouse. Weet niet of dit gaat lukken, het doorquilten afkrijgen, maar hij gaat wel mee, hij is zeker op tijd klaar voor het Belgisch quiltweekend eind September, zodat mijn moeder hem aan Guute kan laten zien.

Dames, het was me weer een waar genoegen (en ik heb het netjes gehouden), wat niet gezegd kan worden van deze zomer, volgens Toos&Henk duurde hij maar heel even, klik maar hier maar ach, ik klaag niet, het is lekker quiltweer