Een heerlijke warme dag vandaag  , een verademing na de laatste weken van herfstachtig weer, en echt weer om te luieren. De katten deden in ieder geval goed hun best, bovenop de tuintafel liggen, of midden op het pad. Zopje lag lekker op de schommelbank tot een duif vlak voor zijn ogen met zijn leven speelde. Met een hoop lawaai en geklapper met de vleugels heeft het duifje het er levend vanaf gebracht, Zopje was duidelijk boos op zichzelf dat hij het had verknalt. Met zijn staart zwaar zwiepend lag hij weer op het bankje, heel muftig om zich heen te kijken.Zipje had een kroel- en kletsdag; elke keer als ik buiten bezig was (de was) kwam hij aan lopen en miepte flink tegen me. En dan kletste ik terug en miepte hij ook weer terug. LOL Tijdens het was ophangen stapte ik met mijn blote voeten op afgevallen druifjes, en ik schrok er van; regelmatig liggen hier restanten van muizen en andere beestjes, en in gedachte was ik op zo’n kopje gaan staan. De rillingen liepen me over de rug en ik heb toen eerst slippers aangetrokken voordat ik verder ging met de was.Vanavond met het was van de droogmolen afhalen viel me weer op dat het gras gemaaid moest worden en toen ik het even later aan Zoon vroeg riep hij gelijk "okay". 5 minuten later liep hij de schuur in om de grasmaaier te halen, ik wist niet wat ik zag. Meestal heb ik steekpenningen nodig om hem over te halen.  Nog 1 dag hebben de kids vrij en dan moeten ze weer naar school, boeken ophalen, en de volgende dag begint het echte werk weer. Ze hebben allebei wel zin in school, maar geen zin in het vroege opstaan, half 7.  En vandaag is voor mij het begin van weer een nieuw hoofdstuk; de menopauze heeft haar entree gedaan bij me. Begon gisteravond met zware rugpijn, het leken wel weeën! Vannacht met zweten en rusteloze benen, vanmorgen met een korte menstruatie (vanavond alweer over) en vanmiddag toen ik even achter mijn pc zat, kreeg ik mijn eerste opvlieger! Rare gewaarwording, maar ik heb mezelf voorgenomen niet te gaan zeuren en klagen. Het is een feit en ik kan hoog of laag springen, ik kan het niet tegenhouden. Gewoon over me heen laten komen en hopen dat het geen 10 jaren plan wordt. Morgenmiddag komt de tuinman (een gepensioneerde man) weer langs; hij belde vanmorgen aan om dit door te geven. Hij gaat er een hele kluif aan hebben!  Ik hoop hem een handje te kunnen helpen, met zijn tweetjes werkt het fijner.