ontwurmen deel 2

Gisteren was het zover, 2 weken na hun eerste ontwormingstabletje mocht ik ze er nog eentje geven. Zipje was geen probleem, de schat. Die loopt een hele dag door in en uit, kletsend en kopjes gevend, op weg naar of terug van het voerbakje. Het pilletje zat al in de pillenschieter, ik hoefde hem enkel op te pakken, op de aanrecht te zetten, bekkie open en nog voordat Zipje doorhad wat er gaande was zat het er al in. Al spinnend bleef hij zitten, nog wat wegslikken, maar totaal geen haast om weg te komen. Witje had het helaas zien gebeuren en was de rest van de dag in geen velden of wegen te bekennen. Pas toen de honger ging overheersen kwam hij naar binnen. Beetje slijmen met me, maar het mocht niet helpen. Zodra hij de groene pillenschieter zag holde hij naar de deur, maar die was dicht. Op de mat in de klem heb ik hem zijn pil gegeven, die hij al grommend en snauwerig binnen hield. Veel keus had hij niet, want de pillenschieter duw ik ver zijn keel in, haast de maag voorbij. Kon geen kwaad, antwoordde de dierenarts toen ik zei dat ik dit zielig vond.Witje liep snel weer de keuken in, en gaf in het loopje Zopje een flinke mep, die hierop ook terug mepte. Witje zal gedacht hebben "het komt allemaal door jou, jij met je wurmen in je poep, let toch op wat je eet." Want ja, Zipje en Witje hadden geen wurmen maar moeten dan toch ook meedoen met de kuur, omdat het zo besmettelijk is.Zopje kreeg ik niet meer te pakken, maar toen ik vanmorgen het keukenraam open deed kwam hij spinnend naar binnen. Ik had alles klaarstaan en dacht er zo mee klaar te zijn, maar helaas; Zopje werkte flink tegen. Een bloedvat dat op mijn li hand loopt heeft hij goed geraakt, pijnlijke plek zeg! Maar uiteindelijk, met de bossen haar (van zowel Zopje als mij) alle kanten op stuivend, heeft hij toch zijn pil gekregen. Ik hoop hier toch vanaf te zijn, leuk is anders. Weer een pleister erbij, wel eerst een beetje tea tree zalf op de wondjes gedaan. De ader is kapot geprikt en is nu een blauwe bobbel. Die piercing vorige keer in mijn vinger heeft goed gezweerd, je ziet het gaatje nog zitten.