Bij het opstaan is het een genot om de kleine mannen te zien, en het gevoel is wederzijds, ze huppelen om de benen heen, en huppelen als jonge honden voor en achter me aan als ze hun eten krijgen.

en na het eten en spelen is het heerlijk slapen op van alles en nog wat, hier liggen ze op papier wat als een gedraaide prop in een koffer zat met vaderdag en ze zijn er nog steeds gek mee; af en toe draaien we er weer een lange prop van, en dan zijn ze weer een volle dag zoet om het helemaal plat te krijgen.

En dan zijn er de tassen waar zalig in geslapen kan worden, in je eentje of lekker samen

en wat te denken van het strijkplankje, hier ligt Thor bovenop een naaiwerkje die ik eigenlijk nog had willen strijken.

Zipje en Zopje zoeken hun slaapvertier het liefste buiten, zie hoe prinsheerlijk ze liggen, genieten pur sang.
Vandaag was ik weer in Tilburg, en ondanks de hitte van 32 graden was het een komen en gaan van klanten, bekenden en onbekenden, enkele zaten te azen op mijn rok, wilden er wel een stukje van hebben, want dat was precies wat ze zochten. Dacht het niet dames 🙂 mijn bovenbenen zijn namelijk niet zo rank en slank om zonder rok rond te kunnen lopen, de cellulitis aldaar is van dien aard dat ik plat liggend op een betegelde schoolplein heel populair zou zijn, knikkerputjes te over….
Bernadette kwam ook weer scoren bij haar favo dealer, ik was ze dinsdag in Etten Leur tegen gekomen met dochter en kleindochter, gezellig! Bernadette is ook bezig met de Sweet William, mooi werk!

Leuk dat Marga speciaal voor mij nog een keer was langs gekomen, ze was me de laatste keer dat ze bij Dorry was misgelopen, we hebben al een hele tijd via email af en toe zo contact, en nu in het echie zien, heel bijzonder.

Ik had je eigelijk willen zoenen bij het begroeten Marga, zo vertrouwd voelde het om je te ontmoeten, maar ach, het was ook te warm om klef te doen hè.  Lapjes snijden, klanten helpen, allemaal zo leuk, je maakt nog eens wat mee. Ik keek dus ook mijn ogen uit toen ik opeens voor mij onbekende lapjes zag,

nou ja zeg, waar zaten jullie al die tijd? Op de rol knus tussen de andere rollen vallen ze niet zo op, het is dat mijn kasten, dozen, laatjes en tassen al uit hun voegen knappen, ik zou echt elke dag wel met een tas vol verse lapjes thuis willen komen.

Helaas past het niet in ons interieur, maar van de stof hieronder zou je toch prachtige kussens kunnen maken, het is een vrij groot patroon, de ruimte tussen de donkere linten is ongeveer 15x 15 cm; Dorry heeft er gordijnen van hangen, prachtig! Het is een aparte stof, wat dikker ook, en de kleur is iets ouder (fletser) dan op de foto.

Bij thuiskomst lekker aan de verse ananas met slagroom, ooh nog zo’n feestje!

Ik ben benieuwd hoe het mijn moeder is vergaan vandaag, om half 8 de deur uit om met openbaar vervoer naar Den Haag te gaan om de Apliquick workshop bij Evy en Petra te volgen, tot 4 uur, en dan weer de hele rit terug (ze woont in Hoek, in Zeeuws Vlaanderen), ze doet het toch maar! Vorige week hoorde ze dat Rita van quiltwinkel de Parel in Groede ook deze workshops geeft, “Nou ja”, zei ik, “dan zeg je het bij Evy toch af, als je de reden opgeeft snappen ze het echt wel mam”,  maar nee, bij mijn moeder is afspraak gewoon afspraak, en vooral niet te flauwtjes wezen, oh wat ben ik toch trots op mijn moeder!