Gistermiddag gingen we naar Tarzan in Den haag, en mistte de eerste helft omdat we ruim een uur in de file stonden bij Rotterdam; 3 ongelukken achter elkaar, wat een doffe ellende. Het 2e deel van Tarzan hebben we dus wel kunnen zien in de zaal (het laatste stukje van deel 1 zagen we bij de bar, samen met nog een tiental laatkomers) was knap gedaan met al die kostuums, wervelende dansshows en acrobatie, apen en Tarzan zelf hingen aan kabels en vlogen van links naar rechts en voor naar achteren; het leek wel de musical Peter Pan. Achter ons zaten kleine kinderen die het saai vonden, geen bal aan en nog meer van die popuulaire kreten, en of ze weg mochten. Maar dat kon natuurlijk niet, ze moesten de rit helemaal uitzitten. Na de voorstelling zijn we met z’n allen (collega’s van Perry) naar een molen gegaan waarin een hele kundige kok ons een heerlijke maaltijd voorzette. Toen we om iets na 11 uur thuis waren was is helemaal op en kon mijn ogen amper open houden. Ik lag snel in bed en kan me niet herinneren dat ik lang wakker heb gelegen.
Vanmiddag zat ik op de schommelbank een peer uit eigen tuin te eten, Witje zat recht tegenover me mij aan te kijken en was er dus getuige van dat een stukje peer in mijn decolletee viel en dat ik het er met 2 vingers uit viste. Hij knipperde niet eens met zijn ogen, hij had al zoveel gezien; als katten konden praten…