Voor wie nog twijfelt morgen (zondag) naar Veldhoven te gaan, gewoon doen, want het is zo gaaf! Super mooie “metdehandgepatchteengequilte” tot “ikhebeennaaimachineenikzalhemgebruikenook” quilts, in van “zonnebrillen op” tot “antidepressiva gewenst” kleuren, en alles wat er tussen in zit. Aan de no nonsense mannen was ook gedacht, er hingen heel veel quilts die niet zouden misstaan op kantoren of zulks, of de moderne strakke huiskamer, geweldig! Nee, ik laat nog geen foto’s zien, die zal ik plaatsen zodra de tentoonstelling voorbij is, ik heb geen zin in boze blikken van de organisatie.
En dan had je de tentenmakers van Caïro, en er zat een echte tentenmaker te demonstreren, nou, zo geweldig! Ik had net die Japanse dame met haar fijne vingertjes en dito naaldje en dun garen met tere stofjes en kleine steekjes haast mediterend aan het werk gezien, en toen kwam deze man in beeld, geweldig! Dit moet je gewoon met eigen ogen zien, hij had een enorme bekijks; als lekker makertje heb ik er filmpjes van gemaakt.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=Q-41Cr2TtWI]
En wij maar voorzichtig aantrekken, nergens voor nodig
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=w1JFW67j_ds]
O ja, nog een reden om zondag te gaan: er worden om 3 uur (weet niet of het morgen dezelfde tijd is) heel veel prijzen verloot, en die zijn echt niet mis, van meters stof, dozen vol prachtige Aurifill garen, naaisetjes en als klapper een echte naaimachine! Ik geloof dat er wel 30 prijzen werden verloot, er waren heel veel gelukkige gezichten. Mijn moeder en ik hadden geen prijs, maar we prijzen ons toch wel erg gelukkig dat we dit allemaal nog kunnen doen en zien, en ervan kunnen genieten!
Op weg naar huis hebben we nog heerlijk zitten nagenieten van deze quiltdag die om was gevlogen, een dag met een gouden rand! Na thuis een mok cappuccino te hebben gedronken zette ik mijn moeder af bij het station (nee, geen ontaarde dochter maar een super zelfredzame moeder) en anderhalf uur later was ze thuis en hing ze aan de thee. Wat een dag!
Mijn aankopen zijn bescheiden,
een stofpakketje voor het quiltje Indian Ladies van Gillian Travis, een serie witte lapjes bij Calico House, drie gebroken witte lapjes bij Mascha, een boekenlegger oid van Sophie Furbyere, een heerlijke felle lap (60×110) bij Trijntje (die me niet herkende, want ik lijk niet meer zo op mijn foto van facebook; mijn bad hairday en een paar kilo’s extra aan mijn wangen, billen en de rest van mijn lijf hangend (van pure frustratie van de afgelopen maanden eraan gegeten omdat ik bijna niets kon doen) bleek een geweldige vermomming te zijn. Grrr, maar “alles sal regkom, as ons almal ons plig doen”. Ik geniet van mijn aankopen en zal morgen eens kijken hoever ik kom met het quiltje, kijken of en zo ja in hoeverre het mijn -gelukkig wel al een heel eind herstelde- pols belast.