In het kader van vetverbranding en conditie opbouwen ging ik om 5 uur met de meisjes lopend naar het winkelcentrum, iets van 15 minuten heen, en dan 15 minuten terug, goed te doen voor mij. Voordat we de deur uit gingen stuurde ik de ladies terug om ander schoeisel aan de voeten te doen; de mooie hoge hakken die ze in Amsterdam hadden gekocht waren sierlijk maar niet echt praktisch. Ik besloot om gauw nog een tietenvanger aan te doen, het was zulk mooi weer en met enkel een T-Shirt hingen de meisjes er net wat te vrolijk bij. Niet dat ze onder mijn T-Shirt vandaan komen, zo erg is het nog niet, maar het weinige aan taille dat ik al heb is geheel verdwenen zonder bh aan.

We zijn zover en lopen al ruim 5 minuten (zijn net bij het fietspad achter en naast huizen) als Suzanne zegt: "zeg mam, heb jij je shirt nou verkeerd aan?" Ik kijk naar mijn borst waar de bedrukte letters verdwenen zijn, op mijn schouders zie ik de naden naar buiten staan. Het merk- en maat labeltje zit zichtbaar onder mijn onderste kin. Stom zeg, niet alleen achterstevoren maar ook binnenste buiten.   "Even wachten", zeg ik tegen de meisjes en "niet kijken" tegen 2 jongens die vlakbij aan het spelen zijn met een bal. Een vrouw fiets langs met een kind achterop en zegt lachend: "Ik zal ook niet kijken hoor.", terwijl ik al mijn T-Shirt uit trek, nog voordat Evelien en Suzanne het door hebben. Als ik het shirt weer goed aan heb zie ik ze lachen, Suzanne een beetje beschamend kijken naar de leeftijdsgenootjes die -o zalige niets in de gaten hebbende kleine jongetjes- lekker door zijn blijven spelen met de bal. Evelien met een gegrinnik "Dat doe je toch niet, op straat strippen!" Waarop Suzanne bijna met trots zegt: "mama wel, die durft dat wel hoor."