Gisteravond hebben we het zwembad leeg laten lopen wat ons wel natte voeten opleverden. De tuin stond op een gegeven ogenblik blank. De dekens en handdoeken die onder het bad lagen om het zeil te beschermen tegen de stenen waren gedeeltelijk aan het vervilten en aan het schimmelen, en stinken! Niet normaal. Na een dagje drogen aan de schutting heb ik ze opgerold en in een plastik zak gestopt, gereed om naar de vuilstort te brengen, samen met nog wat andere zaken. Voor volgend jaar leggen we wel iets anders onder het bad, iets van dikke folie of ondertapijt.

De blauwe regen bloeit alweer een week met vrij veel bloemen die heerlijk ruiken! Ook de kamperfoelie die een flinke klap had gekregen van de hitte (hij was haast verschroeid) staat er fris bij en bloeit ook weer, dat is een lucht zo lekker, dat zou ik wel in een potje willen hebben. De regen van afgelopen weken was een zegen voor de tuin, maar zoals het weer vandaag was, daar teken ik voor tot eind november. Het was heerlijk met het zonnetje en dan af en toe een dikke mooie wolk.

Vanavond stond ik in de kamer en zag in een flits Zipje en Zopje voorbij schieten, buiten gekomen zag ik dat ze achter een muisje aan het jagen waren dat met grote ogen heel stil op het grasveld zat. Zopje pakte het arme beestje in zijn bed, het zag er niet uit en ik wist het beestje te bevrijden en pakte gelijk ook Zipje op. Met 2 hevig tegenstribbelende katten in mijn armen liep ik naar de schuifpui en gooide beide katten zo ver mogelijk de kamer in om dan zo snel mogelijk de  schuifpui dicht te doen zonder een kattenkop er tussen te krijgen. De muis was hem al gepeerd toen ik naar de plek des onheils keek, gelukkig maar voor het beestje. Zipje en Zopje zaten met hun neusjes tegen het raam van de schuifpui aangedrukt en na 5 minuten liet ik ze weer vrij. Ze schoten naast elkaar naar buiten, geen van beide gunde de ander de eer het muisje als eerste te pakken te nemen. Ze bleven nog heel lang op het gras zoeken naar de muis, op het laatst gingen ze er maar bij liggen, geen gezicht LOL

En hoe het met mij gaat? ’t gaat wel goed zolang ik maar mijn middagdutjes in ere houd en ’s avonds op tijd naar bed ga. (ik ben alweer in overtreding vanavond) De ongevoeligheid begint uit mijn vingers weg te trekken, mijn pink en ringvingers voelen alles al normaal, de middelvingers voelen nog wat minder dan normaal en mijn wijsvinger en duim voelen alsof er nog steeds een dikke laag kaarsvet op zit. Maar het gaat de goede kant op! Ook de pijn in mijn handen begint af te nemen, yes! Mijn haren beginnen alweer te krullen, enkel bij mijn slapen. Het ziet er niet uit vind ik, net alsof ik vleugels krijg daar. De spieren in mijn benen zijn nog niet goed in vorm; elke morgen moet ik een paar minuten gewoon staan op de benen, de rek moet ik erin ‘leunen’ en dan kan ik redelijk soepel lopen. Vooral de spieren in mijn kuiten tot aan mijn hielen voelen alsof ze te kort zijn geworden tijdens het slapen. Maakt niet uit of ik veel of weinig loop overdag. Nou, dat was het zo’n beetje.