stil

Jemig wat is het stil zonder Suzanne in huis, ik zou het ondertussen wel gewend moeten zijn; ze gaat vaak genoeg logeren bij Elsa, maar dan nooit langer dan 1 nachtje en dan weet je dat ze veilig is en dichtbij als er wat gebeurd. Maar nu, ik zal blij zijn als het morgenmiddag is en we ze weer kunnen vasthouden, hoewel ze er zelf waarschijnlijk anders over denkt. Volgens Perry mist ze ons niet, zo druk bezig met plezier maken en kletsen met haar vriendin. Het viel me gisteren al tegen dat ze niet eens zwaaide tijdens het wegfietsen; ze had er helemaal geen erg meer in dat wij nog op de parkeerplaats stonden, tussen alle andere ouders.Kamp1

Hier brengt Perry haar tas en koffertje weg naar het busje dat alle bagage naar het kamp bracht. Kamp2 En toen ze op de fiets zat begon het grote kletswerk met vriendin en volgens mij is dat mondje niet meer dicht gegaan.

Kamp3 allemaal  in een rij opstellen, nee, ze kijkt niet op of om.

Kamp4 daar gaan ze, ik houd het toestel gereed voor de zwaai naar ons…

Kamp5 maar niks hoor, zelfs niet toen ze de bocht om gingen en het een kwestie was van even opzij kijken kon er nog geen zwaai vanaf, ze keek de andere kant op richting Elsa. Net als vast nog een heel stel onthutste ouders gingen we maar naar huis, het was stil in de auto. 

Ze komt dus vanmiddag  thuis zo tegen half 5 en dan ook pas kan Perry zijn cadeautjes in pakken. De schuimbodems zijn al klaar, Perry wilde schuimgebak hebben. Ook bak ik morgenochtend nog een slagroomtaart, want ik heb geen idee hoeveel visite er komt. En ik maak Blanc Manger, Perry’s lievelingstoetje, dit eet hij met heel slagroom waar heel veel suiker door zit.

0 gedachten over “stil