Jon lag al in de startblokken, nu ik nog

Toen hij zag dat ik achter de naaimachine plaats nam wilde hij de rol plakvlies voor me pakken,

maar nee, niet nodig, ik gebruikte de rol met stikpapier achter de top om te zorgen dat door de vele festonsteekjes de stof niet gaat samentrekken.
Verder met de letters, QUILT is al veel netter gedaan, scheelt natuurlijk ook dat de letters groter zijn.

Eat en sleep volgden snel

Nu de rest nog. Sherlock was al miepend naar boven gekomen en sprong op de naaitafel

Ik luisterde ondertussen naar de video van Helen Godden die ze op de Frida Kahlo fbpagina had gezet; twee nieuwe blokken liet ze zien, ze gaf tekst en uitleg en liet daarna zien hoe ze het verven aanpakte. En ondertussen kletste ze er lustig op los als een sit-down comedian, ik schoot regelmatig in de lach, heerlijk mens.

Voor de sjaaltjes en de rest van alle applicaties maakte ik de festonsteek een tikje smaller, 1,5 bij lengte 2.0

Om aan de andere kant van het sjaaltje te komen maakte ik een paar stiksteekjes langs de onderkant van het gezicht

En aan het einde van dit sjaaltje stikte ik met rechte steek door zodat ik het werk draaiend het rode sjaaltje met de festonsteek kon doen. Natuurlijk kan je ook gewoon steeds afhechten, naar het volgende deel gaan, aanhechten en weer verder, maar waarom zou je als je gewoon met een rechte steek langs de applicaties kan gaan.

Ziet er leuk uit

Uurtje later was deze hongerige quiltster klaar, de tanden moesten eigelijk van stof maar ik heb het erop getekend en daarna met een rechte stiksteek genaaid, geen festonsteek dus zoals in het patroon. Misschien dat ik dit nog ga veranderen als het me teveel stoort, maar het zal wel niet, ik probeer me zo min mogelijk aan dingen te storen.

Even ophangen voor de foto, wat een verschil maken die zwarte lijntjes.

Wat een lief stelletje is het toch, liggen ze poot in poot

Sherlock is heel ontspannen en geniet van de aaitjes en het gekrabbel op en onder zijn kopje, waarbij de loszittende korstjes met plukjes haar op tafel vallen; zijn wondjes zijn zonder problemen allemaal genezen

En terwijl ik het volgende blokje doorstik liggen ze alweer in diepe rust, inspecteur zijn is zo vermoeiend

Ik naaide nog een stukje door toen mijn wekkertje afging; vanwege een griepprik die ik moest halen nam ik een snelle test af, in het doosje zit een platte kleine kubus die je open moet vouwen, deze kubus heeft een gaatje die dienst doet als houder voor het pipetje van de test. Maar wat een gedoe allemaal, ik prik gewoon met een schaar een gaatje in de verpakking, minder verpakking nodig en het gaat sneller. Na een kwartier bleek de test negatief.

Vlak voor ik de deur uitging zag ik dat me had vergist, de afspraak is volgende week pas, jee, wat suf, maar nu kon ik gelijk door naar Suzanne bij wie ik na de prik lekker om de koffie zou gaan. Ze had heerlijke kardemonkoekjes gebakken, ik ben vergeten het recept te vragen;  hun kat Mormel keek het koekje haast uit mijn mond, wat een bedelkont. Kruimeltje nam de benen toen ze me zag, net zo schuw als Sherlock dus. Het was gezellig om even lekker bij te praten en ook mekaar te kunnen omhelzen bij komen en gaan.
Eind van de middag was ik weer thuis en ging ik gelijk weer verder, en nog geen uur later was het blokje klaar

Van de inspecteurs was alleen Sherlock binnen gekomen bij thuiskomst, Jon had het buiten teveel naar zijn zin, en hier zit Sherlock te kijken waar hij nou toch blijft. Pas uren later – ik maakte me al flink zorgen- kwam hij na mijn geroep: “Sjooooonie, Sjoooonie, kom dan”,  heel erg hongerig aanlopen en hij was behoorlijk humeurig, mopperend tegen Sherlock en hij deelde zelfs een tik uit toen hij in al zijn enthousiasme hem een kopje wilde geven.  Gelukkig was alles vergeven en vergeten toen ze voor de nacht voor mij uit de garage inrenden, zich al verheugen op het lekkere maaltje koolvis.

Vandaag probeer ik het quiltje zover te krijgen dat ik hem kan sandwichen, én ik hoop beide tekeningen van Frida Kahlo op stof te zetten zodat ik zondag kan beginnen met kleuren. Oeh ik heb er zin in, ze zijn zo mooi!