Afgelopen weekend zijn mijn moeder en ik de auto ingestapt en rijdend langs rustgevende bloeiende koolzaadvelden in Zeeuws Vlaanderen

een blote eenoog reus langs de E17 (foto geleend van internet), toch wel beetje afleidend, want huh is-ie echt bloot?

en een wirwar van afslagen in en na bochten snel achter elkaar, en wisseling van rijbanen waarbij het meer op een speurtocht, reactievermogentest én IQ test leek dan een gewone routebeschrijving van de TomTom,  kwamen we blij (want helemaal heel en zonder fout te rijden) aan in Nieuwkerke, waar Katrien voor de 11e keer een quiltweekend had georganiseerd voor 25 quilters (waarvan nog 6 -meen ik- uit Nederland, en de rest uit België) .

Er viel weer heel wat te vertellen en te luisteren, de meeste dames zien mekaar alleen op dit weekend, zoals hier mijn moeder met Gudrun (Guute)

In de zaal stonden de tafels in drie grote groepen verdeeld, zodat er voor iedereen weer voldoende plaats was om te zitten en te werken, altijd lekker als je naast of achter je op de vensterbank spullen kwijt kan.

Uiteraard had ik veel te veel meegenomen, maar de extra daglichtlamp van mij kwam goed van pas toen Ilse de Beer (rechts van mij aan tafel) ’s avonds ook nog ging doorquilten op haar standaard;

mijn lamp kon mooi met een boog over de ring op haar werk heen schijnen, zo handig. En ik heb voor het eerst de draaifunctie van de kleine daglichtlamp gebruikt, best handig zo, en ook zonder dat iemand er last van had, want als je recht in zo’n lamp kijkt doet het wel zeer aan de ogen

Ik had het maar druk met mijn kerstblokjes, ik festonneerde eerst per blok de delen vast met de naaimachine, en daarna zat ik uren achter elkaar met de hand te borduren, lekkere afwisseling, en ik had nagenoeg geen last van mijn handen ’s nachts, dus dat is heel goed. De sneeuwpoppen in de kar heb ik thuis afgemaakt, en hier en daar moeten nog knopen op genaaid worden, hier wacht ik even mee.

Ik heb vandaar ook veel minder foto’s gemaakt dan voorgaande jaren, gewoon omdat ik het te druk had met eigen werk. Af en toe riep Linda C die tegenover me zat naar me dat er iets moois geshowd werd, en dan sprong ik snel op.
Gelukkig maar, want veel mensen zijn best wel bescheiden als het op showen van Wips aankomt, het liefst zouden ze dit onder tafel willen doen om niet op te vallen

Hoogtepunt van showen van Wips was toch wel de Love Entwined van Janny (geen blog), hier is ze even op een voetstuk gezet

ze is nu met de allerlaatste border bezig en hij is adembenemend mooi! Je blijft er naar kijken, en steeds zie je weer een ander detail dat je naar lucht deed happen, verdorie wat mooi. Janny vertelde dat ze er al een jaar lang elke dag een paar uur en soms zelfs hele dagen aan werkt, wat een doorzetter. Haar techniek is super, je ziet geen steekjes, de lijnen lopen vloeiend, geen losse draadjes die uit hoeken piepen, ik wil niet veel zeggen, maar ik denk dat deze quilt op een tentoonstelling met de hoofdprijs wegloopt.

Gelukkig weerhield deze masterpiece anderen niet van om hun werken te showen, Ingrid was met een machtig mooie en grote paperpiecepatroon bezig met heel veel punten, (het kleine meisje is de dochter van de souschef Sarah)

en dat zat ze op haar Singer Featherweight te naaien, voor de grote lappen aan elkaar te naaien ging ze even naar de eetzaal, waar ze de ruimte had en geen kopjes en ander ongein van tafel kon zwiepen tijdens het naaien. En wat te denken van Hilde die druk bezig was met haar prachtige Nearly Insane (geloof dat die zo heet) en er wél een gat in ziet

Mijn moeder was met Scrap Attack blokken bezig, de stroken op theezakjespapier naaiend, ik heb voor de DOW quilters hier een workshop in gegeven, en mijn moeder is toen gelijk heel voortvarend aan de slag gegaan; deze foto is van toen

ze wilt er een quillow van maken, een quilt met op de achterkant een zak genaaid waarin je de hele quilt in kan stoppen, zodat het een kussen lijkt ( klik hier om er een filmpje van te zien) En ze heeft zaterdag ook haar deken afgemaakt van Crochet Along, ze heeft een heel mooi picot randje rondom gehaakt, zo jaloers dat ze hem af heeft, de mijne ligt uit het zicht, ik ben halverwege maar krijg teveel last van mijn handen.

Bij enkele broodmaaltijden stond er ook een cadeautje naast het bestek op de tafels,

het bakje en lapje kregen we van een anonieme gever, zo lief.
en onderstaande moois kwam van Birdblocks,

want Merel was er dit jaar weer bij met haar winkel, ook heel lief. Het patroon van de rode kater moet ik nog maken, daar had ik zondag geen tijd voor.

De ketting die mijn moeder om haar nek heeft op de onderstaande foto is door Inge gemaakt, ik heb hem van Inge gekocht om aan mijn moeder te geven, hij kleurde zo mooi bij haar bloes, dat ik het niet kon laten.

Ik vergreep me aan deze FQ rolletjes met rode lapjes voor bij de verzameling, foei, maar ik heb hier al een bestemming voor, het moet een quilt worden….. nee, meer zeg ik niet.

Het eten kon ook niet op, letterlijk en figuurlijk, zoveel en zo lekker, en dat ik maar een halve kilo meer woog bij thuiskomst viel me zo mee! Wel was het dat ik ’s avonds niets snoepte, en  overdag alleen af en toe bij de koffie wat lekkers nam, de zakken met chips en potten om ze in te dippen kwamen ook een paar keer langs, maar daar ben ik niet aan begonnen, sterk van mij!

Mijn moeder trakteerde zaterdagochtend op gebak vanwege hun 60 jarige huwelijk, en ze waren ondanks de hutsende klutsende rit waarbij de gebakjes tegen elkaar aan waren geschard of zelfs op elkaar waren gevlijd heerlijk! (met dank aan Yvonne voor de foto) De Belgische dames vonden het wel heel erg vreemd, gebak in de ochtend, dit eten zij liever in de namiddag, grappig zo van die verschillen. Het gebak is op drie na helemaal op gegaan, (2 die over waren, waren gluten-lactose vrij), dus ook al was het vreemd eten, het is hun toch goed afgegaan.

Zaterdagmiddag kwam het zoete buffet

waarop alle streeklekkernijen werden uitgestald die de dames hadden meegenomen van thuis, wat een overvloed aan zoets, de vullingen sprongen al uit de mond door er alleen al naar te kijken! We namen allemaal een bordje en begonnen ons er dapper doorheen te eten, helaas geen foto van mijn bordje, hij was al leeg toen ik er aan dacht het te vereeuwigen, maar ’t was heerlijk, vooral de tulband met roomkaas en vruchten, het recept zou nog mijn kant op komen. Dit was mijn tweede greep

Antwerpse handjes….Het weer zat ook mee, lekker warm zonder dat het te heet werd, op de binnenplaats was het heerlijk toeven op vaste banken die geplaatst waren, ook liepen er ook geregeld wielrenners voorbij in alle soorten en maten die in het tegenover liggend gebouw zaten, wat voor de nodige afleiding zorgde. Nee, helaas geen foto’s gemaakt, ik had het te druk…..

Zondagmorgen moesten de dames die een afvalbakje hadden gemaakt en deze vrijdag al ingepakt af hadden gegeven bij Katrien in ruil voor een nummertje (nee, we houden het netjes, gewoon een getal op papier) hun nummertje meenemen. In de eetzaal stonden alle pakjes op een tafel uitgestald

Toen we de broodjes op hadden kregen we een pakje wat bij je nummertje hoorde, en zo kreeg ik een afvalbakje gemaakt door Marjon J, zonde om voor afval te gebruiken; hij is perfect om al mijn klosjes die ik voor de sneeuwmannen nodig heb bij elkaar te houden. Sjiek geval he, zo met die pareltjes.

Mijn moeder had deze gemaakt

van zelf geverfde stof, mooi en ook lekker ruim.
Ik had deze twee gemaakt,

een hele grote en een kleintje, van tafelzeil gekocht in Canterbury; de kleine is handig gewoon naast je naaimachine om klosjes garen in te doen of zo, en de grote is groot zat om midden op tafel te zetten tijdens een bee om zo alle afval te vangen dat er naar toe wordt gegooid. Of om snoepgoed in te doen, om een beetje in de sfeer van het weekend te blijven, want de tafels stonden afgeladen met lekkers!

Zondag werd ook de trekking gedaan van de blokkenloterij, we moesten deze keer gele blokjes maken, (jaja, met de hand, op de bee gemaakt 2 weken geleden)

de blokjes van vorig jaar waren toen door José gewonnen die er al een top van had gemaakt, prachtig!

de gele blokjes werden gewonnen door Ingrid vT die de dag na thuiskomst al bezig was met de blokken aan elkaar te zetten, het ijzer smeden nu het nog heet is! Ik heb ook altijd zo’n quiltlust de dagen er na, het werkt heel stimulerend,
Zo’n weekend van vrijdagmiddag half 2 tot zondagmiddag vliegt om, mijn moeder en ik gingen rond half 4 er vandoor, Ingrid reed met ons mee, haar man pikte haar in Roosendaal op en ze moesten dan nog een half uurtje rijden eer ze ook weer thuis was, dus om 5 uur was mijn moeder thuis, na een kopje koffie te hebben gedronken was ik iets na 6 uur thuis, en na een kopje thee gedronken te hebben was Ingrid tegen 7 uur thuis, allemaal vlot gegaan en niet 1 keer mis gereden, nou ja, 1 keer met Nieuwkerke uitrijden, afslag vergeten, maar dat telt niet……

Het was helaas wel een weekend met een zwart randje, want de kok Filip stopt ermee, hij had dit al eerder willen doen, maar kon voorgaande jaren geen nee zeggen, en nu dus wel. Ook de lokatie gaat veranderen, als het doorgaat zitten we volgend jaar ergens aan de kust, dus geen Nieuwkerke meer volgend jaar.

en hier zijn de foto’s als een slideshow te zien
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ULkoIM92w44?list=UU0KH0SWHlbXiUADK5SNlVUw]
klik op het vierkante ikoontje rechts onder in beeld om een groter beeld te krijgen, druk op esc op het toetsenbord als je weer klein beeld wilt hebben.  En wil je na afloop de foto’s beter bekijken, klik dan hier om zo in mijn album te komen.