Vanmorgen ben ik dus naar de quilttentoonstelling geweest van de Terneuzense quiltgroep de Diamond Patchers, waar mijn moeder ook bij zit. Het is een hele grote groep, ze doen veel aan groepsprojecten, dus allemaal een blok van de maand-quilt maken, of allemaal een workshop volgen die door een gast docent word gegeven, en dan zie je dus veel dezelfde soort quilts, maar allemaal anders door ander stofgebruik, of andere compositie. Poeh, was dat één zin? Er hangen ook veel individuele quilts, en heel veel quilts en kunstobjecten van Helge van Drongelen, haast een privé tentoonstelling  🙂 Ze hebben een facebookpagina
Er staan twee quiltwinkeltjes, de Quilterie (toch? Met Bianca, nee hoor, je staat helemaal niet gek op de foto, vind ik, maar ja, ik ben al veel gewend wat gekte betreft)

en Quiltshop Leur,

en dan heeft de quiltgroep ook een verkoopkraam

met “tweedehands spullen”, tijdschriften, lapjes, en zelfs een onaffe top (die heb ik gekocht, voor het goede doel uiteraard, want ik heb al genoeg onaffe tops) . Ook stond er een tafel vol met Kika-beertjes, voor de verkoop uiteraard.

Lekkere soep, malse broodjes, goede koffie en thee, wat wil een mens nog meer. Appeltaart? Ja hoor, ook die hebben ze, maar heb ik niet genomen, geen tijd voor. Ik ben bij binnenkomst gelijk foto’s gaan maken (op verzoek voor hun website) en was hier om half 1 pas mee klaar! Het is de moeite waard om te gaan, zaterdag (21 mei) is de laatste dag! De foto’s van de quilts zullen na afloop te zien zijn op de website van de Diamond Patchers, ook al zal dat niet gelijk volgende week zijn, verzuchte de dame die dit gaat verzorgen (niet ik) want ze is niet zo handig hierin. Nee, ik heb niks aangeboden, ‘k heb al genoeg te doen.

En vanaf 16.00 uur zat ik weer op onze tentoonstelling in Heerle, hier nog wat sfeerfoto’s:

er werd veel gewezen

kopje koffie met een praatje

lekkere hapjes

(de schaal moest bij een tafel weggehaald worden omdat een man er maar van bleef eten, hahaha). Er kwamen mensen van Tholen, uit omgeving van Antwerpen, Terneuzen, en mensen uit omliggende dorpjes die het bij de slager of bakker hadden gehoord van deze tentoonstelling. Het was gewoon echt gezellig met een hoog “Hé da’s lang geleden, hoe is het er mee?” gehalte, sommigen hadden nog nooit van quilts gehoord en luisterden ademloos naar uitleg van de beeleden.

Morgen is het de laatste dag, van 13.00 tot 17.00 uur, en zolang ik niet in de weg loop, zal ik er dan ook weer zijn, gewoon omdat het zo gezellig is!